Αγαπητή θεία Μαργαρίτα,
Είχα μια σχέση που έληξε άδοξα. Χθες ανακάλυψα πως είμαι έγκυος. Δεν το θέλω όμως. Σκέφτομαι να κλείσω ραντεβού για άμβλωση. Εσύ τι λες; Περιμένω την απάντηση σου με αγωνία.
Ρόζα
Αγαπητή Ρόζα,
Να σκεφτείς καλά αυτό που θέλεις να κάνεις. Ένας άνθρωπος μεγαλώνει μέσα σου. Μη του στερήσεις τη ζωή. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σε βοηθήσουν. Κι εγώ μαζί με αυτούς. Είμαι στη διάθεσή σου.
Φιλικά,
Θεία Μαργαρίτα.
«Ποιος κρατούσε το μαχαίρι
Ποιος κρατούσε το μαχαίρι
Με το αριστερό του χέρι
Με το αριστερό του χέρι
Ψάξε ψάξε να τον βρεις
Στοίχημα πως δεν μπορείς
Κοίτα μέσα στον καθρέφτη
Ή στη δεξιά σου τσέπη
Κάπου πρέπει να τον δεις
Τρέχα τώρα που μπορείς»
Τριαντάφυλλο. Αυτό της θύμιζε κάθε ανοιχτός λαιμός που περνούσε από το τραπέζι της. Ένα κατακόκκινο, εκατόφυλλο τριαντάφυλλο. Κι αυτός που είχε τώρα μπροστά της ήταν το ίδιο όμορφος και το ίδιο αποκρουστικός με όλους τους προηγούμενους.
Η βοηθός της είχε τρέξει στο μπάνιο να βγάλει τα σωθικά της όταν την έβγαλαν από τη σακούλα. Λευκή, κατάξανθη, μελανά χείλη και ένα τριαντάφυλλο να «στολίζει» το ντεκολτέ. Η τομή είχε φορά από δεξιά προς αριστερά, η καρωτίδα ήταν σκισμένη με μια καθαρή, σχεδόν χειρουργική, τομή. Ο δράστης της επιτέθηκε από πίσω. Αριστερόχειρας. Κοίταξε την δεξιά τσέπη του σκισμένου τζιν, βρήκε ένα λευκό τριαντάφυλλο, τυλιγμένο σε ένα λευκό λινό μαντήλι. Πάλι.
Ήταν το τέταρτο θύμα με τον ίδιο ακριβώς θάνατο, στο ίδιο ακριβώς σημείο, την ίδια ακριβώς μέρα της εβδομάδας, με το ίδιο λευκό τριαντάφυλλο τυλιγμένο σε ένα ίδιο ακριβώς λευκό λινό μαντήλι. Στραπατσαρισμένο αλλά, φαινόταν ξεκάθαρα, πολύ προσεκτικά, σχεδόν τρυφερά, τοποθετημένο εκεί εξ αρχής. Έμενε μόνο να πάρει τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων για να βεβαιωθεί. Τυπικά, γιατί, ουσιαστικά, ήξερε ήδη.
«Κυρία Μάρκου, τα αποτελέσματα» είπε η βοηθός της μπαίνοντας στην αίθουσα.
Τίποτα αξιοπρόσεκτο. Όλα ίδια. Και η χοριακή.
«Κύριε Αποστολίδη, είναι αλήθεια ότι και τα τέσσερα θύματα εγκυμονούσαν;»
«Ουδέν σχόλιον»
«Μπορείς να μου εξηγήσεις πως ήξερε η Δαμιανού για τις εγκυμοσύνες; Πάλι μας ξεφτίλισε. Ποιος της το είπε; Δεν δώσαμε την πληροφορία στον τύπο, από πού το έμαθε;»
Έφυγε από το γραφείο του αρχηγού βράζοντας. Είχε δίκιο. Δίκιο. Ποιος το ξεφούρνισε; Και κυρίως, γιατί τώρα;
Έξι μήνες είχε που έτρεχε αυτή η υπόθεση. Γιατί σίγουρα ήταν μια. Ίδια μέθοδος, ίδιος τόπος, ίδιο αναμνηστικό. Το σκεφτόταν ακόμη και στον ύπνο του. Γιατί αυτές οι γυναίκες άνοιξαν σε έναν άγνωστο την πόρτα του σπιτιού τους; Τι τους είπε και τις έπεισε; Και πώς ήξερε αυτός ότι βρίσκονταν όλες τους στους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης τους; Γιατί το μόνο κοινό τους ήταν αυτό. Η εγκυμοσύνη.
Όλοι τους δούλεψαν τρέλα και εκτός ωραρίου για να βρουν μια σύνδεση ανάμεσα στις τέσσερις γυναίκες αλλά όσο κι αν διάβασαν, όσο κι αν έψαξαν, όσους κι αν ρώτησαν, δεν βρήκαν ούτε ένα κοινό σημείο, κάτι, μια αρχή που θα πήγαινε την έρευνα παρακάτω. Μόνο η εγκυμοσύνη.
«Όταν ξεμείνεις από ιδέες, αποστασιοποιήσου, δες τα στοιχεία από άλλη σκοπιά, γυρνά στην σκηνή του εγκλήματος»
Μπούρδες. Τίποτα δεν κατάφερε. Έξι μήνες μετά, τα σπίτια των δύο πρώτων θυμάτων είχαν ήδη ενοικιαστεί.
«Γεια σας, είμαι ένας αποτυχημένος αστυνομικός και για να σώσω την υπόληψη μου πρέπει να πάω στο μπάνιο σας»
Και τι θα έβρισκε. Τα είχαν εξετάσει, φωτογραφίσει, αναλύσει διεξοδικά όλα τα ευρήματα σε όλα τα σπίτια. Καλλυντικά, χαρτικά, απορρυπαντικά, πετσέτες, καλάθια απορριμμάτων, θήκες περιοδικών. Όλα. Διεξοδικά. Κι όμως, κάτι τους διέφυγε.
Και σήμερα το πρωί αυτή η Δαμιανού τον είχε στείλει αδιάβαστο. «Ουδέν σχόλιον». Φαίνεται η πίεση που ανεβαίνει; Γιατί η δική του έπιασε τον ουρανό. Πώς;;;; Πώς το έμαθε; Και γιατί τώρ…
Γιατί έτσι θέλει εκείνος! Αυτή είναι η πηγή που δεν μπορούσε, φυσικά, να μου αποκαλύψει όταν την διαολόστειλα. Μίλησε μαζί του.
«Θα έρθεις μαζί μας, Ντεζυ; Θα πάμε για χορό!» Δεν είχε βαρεθεί να την προσκαλεί;
«Όχι, καλή μου, σ’ ευχαριστώ. Πέμπτη σήμερα, έχω μάθημα κηπουρικής. Μια άλλη φορά».
Αυτή τη φορά θα του έδειχνε. Είναι καλός και νέος και άπειρος. Έπρεπε να τον βοηθήσει. Το χαρτάκι. Πού το έβαλε; Α, να το. Το τραγουδάκι ήταν πολύ εύστοχο. Όλο νοήματα. Κρυφά και φανερά. Είναι έξυπνος, θα καταλάβει. Τακτοποίησε το μαντήλι, έστρωσε τη μπλούζα και διόρθωσε τον γιακά του ζιβάγκο. Πάλι την έξυνε η ουλή. Θα αλλάξει ο καιρός, έτσι δε λένε; Ready or not, here I come.
Αγαπητή θεία Μαργαρίτα,
Τελικά αποφάσισα να προχωρήσω με την άμβλωση. Σ ‘ευχαριστώ για τον χρόνο σου.
Ρόζα.
Αγαπητή Ρόζα,
Λυπάμαι για την κατάσταση σου. Εύχομαι να διορθωθεί με τον καλύτερο τρόπο. Για όλους.
Θεία Μαργαρίτα.
Βαΐα Ελίζα Τσαυλίδου