Thebluez

Έχουμε αυτή την ηλίθια τάση σαν είδος, να γουστάρουμε να γινόμαστε νταβατζήδες στις ζωές των άλλων. Επειδή εμείς ξέρουμε πάντα καλύτερα από τους άλλους. Επειδή εμείς ΕΙΜΑΣΤΕ καλύτεροι από τους άλλους. Ανώτεροι. Τα κάνουμε όλα σωστά ή, ενίοτε, κρυφά για να μη μας πιάσουν στο στόμα τους.

Γι’ αυτό, ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε, να επιβάλλουμε τη γνώμη μας και να υποδεικνύουμε πολλές φορές στους άλλους τι πρέπει να κάνουν και πώς. Δεν κοιτάζουμε ποτέ τον εαυτό μας, το σπίτι μας, την καμπούρα μας. Γιατί δεν μπορούμε. Δεν έχουμε το σθένος ν’ αντιμετωπίσουμε τα δικά μας προβλήματα κι έτσι αποφασίζουμε να παίξουμε με τις ζωές των άλλων σαν να είναι μαριονέτες. Κοίτα να δεις τώρα τι γίνεται. Τα πράγματα δε λειτουργούν έτσι και γι’ αυτό θέλω να σου πω δυο λογάκια στα οποία θέλω να δώσεις βάση.
Πρώτον και κυριότερο: ΣΚΑΣΕ.

Ναι, καλά διάβασες! Σταμάτα πια να γίνεσαι κριτής των πάντων, αλάνθαστε ανθρωπάκο. Σταμάτα να δίνεις τη γνώμη σου εκεί που δε σου τη ζητάνε και, πόσο μάλλον, να την επιβάλλεις ετσιθελικά. Μάθε ν’ ακούς και να δέχεσαι την ωμή πραγματικότητα. Μάθε να ράβεις το στόμα σου εκεί που χρειάζεται και να τεντώνεις τ’ αυτιά σου. Όχι, δεν πρέπει να εκφέρεις γνώμη για όλα. Όχι, δε γνωρίζεις τα πάντα γι’ αυτό άφησε τους ειδήμονες, όταν χρειάζεται, να χειριστούν μια κατάσταση.

Εσύ, μανούλα του φουμπού, που θαρρείς ότι το σπλάχνο σου είναι το μοναδικό στον κόσμο, ότι μόνο εσύ γέννησες, μόνο εσύ ξέρεις να το φροντίσεις, πως μόνο οι δικές σου μέθοδοι είναι σωστοί.
ΣΚΑΣΕ. Με έχεις κουράσει. Όλη σου η έννοια είναι να θηλάσεις περισσότερο από ότι οι υπόλοιπες για να δείξεις γαμάτη. Όλη σου η σκοτούρα, είναι να ξετρυπώνεις τα ψεγάδια των άλλων για να μη νιώθεις εσύ ανεπαρκής, για να μπορέσεις μέσα από τα λάθη των άλλων να φανείς εσύ super-mom λες και θα κερδίσεις κάποιο βραβείο. ΧΑΛΑΡΩΣΕ. Δε χρειάζεται να είσαι τέλεια, να μην είσαι μαλακισμένη χρειάζεται.

Εσύ, «δρυΐδη του χωριού», που νομίζεις ότι όλα λύνονται με μαντζούνια και προσευχές, που έχεις ξεμείνει σε κάποιο δάσος με τους Γαλάτες φίλους σου και νομίζεις πως πίνοντας κατουροσκυλόσκονη θα θεραπεύσεις τον καρκίνο. Εσύ, που αρνείσαι να πας στο γιατρό σου και ζητάς συμβουλές από κάθε κομπογιαννίτη άγνωστο των σόσιαλ μίντια. ΣΚΑΣΕ.

Εσύ, γλυκομίλητη κυριούλα που θάβεις ΟΠΟΙΟΝ έχει την ατυχία να σε γνωρίζει. Εσύ, που έχεις έναν καλό λόγο για όλους και μόλις γυρίσουν την πλάτη τους πετάς δύο- δύο τα βέλη σου, φαρμακόγλωσσα! Που σου φταίει η νέα γενιά για όλη τη σαπίλα που αντιμετωπίζεις λες κι εμείς γουστάρουμε να ζούμε σε μια κοινωνία ηλίθιων. Σε παρακαλώ, ΣΚΑΣΕ!
Πρέπει να καταλάβεις κάποια στιγμή ότι ΕΣΥ είσαι το πρόβλημα κι όχι οι υπόλοιποι.

Και τώρα που έσκασες, τέντωσε τ’ αυτιά σου και άκου!

Κολλάς στο γαμημένο το φαίνεσθαι και αγνοείς την ουσία του ΕΙΝΑΙ. Δεν κοιτάζεις συμπεριφορές, αλλά πλάθεις στο μυαλό σου μια εικόνα εντελώς άκυρη επειδή δεν ταιριάζει με τα δικά σου δεδομένα. Έλα, αφού ξέρεις τι εννοώ. Άσε με να στο κάνω πιο εύκολο:

Είμαι πουτάνα επειδή είμαι αλλοδαπή.
Είμαι άχρηστη επειδή έχω παραπάνω κιλά.
Είμαι ανοικοκύρευτη επειδή διάλεξα να ασχοληθώ με την καριέρα μου.
Είμαι άσχημη επειδή βάφομαι.
Είμαι τσουλάκι επειδή φοράω φόρεμα και γόβες.
Είμαι πούστης επειδή μ’ αρέσει το διαφορετικό.
Είμαι βάρος της κοινωνίας επειδή είμαι πρόσφυγας.
Είμαι λάθος της φύσης επειδή είμαι αλλόθρησκος ή άθεος.
Είμαι ξεμωραμένος επειδή αποφάσισα να παντρευτώ στα 60 μου.
Είμαι γεροξεκούτης επειδή η σύντροφος μου είναι μικρότερη δέκα χρόνια, ή είμαι τσατσόγρια (αλήθεια τώρα, τι λέξη είναι αυτή;) επειδή ο σύντροφός μου είναι μικρότερος.

Αυτά τα αυθαίρετα συμπεράσματα και οι γαμημένες ταμπέλες που βάζεις σε κάποιον επειδή απλά είναι κάτι διαφορετικό από εσένα, ναι γι’ αυτά μιλάω. Γι’ αυτή την άποψη που, επειδή δουλεύω νύχτα, ταυτόχρονα είμαι πουτάνα. Που, επειδή είμαι χωρισμένη μητέρα, στιγματίζομαι.
Ξεκόλλα λίγο και κούνα το κεφάλι σου να δεις αν κάνει γκλιν γκλον, δηλαδή.

Και στο φινάλε, ακόμα κι αν είμαι κάτι απ’ όλα αυτά που μου προσάπτεις, τι σε νοιάζει ΕΣΕΝΑ τι κάνω στη δική ΜΟΥ ζωή; Άλλη σκοτούρα δεν είχα από το να επιλέγω πώς θα ζήσω με γνώμονα τη γνώμη σου. Κάνε λίγο πιο εκεί, σε παρακαλώ, γιατί τα κόμπλεξ σου μου κρύβουν τη θέα.