Ξέρεις ότι το «Μαζί» είναι ό,τι πιο πολύτιμο, όταν είναι επιλογή και προτεραιότητα.
Όταν περνούν τα χρόνια, έχουν περάσει μερικές δεκαετίες, κι όμως ακόμα κοιτάς τον άνθρωπό σου με καμάρι και φωτίζεται η ματιά σου. Όταν καρδιοχτυπάς στα αγγίγματά του, λαχταράς την αγκαλιά και τα χάδια του. Όταν το «Πάρε με όταν φτάσεις» έχει μια αγωνία στη φωνή. Όταν χαμογελάς στο άκουσμα του κλειδιού στην πόρτα. Όταν είναι η πρώτη σου σκέψη και ό,τι κι αν συμβαίνει θέλεις να το μοιραστείς μαζί του.
Όταν ακόμα μπορείς να τον κοιτάς στα μάτια και να λες εκείνο το «Σ’ αγαπώ» που μέσα του κρύβει λέξεις και συναισθήματα και δάκρυα και χαμόγελα. Όταν νομίζεις πως το μυαλό σου θα εκραγεί από αυτά που νιώθεις και δεν μπορείς να τα κάνεις λόγια, να τα μοιραστείς, να τα απλώσεις μπροστά του, να δει κι αυτός τι έχεις μέσα σου για εκείνον. Γιατί σ’ έχει παρασύρει η καθημερινότητα και το άγχος και ξεχνάς να εκφράζεσαι πια.
Όταν μετά από τόσα χρόνια ονειρεύεσαι να κάνετε πράγματα που ακόμα δεν έχετε καταφέρει να κάνετε μαζί και θέλεις να ζήσεις μαζί του τόσα κι άλλα τόσα κι ας μετράτε ήδη μια ζωή ο ένας πλάι στον άλλον. Γιατί μαζί περνάτε καλά και γελάτε πολύ.
Όταν θέλεις να κάνεις την ημέρα του καλύτερη. Όταν λατρεύεις το καθετί επάνω του. Όταν υπάρχει σε κάθε κύτταρο του κορμιού σου. Όταν πρωταγωνιστεί στα όνειρα, στα σχέδια και στις σκέψεις σου.
Όταν η αγκαλιά του είναι για σένα το πιο ισχυρό ηρεμιστικό. Όταν δεν φαντάζεσαι ζωή μακριά του, όχι γιατί δεν μπορείς, αλλά γιατί δεν θέλεις. Γιατί δεν είναι το άλλο σου μισό, τι να το κάνεις το μισό. Είναι το τέλεια ολοκληρωμένο που ταιριάζει ακριβώς μ’ εσένα.
Όταν έχει τις απαντήσεις που δεν έχεις και με μια του κουβέντα λύνει το πρόβλημά σου, ενώ άλλες φορές μια κουβέντα αρκεί για να σε κάνει μπουρλότο και θέλεις να εκραγείς! Όταν την μια στιγμή θέλεις να του ανοίξεις το κεφάλι και την αμέσως επόμενη θέλεις να του δώσεις ένα φιλί και να τελειώσουν όλα. Όταν ξέρεις πως δεν είστε ίδιοι, διαφέρετε σε πολλά, μα σας ενώνουν πολύ περισσότερα. Γιατί δεν είναι όλα ρόδινα, όχι. Μα τα όμορφα είναι πολύ περισσότερα και πιο σημαντικά. Και ξέρετε πόσο τυχεροί είστε που έχετε ο ένας τον άλλον.
Όταν αντέχεις και τα πιο δύσκολά του, τα πιο σκοτεινά του και τον αγαπάς μαζί με αυτά. Γιατί εσύ τον ξέρεις όπως κανένας άλλος στον κόσμο και στα μάτια του διαβάζεις την ψυχή του. Όταν ακούει αυτά που δεν λες και βλέπει αυτά που δεν δείχνεις. Και είναι πάντα εκεί για να σε σηκώνει όταν πέφτεις και να σε κρατάει γερά, την ώρα που ούτε εσύ δεν αντέχεις τον εαυτό σου. Όταν διώχνει τα σκοτάδια σου και φωτίζει τον δρόμο σου για να μην φοβάσαι. Και κοντά του δεν φοβάσαι. Τίποτα. Κανέναν. Μόνο να είναι εκείνος καλά. Γιατί δεν θέλεις τίποτα άσχημο να τον ακουμπήσει ποτέ. Τρέμεις για εκείνον. Και ξέρεις πως μαζί μπορείτε όλα να τα αντιμετωπίσετε.
Γιατί το «Μαζί» σας είναι πάνω απ’ όλα…
«Κι επειδή υπάρχουν τόσες χιλιάδες επειδή για να σου πω
και μόνο στα χέρια σου νιώθω ατόφιος εγώ
κι όπου κι αν ψάξω στου κορμιού μου τις γωνιές εσένα θα βρω…
Γι’ αυτό σ’ αγαπώ…»
Σ.Ν.Π.