Thebluez

ΤΟ ΘΕΛΕΤΕ;;; ΤΟ ΛΙΓΟΥΡΕΥΕΣΤΕ;;;
ΟΧΙ;!;!;!

Οκ, αυτό ήταν αμήχανο… ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ! Εγώ θα το γράψω το ρημάδι, γιατί η Ασπασία Κουρέπη έχει απαγάγει το κουνέλι μου, και απειλεί να το σκοτώσει βάζοντάς το ν’ ακούει Νταλάρα σε λούπα όλη μέρα, αν δεν γράψω και το τελευταίο κεφάλαιο για τους γεροντοέρωτες του ΕΡΡΙΚΟΥ ΤΟΥ Η’!!!

Τον θυμάστε τον λεβέντη; Ωσάν τα κρύα τα νερά… δεν ήταν, αλλά χαλάλι του, του μπαγάσα! Πάμε να δούμε ποια τον έθαψε!

Αικατερίνη Παρρ λοιπόν. Παρακατιανή αριστοκράτισσα, ξέρετε, από αυτές που έπαιρναν διακοποδάνειο για να πάνε καλοκαίρι στην Ηνγγλέζικια εξοχή, να πουλήσουν μούρη δήθεν-τάχα μου και μετά να πληρώνουν 15 μέρες διακοπές, σε 456 άτοκες δόσεις, για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Ευγενής, πτωχιά λοιπόν η Κάθριν η Παρρ, μεγάλωσε με όνειρο να γίνει ευγενής και πελούσια. Την βάφτισε η αυτού μεγαλειότης μαυρόγατα Αικατερίνη της Αραγονίας (βλέπε: γκαντεμόγατα βασίλισσα της Αγγλίας, πρώτη σύζυγος Ερρίκου). Το ψιλοπάλεψε και με την μόρφωση, μιλούσε γαλλικά, λατινικά και ιταλικά, ενώ δήλωνε ότι καθόλου δεν της αρέσουν κεντήματα, πλεξίματα και λοιπές πίπες, διότι τα δικά της χέρια είναι φτιαγμένα για να «χαϊδεύουν στέμματα, όχι κουβαρίστρες».

Από ‘δω το πήγε, από ‘κει το έφερε, τσουυυυπ στα 17 το Κατερινάκι, καπαρώνει τον πρώτο γαμβρό, τον Έντουαρντ Μπόροου. Γιος και κληρονόμος Βαρόνου στο επάγγελμα ο Έντουαρντ, συγκεκριμένα κληρονόμος του Βαρόνου του Μπόροου. Δεν ήταν βέβαια ακόμα βαρόνος ο μικρός, αλλά το Κατερινάκι ως αισιόδοξο άτομο, ήλπιζε ότι θα τα τινάξουν σύντομα τα πέταλα ο πάππους και ο πατέρας του Έντι, και θα πάρει τον τίτλο. Παπάρια. Ο Έντι είχε κράση πιο αδύναμη και από την θέλησή μου να αντισταθώ στο σουβλακόγυρο και πάει. Πάπαλα. Καπούτ. Να ‘ταν κι άλλος. Το 1533 άφησε την Κάθριν χήρα Μπόροου, αλλά όχι Βαρόνη.

Να το βράσει βέβαια το Κατερινάκι το «χήρα Μπόροου» χωρίς τίτλο και λεφτά. «Έτσι είσαι ρε παλιοπαπάρα;» μονολογεί «πας και πεθαίνεις την πιο ακατάλληλη στιγμή ρε; ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΩ ΕΓΩ! ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΕΙΣ!» και του έδειξε. Χρόνος καλά καλά δεν πέρασε και η Αικατερίνη εκαπάρωσε έτερο βαρόνο. «ΒΑΡΟΝΟ ΓΙΑ ΒΑΡΟΝΟ ΡΕ ΜΟΥΝΙ!» μοιρολόγησε συντετριμμένη πάνω από το μνήμα του Έντι και έσπευσε να παντρευτεί τον διπλάσιό της σε χρόνια και κιλά Βαρόνο Λάτιμερ. Ήσυχο ανθρωπάκι γενικά ο βαρονάκος, χήρος με δυο παιδιά, αλλά τι το ‘θέλε να πάει κόντρα στην θρησκευτική μεταρρύθμιση του Ριρίκου; Δεν καθότανε στ’ αυγά του ο μπάρμπας; Δες τώρα γιατί έπρεπε να κοιτάς ΜΟΝΟ την δουλίτσα σου εκείνη την εποχή: Ο μπάρμπα-Λάτιμερ ως καθολικός, είχε εναντιωθεί στην θρησκευτική μεταρρύθμιση που θα επέτρεπε στον Ριρίκο να αποσχιστεί από το Βατικανό και να παντρευτεί την Αννούλα την Μπολέυν. Οκ μέχρι εδώ; Τσεπώνει λοιπόν μια δυσμένεια ΝΑ με το συμπάθιο, από τον Ριρίκο. Έλα μου όμως που οι εξεγερμένοι καθολικοί, κάνουν ντου στο σπίτι του και εν ολίγοις του δίνουν τελεσίγραφο ότι ή αποδεικνύει έμπρακτα ότι είναι μαζί τους ακολουθώντας τους σε εμφύλιο (=εσχάτη προδοσία=θάνατος), ή του σκοτώνουν όλη την οικογένεια. Και γαμώ; Μετά λέω κι εγώ ότι έχω διλήμματα ρε φίλε… ΤΕΣΠΑ!

Τους ακολουθεί λοιπόν ο μπάρμπα-Λάτιμερ, ενώ η Κάθριν με τα παιδιά, φυλακίζονται στο κάστρο Σνέιπ. Όχι του καθηγητή. Άλλου Σνέιπ. Μέσα στην γκαντεμιά του λοιπόν ο μπάρμπας, ήτο και τυχερός, διότι μαθαίνεται ότι ο Βαρόνος Λάτιμερ και η οικογένειά του είναι αιχμάλωτοι των καθολικών επαναστατών, οπότε ο Ριρίκος και ο Κρόμγουελ (ναι ακόμα ζούσε) κοιτιούνται και λένε «Τι φάση μαν μου; Τον παρεξηγήσαμε τον μπάρμπα! Είναι δικός μας!», και ανακαλεί τσακ-μπαμ την δυσμένειά του ο Ριρίκος. Όχι ότι τον έσωσε βέβαια, απλά ο καημένος ο Λάτιμερ αναγκάστηκε να πληρώσει νταβατζίλικι στους επαναστάτες, για να τους αφήσουν ελευθέρους και ζωντανούς. Φίνα;

Όπως και να ‘χει όμως, ο βαρόνος και η Κάθριν, είναι πλέον ζωντανοί και ελεύθεροι να συνεχίσουν την ζωή τους. Σωστά; ΛΑΘΟΣ! Ο βαρόνος ΠΕΘΑΝΕ! Το 1543. Ευτυχώς πέθανε μετά τον Κρόμγουελ που τον είχε στη μαύρη λίστα, οπότε και πρόλαβε να ανακτήσει μέρος της περιουσίας και της φήμης του.
Τώρα η Αικατερίνη, με περιουσία και δυο θετά παιδιά, σκέφτεται το επόμενο βήμα. Θυμάται την νονά της, μαυρόγατα Αικατερίνη και θυμάται ότι η νονά της είχε μια κόρη που ο Ριρίκος έχει παντελώς χεσμένη: Την Μαρία. Καταφέρνει λοιπόν, χρησιμοποιώντας την ιδιότητά της ως βαφτιστήρα, να χωθεί στην αυλή της Μαρίας. Ταυτόχρονα, ξεκινάει και ένα καβλαντιλίκι με τον σερ Τόμας Σέυμουρ. Σας θυμίζει κάτι το όνομα; ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΙ! Σέυμουρ ντε… της Τζέιν ο αδερφός… τρίτης γυναίκας του Ριρή… ά-να-γεια-ς! Το ειδύλλιο δεν προλαβαίνει να εξελιχθεί βέβαια, γιατί μπαίνει σφήνα ο Ριρίκος και την ζητάει σε γάμο καθότι του γυάλικε. Προφανώς και διάλεξε τον βασιλιά και όχι τον πτωχό συγγενή το Κατερινάκι.

Παντρευτήκαν στις 12 Ιουλίου 1543, έξι μήνες μετά τον θάνατο του μπάρμπα-Λάτιμερ κι εκεί που ο Ριρίκος είναι «έλα αγάπη μου έλα, να κάνουμε έναν Έλληνα ακόμα», η Κατερίνα τον γειώνει: «Ώπα ψηλέ μου, χαλάρωσε, calm your dick! Μήπως σου έχει διαφύγει μια μικρή λεπτομέρεια; Δυο φορές έχω παντρευτεί ρε μάτζεστυ, αλλά παιδιά γιοκ. Μην ελπίζεις τζάμπα!» και είχε δίκιο. Ο Ερρίκος λίγο ξενέρωσε, όμως η Κάθριν του είπε: «3 παιδιά έχεις ήδη ρε μαν, κάνε λίγο φόκους σε δαύτα που μου θες και τέταρτο στα γεράματα!». Έτσι κι έγινε. Η Αικατερίνη, χρησιμοποιώντας την επιρροή της στο Ριρίκο, κατάφερε να τους κάνει ουάν χάππυ φάμιλυ: Ερρίκος, Έντουαρντ, Μαρία, Ελίζαμπεθ και η πάρτη της. Κατάφερε ακόμα και να αποκαταστήσει στην σειρά διάδοχης τα δυο κορίτσια: την Μαρία και την Ελίζαμπεθ. Νοτ μπααααντ Κάθριν! Και αντιβασιλέας έμεινε η μανδάμ, όταν ο Ερρίκος πήγε να πουλήσει μια τελευταία φορά μαγκιά στους Γάλλους, και μια χαρά τα πήγε. Αμέεεεε! Η θεάρα δε, σε κάποια φάση που προσπάθησαν μερικοί σύμβουλοι να την ρίξουν σε δυσμένεια, λόγω μιας διαφωνίας που είχε επί του θρησκευτικού θέματος με τον Ριρίκο, έπαιξε ντρίμπλα ως εξής: ενώ είχε βγει το ένταλμα σύλληψής της, έπιασε τον Ερρίκο και του είπε: «Ρε ντουγάν’! Εγώ για το καλό σου, σου έβγαλα γλώσσα! Λες να χέστηκα για το θρησκευτικό; Καν ‘ό,τι θες! Μάτζεστυ είσαι! Απλά ήθελα να σε τσαντίσω για να ξεχάσεις τον πόνο από την ποδάγρα στο πόδι σου το σάπιο!» άλαλος ο Χένρι, «Καλέ αυτή με αγαπάει!» φώναξε. Άκυρο το ένταλμα.

Μέχρι που το 1547, ο Ερρίκος πάει. Αντίος. Δυο είχε θάψει μέχρι τώρα η Κάθριν, σιγά που θα της γλύτωνε ο Ριρής. Έμεινε στην ιστορία ως «η τύπισσα που έθαψε εκείνο τον τύπο που είχε θάψει όλες τις γυναίκες του». Γουέλ νταν Κάθριν δήαρ!