Σε -περίπου-μια εβδομάδα έχουμε Χριστούγεννα! Χριστούγεννα!
Κι αυτό τι σημαίνει; Ότι ο Δεκέμβριος τελειώνει και πως βαδίζουμε, με συνοπτικές διαδικασίες, προς τα μέσα του χειμώνα. Προς τον πολυπόθητο Ιανουάριο.
Εν ολίγοις, εκεί που προσπαθώ να καταλήξω, αλλά έχουν κοκαλώσει τα δάχτυλά μου από το πρωινό κρύο, είναι πως έχουμε να φάμε ΤΟ κρύο. Το Χριστουγεννιάτικο. Το χιονισμένο. Το Πρωτοχρονιάτικο. Το ύπουλο. Το μέσο-χειμωνιάτικο.
Να ετοιμαστούμε για την κορύφωση!
Τι καλά! Μας αρέσει η ψύχρα και η παγωνιά. Αγαπάμε το κρύο και το περιμένουμε, κάθε φορά, με ανοιχτές αγκάλες… Τουρτουρίσαμε λιγάκι μες στο Δεκέμβριο, αλλά δε φτάνει. Όταν κάνει αυτά τα εκνευριστικά χειμωνιάτικα 15άρια, τι να το κάνεις; Μαγιό και κασκόλ δεν πάνε μαζί.
Βασικά από τέλη Νοέμβρη βάζεις το μαγιό στην άκρη και πορεύεσαι με τα χνουδωτά προστατευτικά σου. Τέλος!
Βέβαια, όσο κι αν αγαπάμε το κρύο, υπάρχουν κάποια μικροπροβληματάκια. Τόσα δα μωρέ!
Όπως, για παράδειγμα, ότι υπάρχουν άνθρωποι που κρυώνουν αρκετά γρήγορα. Κι όταν κρυώνουν, κρυώνουν πολύ. Άνθρωποι σαν κι εμένα, ας πούμε… Σιγά! Απλά αρχίζουμε να τρέμουμε, σαν μικρά κι αθόρυβα κομπρεσέρ, με το πρώτο αεράκι και κατεβάζουμε χειμωνιάτικα από μέσα Σεπτέμβρη.
Αμέσως να με πεις κρυουλιάρα! Απαπα!
Τι; Επειδή δηλαδή στον Ξενοφώντα, τον Ορέστη και την Πηνελόπη φορέσαμε μπουφάν με επένδυση και μάλλινο πουλόβερ, αμέσως να μας πείτε κρυουλιάρηδες; Σα δε ντρέπεστε λίγο! Είμαστε ευαίσθητοι άνθρωποι. Βιώνουμε τα πάντα διαφορετικά. Ακόμα και το κρύο!
Και ξέρεις κάτι; Αυτή είναι μόνο η αρχή!
Επειδή δηλαδή κοιμόμαστε με κουβέρτα χειμωνιάτικη από μέσα Σεπτέμβρη ή επειδή απ’ τα μέσα στου ενδέκατου ανάψαμε και την ηλεκτρική μας κουβέρτα, θα μας κοροϊδεύετε όλο το χειμώνα;
Βρε δε σφάξανε!
Έχουμε κι άλλα κουσούρια! Ποτέ δεν είναι μόνο ένα…
Πίνουμε (μόνο!) ζεστά από τον Σεπτέμβριο. Έχουμε κασκόλ σε μέγεθος χαλιών και σκούφια σε όλα τα χρώματα. Και γάντια! Πολλά γάντια. Μαύρα κατά προτίμηση και εφεδρικά σε κάθε τσάντα για να μην ξεμείνουμε. Αυτό βέβαια προϋποθέτει να έχουμε μάθει να χειριζόμαστε το κινητό με τη μύτη για να μην αναγκαστούμε να βγάλουμε τα χεράκια μας απ’ τα γάντια. (Είπαμε… Ευαίσθητη ψυχή, ευαίσθητο δέρμα. Βιώνουμε το κρύο διαφορετικά!). Και πιστέψτε με, έχω εκπαιδευτεί άψογα!
Μας αρέσει να στρώνουμε το σπίτι με χάλια από νωρίς. Το κάνουμε για να μην κρυώνει το σπίτι. Ναι, το σπίτι! Όχι επειδή κρυώνουν τα ποδαράκια μας. Φοράμε χνουδωτές κάλτσες όλη μέρα (εγώ και στη δουλειά!). Θέλουμε να τρώμε όλη μέρα σούπες, να φοράμε φούτερ και πουλόβερ με μακριά μανίκια, να καθόμαστε κάτω από το πάπλωμα για ώρες ή μπροστά στο τζάκι για μέρες.
Φαντάσου ότι μπορεί να θέλουμε να βγούμε στο μπαλκόνι για λίγο… Ε, θα τυλιχτούμε σαν μπουρίτο με κουβερτούλα για να μη χάσουμε θερμοκρασία. Φοράμε αυτάκια στους μεγάλους αέρηδες για να μην κρυώσουμε. Ναι, απ’ αυτά τα χνουδωτά! Τα μπουφάν μας έχουν επένδυση και γούνα στην κουκούλα. Είναι προστατευτικά για τον αέρα και το κρύο κι όχι για styling. Κάτι ξέρω παραπάνω βρε! Χοντρά καλσόν και κάλτσες μέχρι το μπούτι. Μάλλινες!
Κατά πάσα πιθανότητα θα μας καταλάβεις! Θα κυκλοφορούμε με σκουφί, μπουφάν, κασκόλ, γάντια, μπότες, φούτερ, μακρυμάνικο από μέσα, παντελόνι κι αν χρειαστεί από μέσα καλσόν. Και μπορεί να μας δεις έτσι με το πρώτο κρύο! Την πρώτη πτώση! (Έβαλα μπουφάν με επένδυση και γούνα στην κουκούλα μέσα Οκτωβρίου, ενώ οι φίλοι μου έκανα μπάνιο στη θάλασσα!)
Παιδιά, χειμώνας είναι. Κρύο κάνει! Πρέπει να προστατευτούμε με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο. Εμείς τα έχουμε όλα οργανωμένα από νωρίς και ελέγχουμε τη λειτουργικότητα τους για να προλάβουμε τυχόν βλάβες. Μπορεί και από πολύ νωρίτερα βέβαια, αλλά δεν πειράζει. Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.
Δεν είμαστε κρυουλιάρηδες. Είμαστε προνοητικοί! Τέλος!