Πριν από πάρα πολύ καιρό, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο ερέθισμα, θέλησα να κάνω μια έρευνα. Μια μεγάλη και εκτενέστερη έρευνα σχετικά με τα δικαιώματα της γυναίκας ανά τον κόσμο. Τίποτα όμως δεν τράβηξε περισσότερο την προσοχή μου από το έθιμο της κλειτοριδεκτομής. Τίποτα άλλο δε με έκανε να πω στον εαυτό μου ότι είμαι πολύ τυχερή που είμαι γυναίκα στην Ελλάδα!
Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι ένα έθιμο που πραγματοποιείται σε χώρες της Ανατολικής Αφρικής, της Ανατολής και σε διάφορες μουσουλμανικές κοινότητες της Ευρώπης, της Αμερικής, αλλά και του Καναδά. Το συγκεκριμένο έθιμο περιορίζεται στα κορίτσια ηλικίας μικρότερης των 5 ετών και διαρκεί μέχρι την εφηβεία.
Και προχωράμε στην πρώτη ερώτηση που σου έρχεται στο μυαλό… Πως μπορείς να υποβάλεις ένα τόσο δα πλάσμα σ’ αυτή την απάνθρωπη διαδικασία;
Και απαντώ… Δεν έχουν άλλη επιλογή!
Από τη γέννησή τους μεγαλώνουν με την ιδέα πως μόνο μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία θα γίνουν γυναίκες.
«Ζήλευα τη μεγαλύτερή μου αδερφή γιατί θα έμπαινε στον κόσμο των μεγάλων ενώ για μένα ήταν ακόμα κλειστός», είπε σε συνέντευξή της η Γουόρις Ντίρι (η πρώτη γυναίκα που μίλησε δημόσια για την κλειτοριδεκτομή της).
Οι γυναίκες κατακρεουργούνται για να είναι αμόλυντες κι αγνές μέχρι το γάμο! Αν μια γυναίκα αρνηθεί αυτό το βασανιστήριο θεωρείται βρόμικη, ενώ δεν μπορεί να παντρευτεί γιατί πιστεύεται πως κάνει σεξ για ευχαρίστηση και όχι για αναπαραγωγή.
Ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων είναι μια διαδικασία που έκανε πλούσιες τις μεγαλύτερες τσιγγάνες των φυλών. Γίνεται χωρίς αναισθησία και με τη χρήση ξυραφιού, μαχαιριού κι αιχμηρών πετρών με σκοπό την ολική ή μερική αφαίρεση της κλειτορίδας, καθώς και την αφαίρεση άλλων μερών των γεννητικών οργάνων.
Γίνεται η μεταφορά των κοριτσιών σε απομακρυσμένο μέρος και ξαπλώνουν σ’ ένα βράχο. Τους κλείνουν το στόμα για να μην ακουστούν οι φωνές, ενώ οι γυναίκες της οικογένειας προσπαθούν να κρατήσουν ακίνητο το στήθος και τα πόδια.
Αν το κορίτσι καταφέρει να ζήσει από την ακατάσχετη αιμορραγία ή το τεράστιο σοκ, ράβεται, αφήνοντας ένα μικρό μέρος του κόλπου ανοιχτό. Για να μπορέσει να έρθει σε σεξουαλική επαφή η ακρωτηριασμένη γυναίκα, πρέπει με κάποιο τρόπο ν’ ανοιχτεί ξανά ο κόλπος κι αυτό το αναλαμβάνει ο σύζυγος.
Το 2012 όμως, έπειτα από ενέργειες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αναγνωρίστηκε ο γυναικείος γενετήσιος ακρωτηριασμός ως παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων κι εγκρίθηκε ένα ψήφισμα σχετικά με τη εξάλειψη του. Φυσικά, τίποτα δεν έχει εφαρμοστεί και ο αριθμός των γυναικών αυξάνεται συνεχώς.
Σύμφωνα με έρευνες, μέχρι τώρα έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή πάνω από 200 εκατομμύρια γυναίκες και μόνο το 2009, βάση στοιχείων, είχαν υποστεί κλειτοριδεκτομή πάνω από 500.000 κορίτσια και γυναίκες στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη!
Τι κι αν στη Δύση, η κλειτοριδεκτομή απαγορεύεται και διώκεται ποινικά; Βλέπεις τι συμβαίνει… Τι κι αν υπάρχει άλλη νοοτροπία ή άλλες θρησκείες; Τι κι αν υπάρχει πολιτισμός; Δεν είναι ένα ακόμα «πρόβλημα» των γυναικών της Ανατολής που δε μας αγγίζει. Έχει φτάσει εδώ!
Θα μπορούσα να είμαι εγώ μια από εκείνες. Ακόμα κι εσύ. Μπορεί να ήταν η μαμά σου, η αδερφή σου, η ξαδέρφη σου, η ανιψιά σου, η κολλητή σου ή ακόμα κι η κόρη σου.
Αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τις γυναίκες στην Ανατολή, βοήθησε εσένα και διάβασε. Η ενημέρωση είναι μεγάλο όπλο. Πάλεψε για τα δικαιώματά σου. Για τη ζωή σου και για τη ζωή εκείνων που αγαπάς.
Εσύ γεννήθηκες γυναίκα και ζεις ως γυναίκα. Κάποιες γεννήθηκαν γυναίκες και δεν έχουν την ευκαιρία να ζήσουν.