Μια καινούργια εποχή έρχεται. Μια δυνατή εποχή. Με τα Χριστούγεννά της, τα μελομακάρονά της, τις ζεστές της σοκολάτες, τους κουραμπιέδες και το δέντρο της και διάφορα άλλα γλυκούλικα.
Με άλλα λόγια, μπήκαμε -επιτέλους- στον χειμώνα!
Έλα όμως που ο χειμώνας δεν έχει μόνο αυτά! Έχει κρύο. Έχει αέρα και βροχή. Έχει χιόνι! (Ναι οκ, όχι εδώ, αλλά κάπου έχει). Πέφτει η θερμοκρασία και αρχίζουν τα μπουφάν, τα πουλόβερ, τα γάντια, τα σκουφιά και τα κασκόλ. Γενικότερα όλος ο κόσμος γεμίζει με κινούμενα κρεμμύδια! Και ορισμένες φορές, όσες στρώσεις ρούχων και να βάλεις, δε φτάνουν!
-Έλα, τα έχουμε ζήσει κι αυτά τα κρύα!-
Μαζί με όλα αυτά λοιπόν έρχεται και η μια, η μοναδική, η ανεπανάληπτη… Ηλεκτρική κουβέρτα!
Επιτέλους!
Από τέλη Σεπτεμβρίου ξεκινάω να ζαχαρώνω τις πάνω ντουλάπες με την ελπίδα ότι η θερμοκρασία θα πέσει κατακόρυφα και θα χρειαστώ τα παπλώματα και την κουβέρτα μου. Αλλά όχι… Καλοκαίρι μέχρι τέλος Νοέμβρη.
Και αναρωτιόμουν… Είναι δυνατόν να κυκλοφορώ ακόμα με ένα φούτερ και το τζιν μπουφάν μου λες και είναι Άνοιξη; Είναι δυνατόν να κοιμάμαι με μια απλή κουβέρτα τέλη Νοεμβρίου;
Καμία απάντηση, αλλά κλαιν…
Χειμώνιασε και εσύ -καλή μου κουβέρτα- είσαι εδώ! Η φίλη μου, το στήριγμά μου. Εκείνες τις δύσκολες κρύες και μοναχικές νύχτες του χειμώνα, μόνο εσένα είχα. Τώρα έχω και ένα μεγάλο αρκουδάκι να με ζεσταίνει, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Με τα πρώτα κρύα/βροχές/αέρηδες, έψαξα στην ντουλάπα για το μαγικό κουτί. Με λαχτάρα το άνοιξα, την έβγαλα από μέσα, την τίναξα, άλλαξα σεντόνια και την έστρωσα. Την σκέπασα καλά, πάτησα το 3 κι άφησα το κουβερτάκι να κάνει τη δουλίτσα του. Μέχρι να κοιμηθώ… Σάουνα! Αλλά θα κοιμηθώ σαν πουλάκι…
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Δεν αλλάζω με τίποτα στον κόσμο τον ύπνο με την ηλεκτρική κουβέρτα! (Και με το αρκουδάκι μου ναι!)
“Μην κοιμάσαι με ηλεκτρική κουβέρτα! Θα αρρωστήσεις… Θα ξυπνήσεις το πρωί και θα αρπάξεις την πούντα!”, μου είπε μια γιαγιά σαν με είδε να την κρατάω στην αγκαλιά μες στο λεωφορείο όταν την πρωτοαγόρασα.
“Άσε μας κουκλίτσα μου”, ήθελα να της πω, αλλά κρατήθηκα. Μου έχουν πει να σέβομαι τους μεγαλύτερους, αλλά όχι να μιλήσεις έτσι για την ηλεκτρική κουβέρτα.
Θα σέβεστε!
Ξέρεις πόσους χειμώνες έχω περάσει μ’ αυτήν την κουβέρτα; Πόσες φορές έχω κλειστεί κάτω από το πάπλωμα και άφηνα το σώμα μου να ζεσταθεί μετά από μια κουραστική μέρα… Πόσες φορές δε χρειάστηκα φούτερ για να κοιμηθώ… (Δεν τα μπορώ κιόλας! Ειδικά αυτά με τις κουκούλες. Νομίζω πως θα πνιγώ στον ύπνο μου!). Πόσες φορές με ζέστανε μετά από ξενύχτι… Πόσα πρωινά -τότε που ξυπνούσα απ’ τα αξημέρωτα- με ζέσταινε μέχρι να ντυθώ καλά…
Ξέρεις πόσα κρυοπαγήματα έχω γλιτώσει με την ηλεκτρική κουβέρτα; Πόσους πόνους στα γόνατα -ή τα κόκκαλο- έχω προλάβει; Όχι… Ξέρεις;
Αναλογίσου, πόσοι άνθρωποι έχουν βγει την υγειά τους με εκείνες γιατί -για χρόνια- δεν έχουν πετρέλαιο να ζεστάνουν τα σπίτια τους. Με τις σόμπες μόνο δεν βγαίνει. Άστο! Το ξέρω! Το βράδυ που πέφτει κι άλλο η θερμοκρασία νιώθεις τα άκρα σου να σε εγκαταλείπουν. Τότε την ακούς για τα καλά! Να μην μπορείς να ζεσταθείς με τίποτα. Όσες κάλτσες και όσα φούτερ και να βάλεις, το τρέμουλο από την υγρασία δε φεύγει. Αν δε μένεις πουθενά βόρεια, φέξε μου και γλίστρησε…
Και πρόσεξε… Δεν έχεις άλλον τρόπο να ζεσταθείς. Κι αν δε ζεσταθείς, θα ξυπνήσεις. Θα σου φύγει ο ύπνος και μετά όλη η μέρα θα είναι χάλια. Και άυπνος και παγωμένος. Μη σου τύχει!
Γι’ αυτό έγω λατρεύω την ηλεκτρική κουβέρτα… Γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να κοιμάμαι ζεστά και να ξεκουράζομαι. Είναι ο μοναδικός τρόπος για να μην πονούν τα κόκκαλά μου, να περνάνε όλοι οι πόνοι και να νιώθω καλά μες στον χειμώνα.
Δεν είναι τυχαίο που όλα τα κρεβάτια στο σπίτι έχουν από μια! Είναι το κρυφό όπλο του χειμώνα!
Επομένως, δε χρειάζεται να ανησυχώ που θα γύρω το παγωμένο μου κορμί όταν γυρνάω απ’ τα μπαρ και τα ξενύχτια… Ούτε πως θα ζεσταίνω τις κρύες μου πατούσες… Ναι οκ, έχω το αρκουδάκι μου, αλλά δύο λέξεις είναι η απάντηση…
Ηλεκτρική κουβέρτα!
Φωτογραφία από S. Hermann & F. Richter από το Pixabay