Με το ένα πόδι λίγο πριν τα 28, με ένα πτυχίο που πρέπει να πάρω κάποια στιγμή(γιατί ένα χαρτί ποτέ δεν ξέρεις που θα χρησιμεύσει, σύμφωνα με τις Ελληνίδες θείες, που φουσκώνουν τα μυαλά της Ελληνίδας μαμάς μου) και με δικό μου κατάστημα και eshop.
Επίσης, φρεσκοαρραβωνιασμένη για τους εξής δύο λόγους:
Πρώτον, μόνο για τον αρραβώνα έφταναν τα λεφτά και δεύτερον, η ύπαρξη του μπατσελορ των ανδρών, που προηγείται του γάμου, είναι κάτι που πρέπει να χωνέψω πρώτα (όση εμπιστοσύνη και να υπάρχει).
Βρέθηκα, μετά από καιρό, με τις σχολικές μου φίλες, λίγο οι υποχρεώσεις μου με το στήσιμο του μαγαζιού, λίγο το ότι έπρεπε να δουλεύω ταυτόχρονα σε ξένη δουλειά, για να μαζέψω τα χρήματα που χρειαζόμουν πιο γρήγορα, λίγο οι δικές τους υποχρεωσεις, πέρασαν περίπου 3 χρόνια, από όταν ζούσαμε, ξέγνοιαστες, την φοιτητική ζωή μας στην Θεσσαλονίκη.
Μετά από μια λεπτομερή αφήγηση για το τι έκανε η καθεμία μας, όλο αυτό το διάστημα, η μία από τις τρεις φίλες έκανε την εξής ερώτηση: Σε ποιο νησί θα πάτε διακοπές;
Αρχικά πρώτη, ήρθε η δική μου, ταπεινή και μέσα από τα δόντια, απάντηση:Μπα, τα νησιά θα τα δούμε μόνο σε φωτογραφίες, λόγω των υπόχρεωσεων, θα βολευτούμε με κανένα τριήμερο, εδώ κοντά.
Η δεύτερη της παρέας, θα αρκεστεί στο σπίτι της θείας της στην Χαλκιδική και η τρίτη, που έκανε την ερώτηση-κόλαφο, μας αράδιασε, τα 4 νησιά που θα επισκεφτεί με την παρέα της και όλα τα Σ/Κ που θα περάσει στο εξοχικό κάποιας.
Μη τα πολυλογώ, θέσαμε σαν όρο, τώρα που ξαναβρεθήκαμε, πως μετά το καλοκαίρι, κάθε Παρασκευή θα βρισκόμαστε για καφέ.
Απο την επόμενη κιόλας εβδομάδα, ξεκίνησαν οι άπειρες αναρτήσεις τους, με φωτογραφίες από τις παραλίες, με το παρεάκι και τα χασταγκ έδιναν και έπερναν, το ένα μετά το άλλο, πάρτε το#friendsforlife, να και το#friendshipgoals, #mygirls, #yolo4ever, #friendssquad, #mygirlsmyfamily.
Κάτι το οποίο, έκαναν αρκετοί, από τους φίλους στο Facebook, όχι μόνο τα εν λόγω κορίτσια.
Είναι κάτι το οποίο πλέον, πολλοί κάνουν.
Μετά τις διακοπές, ξεκινώντας να τηρούμε την υπόσχεση μας, για τις Παρασκευές, ήρθε η ώρα να κάνω την δική μου ερωτηση, αυτή την φορά. Μια ερώτηση, όπου σαν φίλες 15 χρόνια, πότε δεν έκανα, να μάθω τι ζητάνε, από τη ζωή τους, οι φίλες μου:<<Καλά, δεν θα προτιμούσες να αρκεστείς να πας μια φορά διακοπές και να κρατήσεις τα λεφτά σου, μήπως και μετακομίσεις από τους γονείς σου, να είσαι ανεξάρτητη, να μην έχεις έλεγχο και ανάκριση και ίσως έρθει η στιγμή και γνωρίσεις κάποιον, που μπορεί να και ο ΕΝΑΣ; >>.
Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής:<<Μπα, μια χαρά είμαι, έχω φαγητό όταν γυρνάω από την δουλειά, πλυμένα και σιδερωμένα ρούχα, καθαρό σπίτι και καθόλου υποχρεώσεις,τα λεφτά μου τα τρώω καθαρά για διασκέδαση, δεν θέλω να γίνω νοικοκυρούλα και γυναικούλα, θέλω να είμαι ανεξάρτητη>>.
Στην αρχή νόμισα ότι πρώτον, μου ανταπέδωσε την μπηχτή και δεύτερον, με πρόσβαλε και ίσως να ζήλεψα λίγο. Βασικά, τώρα που το ξανά σκέφτομαι, ναι με Πρόσβαλες. Πρόσβαλες την επιλογή μου
Αναρωτήθηκα μήπως κάνω εγώ λάθος, αλλά ΌΧΙ.
Γλυκιά μου,κακούλα, φίλη ανεξάρτητη ΔΕΝ είσαι, όσο ζεις με τους γονείς σου και σε ταΐζουν.
Την απάντηση αυτή, θα την καλό δεχόμουν, από μια 20χρονη, πόσο μάλλον βεβαιώθηκα, όταν θυμήθηκα ότι και εγώ τα μεροκάματα που έκανα τότε, πήγαιναν σε διακοπές, ξενύχτια, εκδρομές και λούσα. Εκεί ήταν που συγκεντρώθηκα.
Κατάλαβα ότι, από την μεριά μου, τα έχω κάνει όλα αυτά, στην ώρα τους και πως δεν έχω απωθημένα.
Όλα έχουν την ώρα τους.
Ειναι απόλυτα δεκτό, κάποιοι να μην θέλουν να προχωρήσουν, όπως κάποιοι από εμάς, τηζωή τους, να μην θέλουν να αποκτήσουν υποχρεώσεις, άλλωστε,πιστεύω πως ναι, δεν είναι όλοι για οικογένεια.Καθένας είναι κύριος της ζωής του και των επιλογών του.
Κανένας όμως δεν έχει το δικαίωμα να κοροϊδέψει ούτε εσένα, ούτε εμενα, που έχει σκοπό να σοβαρευτεί στην ζωή του, να αποκτήσει ευθύνες και το κυριότερο, να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ, πρώτα τα θεμέλια για μια οικογένεια και μετά μια ψυχη .
Ναι, οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά αν δεν παλέψεις σε αυτή τη ζωή, μαζί με τον/την σύντροφο σου, για να κάνετε πράγματα, κόντρα στις συνθήκες αυτές, σαν μια ομάδα, δεν έχει ουσία.
Αυτό είναι το αλάτι που κάνει νόστιμη τη ζωή.
Όπως σεβόμαστε εμείς τις επιλογές σας, ότι θέλετε να κάνετε πράγματα για τη πάρτη σας και μονο και να ζείτε yolo. Να θέλετε τα ξενύχτια με ποταρες και ατελείωτες ώρες βόλτας και να γνωρίζετε κάθε λογής, ανθρώπους. Ναι, κάντε το και από κανέναν δεν θα δεχτείτε να σας κρίνει, είναι ΕΠΙΛΟΓΉ σας. Αλλά, έτσι δεν έχετε κανένα δικαίωμα, να κρίνεται, να ειρωνεύεστε και να προσβάλλεται τόσο τη δική μου επιλογη, όσο και πολλών άλλων ανθρώπων. Μην ξεχνάτε, η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Μπορούμε να ρίξουμε το επίπεδο μας και να σας προσβάλλουμε, όπως εσείς. Ξέρετε κάτι όμως όχι, γιατί εμείς έχουμε στόχους (ουπς, σορρυ). Θα ήθελα να μπω κάποια στιγμή στο μυαλό σας, τις στιγμές που είστε μόνοι και χαλαροί, να δω τι πραγματικά σκέφτεστε.
Γι αυτό εσείς που έχετε ξεκινήσει μια κοινή πορεία με το ταίρι σας, μην διστάσετε και μην ζηλέψετε, την επιφανειακή και ευθυνόφοβη, ζωή των γύρω σας. Αν κάποια στιγμή βρεθεί κάποια τοξική φίλη και σας ειρωνευτει, πρώτου τη βγάλετε από τη ζωή σας, μιλήστε. Σκεφτείτε επίσης, ότι μπορεί να προβάλει εκείνη τη στιγμή, τα κρυφά της κόμπλεξ.
Απο την άλλη, εσεις αγαπημένες μου, ανεξάρτητες, φίλες, κρατήστε την ζωή με τα #myfriendsmylife για τα σοσιαλ και για τους μαντράχαλους που θέλετε να αρπάξετε ένα λαικ ή μια καρδουλα, γιατί εμείς δεν έχουμε ώρα γι αυτά, πρέπει να κατακτήσουμε τους στόχους μας και τα όνειρα μας, η αρνητικότητα σας, μας καθυστερεί.
Άλλωστε, μπορείτε να τα λέτε στην ξεκούραστη πλάτη μας,από το υπέροχο μασάζ που μας κάνει ο σύντροφος μας το βράδυ, μετά από μια κουραστική μέρα, γιατί σας έχουμε ήδη προσπεράσει.
ΥΓ1. Μαμά, ξέρεις και εσύ ότι έχω επιλέξει να μην πάρω το πτυχίο, αλλά δεν το βάζεις κάτω.
ΥΓ2. Ο #myking και εγώ, θα σας στείλουμε προσκλητήριο.
Ελένη σκέτο