Έπειτα από απαίτηση του αναγνωστικού κοινού, το δεύτερο θέμα είναι «καραντίνα και φαγητό», όπου μέσα θα αναφερθεί και ο όρος της «συναισθηματικής υπερφαγίας». Ναι, ξέρω, πως –πιθανότατα- θα ήθελες να δεις ένα μεγαλεπήβολο κείμενο με διαφορετική θεματική, αλλά, πίστεψέ με, τρως! Και ψεύδεσαι και τρως!
Δεν είμαι ψυχολόγος, ώστε να ορίσω την υπερφαγία με επιστημονικούς όρους, απλά τρώω πολύ, διαβάζω, ενημερώνομαι από τη διατροφολόγο μου και κάπως, εν ολίγοις, πρέπει να βρω τον τρόπο να σταματήσω τη ζυγαριά! Ας αρχίσει ν’ ανεβαίνει στις 25/12 και στην 1/1. Τώρα, όμως, STOP!
«Καραντίνα και φαγητό» λοιπόν…
Δεύτερη καραντίνα εν μέσω εορτών! Πιο προετοιμασμένοι όμως… Το περάσαμε μια φορά. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε…Χαχαχαχαχαχαχα! Πάλι σκατά τα κάναμε!
Στην πρώτη καραντίνα είχαμε το Πάσχα. Λάθος! Πέρα από το γεγονός ότι μας τα έκαναν τσουρέκια κάθε μέρα, είχαμε να φτιάξουμε τσουρέκια κι εμείς. Κυριολεκτικά! Με το μαχλέπι και τη μαστίχα τους! Είχαμε σκαλτσούνια και πασχαλινά κουλουράκια. Είχαμε 25η Μαρτίου με μπακαλιάρο σκορδαλιά.
Και μην ξεχάσω το ψωμί. Τόνους ψωμί! Τόνους! Όλη μέρα ζύμωμα. Μια Ελλάδα, ένας φούρνος.
-εγώ στην προηγούμενη καραντίνα έκανα μέρα παρά μέρα γλυκά! Όλα τα γλυκά του Θεού και κάπως έτσι πήρα κιλά. Πολλά! 7 ας πούμε!-. Και δεν ήμουν η μόνη!
*εδώ ν’ αναφέρω πως είναι κιλά. Με θέληση, χάνονται. Τόσο εύκολα, όσο τα πήρες!
Και ερχόμαστε σ’ αυτή την καραντίνα. Τη δεύτερη season, παρέα με τα Χριστούγεννα, τους κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, τις δίπλες, τη βασιλόπιτα. Παρέα με το κρύο, τα πατατάκια, τα σοκολατάκια και όλα τα υγιεινά. Λάθος μεγάλο ξανά, αλλά αυτή τη φορά, προνόησα! Διατροφή και γυμναστική! Όχι μόνη μου, προφανώς! Με τη βοήθεια ειδικών, αλλά αυτό είναι μεγάλο θέμα και δε θα το συζητήσουμε. Δεν είμαι ειδικός εγώ!
Στο θέμα μας… Δε φταις εσύ αν μασουλάς!
Ξεκινάω από αυτό. Δεν φταις! Άσε, το ενοχικό σύνδρομο και στην άκρη και άκου σε με. Μασουλάς γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Η απαγόρευση κυκλοφορίας σε συνδυασμό με την τηλεργασία, τη μειωμένη άθληση και τη μηδενική κοινωνική ζωή σε ωθούν στο φαγητό. Το στρες είναι στα ύψη. Η διάθεσή σου στα τάρταρα και η βαρεμάρα σου χτυπάει κόκκινο. Μην ξεχνάς, πως τα ντουλάπια σου είναι γεμάτα με καθετί παχυντικό, όπως και το ψυγείο.
Είναι λογικό να το ρίχνεις στο φαγητό!
Γύρω σου μια θλίψη και μια κατήφεια που σε οδηγούν μετά βεβαιότητάς, σε συναισθηματική υπερφαγία. Τι σημαίνει αυτό; Θα στο θέσω όσο πιο απλά μπορώ… Τρως πολύ, όχι επειδή πεινάς, απλά επειδή δεν νιώθεις καλά. Πχ. Αυτές οι μεταμεσονύκτιες λιγούρες. Λέω εγώ τώρα! Και συμβαίνεις σε όλους, είτε λόγω κληρονομικότητας, είτε λόγω άσχημων συναισθημάτων όπως το άγχος και η θλίψη, είτε λόγω κοινωνικό-οικονομικών παραγόντων, όπως η καραντίνα, η οικονομική κρίση, η αβεβαιότητα για το μέλλον κα.
«Τρώω γιατί δε νιώθω ωραία!». Ας στο σκεφτώ λίγο παραπάνω….
Εντάξει, το σκέφτηκα! Ισχύει! Ειδικά από την ώρα που ξεκινάει η απαγόρευση κυκλοφορίας, το μυαλό μου λες και κλειδώνει. Λες κι η φωνούλα μέσα μου λιμοκτονεί και δε χορταίνει με τίποτα. Τρως βραδινό, θες και ένα μελομακάρονο. Τρως το γλυκό, θες και λίγα πατατάκια για το αλάτι. Τρως το αλμυρό και μετά χάνεις τη μπάλα. Η ζυγαριά ανεβαίνει, η διάθεση πέφτει ακόμη περισσότερο και πάει λέγοντας…
STOP!!!!!!! (μεγάλο, κόκκινο και με πολλά θαυμαστικά!)
Υπάρχουν λύσεις. Αλήθεια υπάρχουν! Και δε μιλάμε για εξαντλητικές δίαιτες. Μιλάμε για πραγματικές λύσεις και είναι μπροστά σου. Δε θα σου μιλήσω για προγράμματα διατροφής και γυμναστικής. Δεν είμαι ούτε γυμναστής, ούτε διατροφολόγος. Δε θα σου μιλήσω για ακραίες λύσεις. Δε θα σου δώσω συμβουλές. Δε θα κάνω τίποτα περισσότερο από μια κουβέντα μαζί σου, όπως θα έκανα με την κολλητή μου.
«Ρε, Κατερίνα, πως κατάφερες και την πάλεψες τώρα; Καραντίνα μες στα Χριστούγεννα; Πως και δεν τρως! Εσύ είσαι λιχούδο και τρως συνέχεια!» -μεγάλες αλήθειες!!!!-
Η απάντησή μου; «Άλλαξα τρόπο σκέψης!»
Τι σημαίνει αυτό;
Έβαλα πρόγραμμα – Κάθε μέρα φτιάχνω ένα πρόγραμμα και το τηρώ με ευλάβεια, ώστε να γεμίζω τη μέρα μου και να μην έχω χρόνο να σκέφτομαι την κατάσταση που επικρατεί.
Κοιμάμαι πολύ – Όσο μου το επιτρέπει η οικογένεια και η δουλειά μου προφανώς! Μεσημεριανή σιέστα, μειωμένη καφεΐνη κα το βράδυ προσπαθώ να κοιμηθώ σχετικά νωρίς. Προσπαθώ! Δε γίνεται πάντα, αλλά αν κοιμηθώ με βοηθάει να έχω ενέργεια και καλή διάθεση την επόμενη μέρα. Άσε που αν κοιμάμαι, αποφεύγω τις επιδρομές στο ψυγείο.
Επιλέγω «έξυπνα» σνακ – Εντάξει, τρώω τα πατατάκια και τα γλυκά μου. Άνθρωπος είμαι και υποκύπτω! Όμως προτιμώ να τρώω σε μεγαλύτερες ποσότητες κάτι πιο υγιεινό, γιατί αν φάω μια σοκολάτα, το ενοχικό μου σύνδρομο θα χτυπήσει κόκκινο και η ζυγαριά θ’ ανεβαίνει.
Αναθεώρησα τη λίστα του super market – Αποφεύγω τον διάδρομο με τα μπισκότα και τις σοκολάτες, όπως ο διάολος το λιβάνι! Είμαι τόσο επιρρεπής και λιχούδο που ένα κουτί μπισκότα δε μου φτάνει. Επέλεξα λοιπόν να χωρίσουμε για να βρω την ησυχία μου! Τους είπα «χρειάζομαι λίγο χρόνο» και εκείνα, με κατεβασμένο το κεφάλι, με άφησαν μόνη μου!
Σταμάτησα να τρώω μπροστά στην τηλεόραση – Βασικό! Είμαι που είμαι όλη μέρα μπροστά από έναν υπολογιστή λόγω δουλειάς, βλέπω τηλεόραση έτσι κι αλλιώς κάποια ώρα την ημέρα, ε όχι να τρώω και μπροστά της. Προσπαθώ να τα κλείνω όλα και να τρώω με τον σύντροφο, την οικογένεια και τα παιδιά μου, ανταλλάσσοντας νέα και λέγοντας αστεία. Ακόμα όμως κι αν με βρει η ώρα του φαγητού μόνη, ανοίγω το ραδιόφωνο, κάθομαι αναπαυτικά και απολαμβάνω το φαγητό μου. Παρατήρησα, πως όσο έτρωγα μπροστά στην οθόνη, η όρεξη μου δε μειωνόταν όσο και αν έτρωγα. Δεν ξέρω γιατί.. Υποπτεύομαι επειδή δεν επικεντρωνόμουν στο πιάτο μου, αλλά στην εικόνα. Το έκοψα μαχαίρι!
Κινούμαι περισσότερο – Προνόησα και πήρα ποδήλατο! Αυτή τη φορά ήμουν οργανωμένη, αλλά ο καιρός μας τα χάλασε! Χειμώνας, ντε! Τι κάνω όμως; Περπατάω! Πολύ και καθημερινά. Με ή χωρίς τα σκυλιά. Είτε το πρωί, είτε το βράδυ! Καθαρίζω το σπίτι. Βάζω μουσική και χορεύω ασταμάτητα. Ανεβαίνω με τις σκάλες και γενικότερα, δεν χρησιμοποιώ πλέον αυτοκίνητο. Ναι, κατανοώ πως πολλοί απεχθάνονται τη γυμναστική, αλλά όλο και κάτι θα υπάρχει που να σας αρέσει. Οι φίλες μου ψάχνουν στο youtube διάφορα videos και του δίνουν και καταλαβαίνει! Έχει πλάκα! Ακολούθησα το παράδειγμά τους και έχω λατρέψει κάποια ήδη χορού. Που μυαλό, λοιπόν, για φαγητό!
Και τέλος, εκμεταλλεύτηκα την καραντίνα! Ξεκάθαρα προς όφελός μου. Περιόρισα το γρήγορο και έτοιμο φαγητό κι άρχισα να μαγειρεύω τα αγαπημένα μου φαγητά, μιας κι η εστίαση είναι κλειστή. Άρχισα να διαβάζω για να περιορίσω την τηλεόραση, αλλά και για να με βοηθάει να κοιμηθώ πιο εύκολα. Αποφάσισα να εξαφανίζομαι από τα social media. Μέρα παρά μέρα, αποσυνδέομαι από όλα, τουλάχιστον για ένα 24ώρο και αφιερώνω το χρόνο μου στους ανθρώπους μου, αλλά και στην άθληση.
Είναι λογικό να τρως όταν αλλάζει η ρουτίνα σου. Όταν είσαι κλεισμένος σε ένα σπίτι, μη μπορώντας να κάνεις όσα αγαπάς. Αν είσαι από τους τυχερούς που έχουν παρέα, εκμεταλλεύσου τη. Αν είσαι μόνος, εκμεταλλεύσου την περιοχή σου και βγες όσο μπορείς. Αν έχεις χρόνο, γέμισέ τον. Αν δεν έχεις, φρόντισε τουλάχιστον να σε κρατάει σε μια εγρήγορση.
Κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου για να διώξεις το φαγητό από τη σκέψη σου.
Στο χέρι σου είναι και το τονίζω αυτό! Κανένας δε σε πιέζει να φας. Μόνο σου το κάνεις και αφού μπόρεσες να το κάνεις, θα μπορέσεις και να το σταματήσεις. Για να είσαι εσύ καλά! Εσύ και μόνο!