Άλιμος, 19 Απριλίου 2021
Αγαπημένη μου Δήμητρα,
Είμαι σίγουρη ότι θα εκπλαγείς με το γράμμα μου, γιατί το πιο πιθανόν είναι να μην περιμένεις ένα μήνυμα από το μέλλον…
Κι όμως μπορεί να συμβεί, γιατί εγώ που σε αγαπάω πολύ και σε νοιάζομαι και με ένα μαγικό τρόπο μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σου, σκέφτηκα χθες έντονα την ώρα που απολάμβανα το καφεδάκι μου στην βεράντα ότι θέλω να σε προβληματίσω, να σε ταρακουνήσω.
Ξέρω, είσαι νέα, όμορφη, δυνατή, δημιουργική και αισθάνεσαι ότι έχεις όλον τον κόσμο στα πόδια σου. Όμως αυτό που διακρίνω σε σένα είναι ότι έχεις μια τόσο γεμάτη από καλοσύνη ψυχή που δεν μπορείς να πεις “όχι “σε κανέναν. Νομίζεις ότι αυτό είναι έξυπνο;
Όχι κορίτσι μου, το σωστό, το δίκαιο, το έξυπνο είναι να μάθεις να βάζεις όρια. Να μην αφήνεις κανέναν να σε κάνει ότι θέλει… ξεκινώντας από τον πατέρα σου, τον φίλο σου, το αφεντικό σου, τον άντρα σου, το παιδί σου.
Δεν θες… δεν μπορείς… δεν έχεις διάθεση… πες ένα “όχι” και βάλε τον καθένα στην θέση του με ωραίο τρόπο.
Η ζωή είναι μικρή, μέχρι να κλείσεις και να ανοίξεις τα μάτια σου θα έχεις φτάσει στην ηλικία μου και τότε τι;
Δεν θα σου αρέσει να υποφέρεις από πόνους στο στομάχι όπως εγώ… ή από αμέτρητες αϋπνίες… ησύχασε, ηρέμησε, βάλε έναν καφέ και κάθισε στην αγαπημένη σου πολυθρόνα στην βεράντα και σκέψου τι κάνεις…
Για αυτό βάλε όρια τώρα που είναι νωρίς και έχεις όλη την ζωή μπροστά σου.
Στα λέω αυτά με πόνο ψυχής, γιατί αγαπώ και εγώ πολύ τους ανθρώπους και είμαι πολύ δοτική, αλλά μάρτυς μου ο Θεός αν έχω λάβει πίσω το ένα εκατοστό από ό,τι έχω δώσει.
Θα με ρωτήσεις εύλογα… δίνεις για να πάρεις;
Όχι, αν αγαπάς προσφέρεις… αλλά μέχρι ένα σημείο.
Η γιαγιά μου ξέρεις τι έλεγε;
“Πρώτα παιδί μου φροντίζεις την αυλή σου και μετά του γείτονα.”
Σοφή η γιαγιά μου… η προγιαγιά σου!
Θέλω να σκεφτείς βαθιά ό,τι σου είπα και να μην ξεχάσεις ότι εγώ είμαι εδώ για σένα… στην διάθεσή σου να σου λύσω κάθε απορία.
Σου στέλνω μια σφιχτή αγκαλιά, τα φιλιά μου και την αγάπη μου!
Δική σου, Δήμητρα.
Δήμητρα Καμπόλη