,

Κανένα ”άλλο μισό”. Είσαι ολόκληρος.

Μία αντίληψη αναλλοίωτη στον χρόνο… Επτά δισεκατομμύρια άνθρωποι και εσύ πιστεύεις πως υπάρχει η δυνατότητα να βρεις το άλλο σου μισό; Και αν είσαι ολόκληρος;

Πολλοί από εμάς έχουμε μεγαλώσει πεπεισμένοι πως κάπου εκεί έξω, ανάμεσα στους δισεκατομμύρια ανθρώπους, υπάρχει ο ένας που είναι αναμφισβήτητα το ιδανικό άλλο μας μισό. Κάποιοι συνεχίζουν να μεγαλώνουν πιστεύοντάς το και κάποιο άλλοι, παύουν να είναι ή να νιώθουν μισοί, μιας και πάντα ήταν ολόκληροι, μην το έχοντάς ανακαλύψει ακόμη. Εξάλλου, στις σχέσεις που δεν είναι μαθηματικά και δεν χωράνε οι αριθμοί, μισό και μισό δεν κάνει πάντα ένα ολόκληρο.

Στις σχέσεις που η αριθμητική είναι άκυρη, τα δύο μισά πολλές φορές μπορεί να είναι μία αναπάντεχη καταστροφή. Ένας άνθρωπος που νιώθει μισός και ψάχνει απελπισμένα το άλλο του μισό για να νιώσει ολόκληρος, όταν και αν το βρει, είναι άγνωστο κατά πόσο ένας τέτοιος δεσμός θα είναι λειτουργικός.

Αν περιμένεις το άλλο σου μισό για να κλείσει τυχόν παλιές πληγές ή για να γεφυρώσετε μαζί τους ατελείς εαυτούς σας, τότε η επαναφορά προς την πραγματικότητα θα είναι κάπως απότομη, καταρρίπτοντας μεγάλο μέρος της θεωρίας αυτής. Καταρρίπτοντας θεωρίες που καλά κρατούν στο πέρασμα των χρόνων.

Έχουμε συνηθίσει στην εξιδανίκευση και στην ωραιοποίηση αυτής της ρομαντικής φούσκας περί του άλλου μισού, που περιπλανιέται συνεχώς άσκοπα στον αέρα και πρέπει επειγόντως να απομυθοποιηθεί. Δεν έχει τίποτα το όμορφο και το ρομαντικό να περιμένεις κάποιον για να φέρει την προσωπική σου ολοκλήρωση. Το μόνο που περιλαμβάνει αυτή η συσκευασία δώρου, είναι την αλληλεξάρτηση και την μερικώς τεμαχισμένη ευτυχία που σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορεί να προέλθει μόνο από κάποιον άλλον.

Μέσα από τον δρόμο της αναζήτησης προς το τέλειο και το ιδανικό, θα βρεις πολλούς ολοκληρωμένους ανθρώπους που δε θα είναι τέλειοι. Θα είναι φθαρμένοι, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, με εμπειρίες που αν δεν τους έχουν ολοκληρώσει, σίγουρα θα τους έχουν γεμίσει με κάθε λογής χρώμα, αναδεικνύοντας φωτεινές και μη, πλευρές του εαυτούς τους. Πλευρές που αναγεννήθηκαν μέσα από τους ίδιους χωρίς να χρειάζονται το λιθαράκι κανενός. Πλευρές μοναδικές και ξεχωριστές, καλλιεργημένες από πολλά μισά, μαζεμένα με πολύ κόπο από τους εσωτερικούς τους κόσμους.

Έτσι, ολόκληρη σου η ύπαρξη θα πρέπει όμορφα να αποτελείται από ολόκληρους ανθρώπους, από ολόκληρους φίλους, συντρόφους, που πολύ προσεχτικά θα έχουν διαλεχτεί και τοποθετηθεί στην ζωή σου με έναν μοναδικό τρόπο. Και η αναζήτηση δε θα σταματήσει σε αυτό το σημείο. Αντιθέτως, εκεί ακριβώς θα είναι η αφετηρία μίας νέας πορείας προς την συνεχή αλληλοσυμπλήρωση και ολοκλήρωση, που δεν θα μένει ποτέ στάσιμη και αδρανής. Θα τρέχει συνεχώς ζωηρά προς πολλές και αντίθετες κατευθύνσεις, οδηγώντας σε στον πραγματικό σκοπό σου, που μόνο εσύ μπορείς να ξέρεις ποιος πραγματικά είναι αυτός.

Βρίσκοντας τον εαυτό σου μέσα από την ασταμάτητη εξερεύνηση προς την ολοκλήρωση, κανείς δε θα μπορεί να σε μεταπείσει για την πνευματική σου ακεραιότητα ή να σου πει για το πόσο απελπισμένα χρειάζεσαι κάποιον για να νιώσεις καλά. Σημασία έχει να βρεις το ”άλλο σου μισό”, όταν είστε και οι δύο ολόκληροι με την πλήρη αρμονία να διακυμαίνεται ανάμεσα σας.

Ελευθερία Τσιντάρη

Απάντηση


Αρέσει σε %d bloggers: