,

Ο άνθρωπος μου!

Σε συνάντησα τυχαία σε καφετέρια, καθώς περίμενα να ετοιμαστεί ο καφές που είχα παραγγείλει. Στην αρχή δεν είχα δώσει και τόση σημασία, γιατί είχα τα δικά μου θέματα. Πήρα τον καφέ μου και έφυγα. Μετά από λίγες μέρες, όταν ξαναπήγα στο συγκεκριμένο μαγαζί για να πάρω τον καθιερωμένο μου καφέ, ήσουνα εκεί. Τότε πήρες την απόφαση να έρθεις να μου συστηθείς. Με ρώτησες αν ήθελα να καθίσω μαζί σου να μιλήσουμε. Το σκέφτηκα λιγάκι, γιατί δεν σε ήξερα και πάντα είμαι πολύ επιφυλακτική με τους αγνώστους. Ήθελα και δεν ήθελα. Σκεφτόμουν, ακόμη ένας τύπος που θα μου κάνει το κλασικό καμάκι. Αποφάσισα να βρω μια δικαιολογία για να φύγω. Σου είπα πως είχα μια δουλειά και πρέπει να φύγω, μια άλλη φορά.

Μετά από μια βδομάδα σε ξαναείδα εκεί. Ξανά η ίδια κουβέντα. Να καθίσω μαζί σου να τα πούμε και να γνωριστούμε. Δέχτηκα. Και έδειχνες ένα ενδιαφέρον να μάθεις πράγματα για μένα, για τη ζωή μου. Με τι ασχολούμαι, τι μου αρέσει να κάνω στον ελεύθερο μου χρόνο.

Αρχίσαμε σιγά σιγά να βγαίνουμε και να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί. Αλλά δεν ήμουνα έτοιμη να δεσμευτώ ακόμη, γιατί μόλις είχα χωρίσει από μια τοξική σχέση και ήθελα χρόνο να συνέλθω. Στο είχα πει και το σεβάστηκες και πρότεινες να το πάμε χαλαρά και όπου βγει.

Μου πήρε καιρό να συνέλθω και εσύ ήσουνα εκεί κάνοντας υπομονή. Δεν το πίεσες και ούτε με έφερες ποτέ σε δύσκολη θέση. Και το είχα εκτιμήσει.

Με τη στάση σου και με τον τρόπο σου, με έκανες να έρθω κοντά σου. Κάποιο βράδυ καθώς βλέπαμε τηλεόραση, δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου. Δεν το πολυσκέφτηκα και στο είπα ότι νιώθω έτοιμη και πως θέλω να είμαστε μαζί. Στην αρχή με κοίταξες έκπληκτος και μετά με πήρες στην αγκαλιά σου και με φίλησες. Έδειχνες ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν σταματούσες να με φιλάς και να με παίρνεις αγκαλιά.

Ήμασταν τόσο χαρούμενοι και ερωτευμένοι! Είχαμε τις διαφωνίες μας, τους καυγάδες μας αλλά πάντα τα βρίσκαμε. Τα συζητούσαμε και πάντα τα λύναμε. Αυτό ήταν σημαντικό για την σχέση μας, να υπάρχει πάντα επικοινωνία και η θέληση να συζητάμε ό,τι μας ενοχλεί.

Αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε. Μέχρι και σε αυτό βάλαμε ένα πρόγραμμα και μας βγήκε. 3 χρόνια κλείσαμε εκείνη τη χρονιά. Και μετά από λίγες μέρες, πριν τα γενέθλιά μου, μου είχες πει να ετοιμάσω βαλίτσες και μου είχες μια έκπληξη. Και όταν έφθασε η μέρα, μου έδωσες την έκπληξη που ετοίμαζες. Μου είχες πει πως θα πηγαίναμε ταξίδι στο Παρίσι. Ενθουσιάστηκα και δεν σταματούσα να φωνάζω και να σε φιλάω. Ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο. Αναχωρήσαμε με προορισμό το Παρίσι. Ακόμη δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι μου είχες κάνει αυτό το υπέροχο δώρο. Φθάσαμε και πήγαμε απευθείας στο ξενοδοχείο, ανεβήκαμε στο δωμάτιό μας και αποφασίσαμε να ξεκουραστούμε και την επόμενη μέρα να ξεκινούσαμε την εξόρμηση μας στο Παρίσι.

Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε νωρίς. Πήραμε το πρωινό μας και ετοιμαστήκαμε για τη βόλτα μας στο μαγικό Παρίσι. Το βράδυ μας βρήκε αγκαλιά να περπατάμε στα σοκάκια του Παρισιού και φτάσαμε στον φωτισμένο Πύργο του Άιφελ. Νόμιζα πως ζούσα ένα όνειρο! Δεν πίστευα πως το ζούσα αυτό! Και καθώς ήμουνα μαγεμένη από το θέαμα που έβλεπα, σε άκουσα από πίσω μου να μου φωνάζεις. Γυρνάω και σε βλέπω γονατισμένο και να κρατάς ένα κουτί ανοικτό με ένα δακτυλίδι και να μου λες “Θέλεις να με παντρευτείς;”. Άρχισα να κλαίω από συγκίνηση και να σκύβω να σε φιλάω και να σου απαντάω με ένα δυνατό “Ναι!”. Ποιος να μου το έλεγε πως θα γιόρταζα τα γενέθλιά μου και επίσης θα αρραβωνιαζόμουν στο Παρίσι!!! Το μοναδικό πράγμα που ξέρω είναι ότι αυτό τον άνθρωπο τον έχω αγαπήσει με όλη μου τη ζωή. Είναι ο άνθρωπος που θα παντρευτώ και θα κάνω τα παιδιά του. Είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί στη ζωή και τίποτα δεν άλλαζα.

Σε ευχαριστώ που κάνεις τη ζωή μου χαρούμενη! Σε λατρεύω!

Απάντηση


Discover more from Thebluez

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading