Δεν είμαι πρωινός τύπος, όλοι στον περίγυρό μου το ξέρουν αυτό! Είμαι γεννημένη για ξενύχτι, ξυπνώ τις αισθήσεις μου το γιόμα και ζορίζομαι να ανταποκριθώ την ανατολή. Αλλιώς μου φαίνονται τα πάντα στις 6 π.μ. και αλλιώς στις 10 μ.μ! Αυτός είναι ο λόγος που ανοίγοντας την εξώπορτα σήμερα να πάω για δουλειά, ίσα που διέκρινα δυο μπιρμπιλωτούς οφθαλμούς πάνω στην κάσα, να με κοιτάνε ξεδιάντροπα. Με τη δεύτερη ματιά και τραβώντας πρώτη τζούρα καφέ, αντικρίζω ένα καταπράσινο αλογάκι της Παναγίας να μου αντιγυρίζει το βλέμμα στα ίσα! Θρασύτατο, έχει κατσικωθεί και καμαρώνει, ακριβώς δίπλα στην κλειδαριά της θύρας. Δεν ήθελα με τίποτα να ξανανοίξω, μην μπει εντός του καθιστικού το τέρας και έχουμε μεγαλύτερο δράμα. Άντε πιάσ΄ το μετά χωρίς δίπλωμα κλαρκ! Και πού θα καταλήξει όλο αυτό; Να με πάει αυτό στις στιβαρές, αγκαθωτές, εμπρόσθιες άρπαγές του, βόλτα εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως! Ό,τι υπόλοιπο μείνει δηλαδή απ΄την δίμετρη κορμάρα μου, γιατί το έκοψα για φαγανό και λιγούρικο! Τουλάχιστον πιστεύω θα… προσεύχεται για την σωτηρία της ψυχής μου!
Για όλα τα παραπάνω, αναγκάστηκα να κρατώ το χερούλι σαν φυλακισμένη που κάνει ιστιοσανίδα! Τόσο είχα τεντώσει και απομακρύνει τον κορμό μου απ’ το αριστερό μου χέρι! Και ταυτόχρονα ταλανιζόμουν σαν να με χτυπούσαν μανιασμένα κύματα, κάνοντας απελπισμένα νοήματα στον σύζυγο. Ο οποίος είχε βγει πριν από εμένα, έχοντας δει το θεριό, είχε πάει στο αμάξι και περίμενε τι θα κάνω! Είμαι σίγουρη γέλαγε με το θέαμα και το έπαιζε χαζός μέσα απ΄το τζάμι του συνοδηγού! Κάθε τρίχα μού είχε σηκωθεί, μην δώσει κάνα πήδο το τέρας και μου δαγκώσει κάνα δάκτυλο με το φρεσκοφτιαγμένο μανικιούρ. Το μήκος του ξεπέρναγε αυτό της χούφτας μου. Ευτυχώς ήταν σε διατροφή μάλλον και δεν ήταν τόσο παχιό, ούτε μου ρίχτηκε τελικά.
Ο άνδρας του σπιτιού, βασανιστικά αργά και νωχελικά, βημάτισε πάλι πίσω ως την πόρτα. Αιώνες μου φάνηκαν τα δευτερόλεπτα μέχρι να διανύσει τα δυο μέτρα που μας χώριζαν. Δεν έχω αποδείξεις, αλλά νομίζω το έκανε επίτηδες! Ο γλυκός μου… που θα τρώει κουκιά νερόβραστα για 40 μέρες, κλείδωσε τελικά και αναχωρήσαμε για χαρά και εργασία.
Σε όλη τη διαδρομή αναρωτιόμουν, πώς χορταίνουν αυτά, με τι τα ταΐζουν; Σκυλοτροφή με το ζώο μαζί; Τούρτα μπλακ φόρεστ με το δάσος αντάμα; Γουρουνοπούλα σούβλας με παγωμένες μπύρες; Ή παραγγέλνουν κοντοσούβλι κατσαρίδας μόνα τους; Υποτίθεται τρέφονται με τα υπόλοιπα έντομα. Λίγο πιο ψηλά απ’ το έντρομο κεφαλάκι μου, πάνω από μήνα στεγάζεται μια μικρή αραχνούλα στο περιποιημένο δαντελωτό σπιτάκι της. Κάθε βδομάδα στον ιστό της, εγκλωβίζει πιο πολλά κουνούπια απ’ ότι ο αιμοδιψής επισκέπτης. Είδα πως είχα αφήσει το βράδυ έξω ένα ποτήρι που έπινα νερό. Δεν ξέρω αν το κατανάλωσε για να σβήσει την δίψα του για… σάρκα ή έμαθε τα μυστικά μου και με λιγουρεύτηκε! Είναι τόσο άσχημη η φήμη τους, που η πρωταγωνίστρια στην Αυτοκρατορία των Αισθήσεων, ήταν απλή πεταλουδίτσα μπροστά τους! Η Σάντα Άμπε έκανε βρόγχο την ώρα της κορύφωσης και έπνιξε τον εραστή της. Έναν! Αυτές οι αλόγατες, κάθε φορά τραβάνε και ξεριζώνουν το κρανίο του άτυχου σερνικού που ζευγαρώνει παρθένος και μακαρίτης, μία και τελευταία στη ζωή του! Τι μνήμες θα έχει ο κακομοίρης και τι θα λέει αυτή στις φιλενάδες της «Τον έκανα μια κρατς και τον τσατσάνισα, τα κόλπα αυτά μου τα έμαθε η γιαγιά μου η Μοργκάνα, για εγγυημένο οργασμό και γονιμότητα!». Τσουτσούριασα μόνο στην σκέψη!
Μπορεί και να μάζεψε την μαντιδοπαρέα του, μετά την άτακτη φυγή μου και να σχολίαζαν αυτά εμένα, ρουφώντας τον μυρμηγκοζουμό τους «Άσε που λέτε… αξημέρωτα, ήρθα μούρη με μούρη με μια υστερικιά που δεν έφευγε από δίπλα μου και έκανε όλο νοήματα λες και πνιγόταν σε αόρατη θάλασσα. Μετά έφθασε ένας ψηλός μαντραχαλάς και εκεί που είπα με έφαγε λάχανο, αυτός απλώς κλείδωσε την πόρτα και φύγανε. Μυστήριο αυτοί οι άνθρωποι ή τρελοί θα βγουν ή θεότρελοι! Αύριο λέω να πάω να στηθώ στο χερούλι της πόρτας του αυτοκινήτου, να δω πόση ώρα θα κάνει η κλασομπανιέρα να μπει μέσα! Ή να ρίξω κάνα σάλτο μόλις την δω! Να κοιμηθείτε με ωτασπίδες παιδιά, θα σας πετάξει στον αέρα με τις στριγκλιές της! Και ένας να ξυπνήσει νωρίς, να ταμπουρωθεί στα κάγκελα για να τραβά βίντεο! Θα έχουμε ρεκόρ views στο TikTok!».
Αλαφιασμένη ακόμα έφθασα στην δουλειά. Αν και κατά τ’ άλλα είμαι τέλεια, έχω άλλο ένα κουσουράκι εκτός του πρωινού ξυπνήματος. Σα δω αρθρόποδο, με πιάνει μια αδικαιολόγητη φαγούρα παντού. Στην πλάτη, στα χέρια, στο κεφάλι. Νομίζω ότι με περπατά, αν και το συγκεκριμένο μάλλον με είχε βάλει στο μάτι για το πρωινό του, θα με βούταγε στην κούπα του! Έχω πάρει και χρώμα απ’ τον ήλιο, γάλα με μπισκότα… σταφίδας-σοκολάτας! Είπα ότι είναι σαρκοφάγο, ε; Το ξαναλέω για να μην με πείτε υπερβολικιά! Όπως μερικές-μερικές στο γραφείο, που τολμήσαν να γελάσουν με το δράμα μου. Για να τις πείσω λοιπόν, είπα:
– Ξέρετε πόσο΄μοβόρικα ζώα είναι; Μετά το ζευγάρωμα, το θηλυκό κόβει το κεφάλι του αρσενικού και το καταβροχθίζει!
Για να πάρω την πληρωμένη απάντηση:
– A, γι’ αυτό του’στειλες τον άνδρα σου;
Μαρίτσα Καρά