Υπήρχε κάποτε ένας άντρας, που του άρεσε το σκοτάδι. Κυκλοφορούσε κυρίως την νύχτα και του άρεσε η ροκ μουσική. Κάπνιζε το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο και κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Σπάνια έτρωγε υγιεινά και τα γεύματά του ήταν κυρίως πίτσες και burger. Του άρεσε να μιλάει δυνατά και να οδηγεί γρήγορα το πάντα βρώμικο αυτοκίνητο του. Ο καναπές είχε το σχήμα του κορμιού του, αφού τις περισσότερες φορές τον έπαιρνε ο ύπνος εκεί. Αν και ήταν μόνιμα πιασμένος, δεν τον ένοιαζε η γυμναστική, ούτε έδινε ιδιαίτερη σημασία στην υγεία του. Το σπίτι του ήταν σαν βομβαρδισμένο τοπίο και τα ρούχα του μονίμως τσαλακωμένα. Αδιαφορούσε για τον συνάνθρωπό του και δεν του προκαλούσε κανένα συναίσθημα τα ζώα και η φύση. Η ανακύκλωση, ο εθελοντισμός και η προστασία του πλανήτη ήταν λέξεις και έννοιες παντελώς άγνωστες προς αυτόν.
Υπήρχε κάποτε μια γυναίκα που την έλουζε το φως του ήλιου καθημερινά. Τον συναντούσε από τις πρώτες πρωινές ώρες που έκανε την εμφάνισή του, όταν ξεκίναγε μαζί του την γυμναστική της. Ήταν γεμάτη ενέργεια και ευεξία και η μέρα της συνεχιζόταν με ένα πλούσιο και υγιεινό πρωινό. Της άρεσε η ποιοτική μουσική και λάτρευε τα κονσέρτα. Το σπίτι της ήταν τακτοποιημένο και καθαρό και όλα στην εντέλεια. Στον ελεύθερο χρόνο της συμμετείχε σε εθελοντικές δράσεις και ήταν υπέρμαχος προστάτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Φυσικά λάτρευε την φύση και ήταν φιλόζωη. Δεν είχε αυτοκίνητο, κυκλοφορούσε πάντα με ποδήλατο και τα ΜΜΜ.
Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτοί οι δύο άνθρωποι έμελλε να συναντηθούν και ο έρωτας με την πρώτη ματιά δεν άφησε περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Η ένωση τους ήταν καρμική και η ζαλάδα του έρωτα τους έκανε τυφλούς. Δεν ένιωθαν και δεν έβλεπαν τίποτα πέρα από το πάθος του ενός για τον άλλον. Αυτό το φλογερό πάθος γέννησε και ένα μωρό.
Η συμβίωσή τους, τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, άρχισε να διαλύει τα σύννεφα του έρωτα και προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα. Κατάλαβαν ότι ουσιαστικά δεν ταίριαζαν σε τίποτα και εφόσον περιοριστήκαν οι ερωτικές τους συνευρέσεις, χάσανε το σημείο επαφής τους. Προβληματισμός έπεσε και στους δύο που έβλεπαν ότι η σχέση τους τραβούσε σε αδιέξοδο. Στο μόνο που ομόφωνα συμφωνούσαν, ήταν ότι το μωρό τους χρειαζόταν και τους δύο. Το είδαν στα μάτια του από την πρώτη στιγμή που ήρθε στον κόσμο. Αυτό το μικρό, τοσοδούλικο πλάσμα, με το που άνοιξε τα μάτια του, τους κοίταξε και με το βλέμμα του τους μάγεψε. Κάνεις τους δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή τους από εδώ και πέρα χωρίς να το αντικρίζουν.
Και το παιδί μεγάλωνε και μαζί μεγάλωνε και η αγάπη τους. Έμαθαν να αγαπούν πέρα από τον εαυτό τους και άρχισαν να προσαρμόζουν την ζωή τους με αρμονία. Ο άντρας κάπνιζε και έπινε λιγότερο. Έτρωγε τα αγαπημένα του φαγητά μια στο τόσο, παρέα με την γυναίκα του, αλλά παράλληλα τηρούσαν και έναν πιο υγιεινό τρόπο διατροφής. Το αυτοκίνητο ήταν πλέον οικογενειακό και πάντα άψογο. Κουβαλούσε ένα πολύτιμο φορτίο και εκεί δεν χωρούσαν υποχωρήσεις από κανέναν. Άρχισε να συνοδεύει την οικογένεια σε περιπάτους, αλλά προτιμούσε την καφετέρια μέχρι να τελειώσουν την βόλτα τους. Στο σπίτι κυριαρχούσε έντονο το μουσικό στοιχείο με όλα τα είδη να εναλλάσσονται. Όλοι μαζί χορεύουν και διασκεδάζουν και η οικογενειακή ευτυχία είναι διάχυτη.
Ένα ζευγάρι για να μείνει μαζί, χρειάζεται να κάνει και υποχωρήσεις, χωρίς όμως να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του καθενός. Χρειάζεται συμβιβασμούς, αγάπη και κατανόηση. Όταν υπάρχει και παιδί ή παιδιά στην οικογένεια, είναι η κόλλα που έρχεται να κολλήσει όλα τα κομμάτια που έχουν ρωγμές και να τα ενώσει.
Σοφία Λακιώτη