Την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο είμαι κλεισμένη μέσα στο ασανσέρ ενός δημοτικού σχολείου στο κέντρο της Αθήνας μαζί με άλλους επτά υπέργηρους πολίτες και περιμένω καρτερικά την πυροσβεστική να με απεγκλωβίσει. Καλά, δεν το γράφω κυριολεκτικά, το γράφω νοερά στο μυαλό μου αλλά αν σκεφτε ...
«Καλησπέρα. Να κεράσω ένα ποτό;»
«Δε νομίζω φίλε.»
«Να κεράσω όσα ποτά θέλεις μέχρι να αρχίσεις να με βλέπεις θεό;»
«Χα, γαμάτη ατάκα!»
«Έχω και καλύτερες, μη βιάζεσαι. Και σε λένε….;»
«Φάνια και δεν είμαι για τα δόντια σου.»
«Τάσος εγώ και μία δοκιμή θα με πείσει.»
«Οκ, σου ζητάω ...
Δεν μου αρέσει να γράφω κείμενα για την εξωτερική εμφάνιση μου. Έχω γράψει εκατοντάδες ποστ στο φβ καθώς και κείμενα για τον τρόπο που βλέπω τη ζωή, τους ανθρώπους, τα γεγονότα και πως τα διαχειρίζομαι καθημερινά, με κύριο πάντα σκοπό να βοηθήσω άλλους ανθρώπους να δουν τον πραγματικό εα ...
Το βλέμμα της παρακολουθεί την καλοκαιρινή βροχή να χτυπάει αλύπητα το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Το ξέστρωτο διπλό κρεβάτι βουλιάζει κάτω από το βάρος της καθώς έχει κουλουριαστεί στο προσκέφαλο του κρεβατιού ανάμεσα στα μαξιλάρια φορώντας μόνο τα εσώρουχα της και παίζει μηχανικά με τ ...
Ώρα: 23.18
Απόλυτο σκοτάδι. Το βοριαδάκι κατεβαίνει από το βουνό παρασέρνοντας τα φύλλα των δέντρων γύρω μου αλλά δεν το νιώθω. Το μόνο που νιώθω είναι ο ιδρώτας που αργοκυλάει κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης μου και έχει κάνει μούσκεμα μέχρι και το εσώρουχο. Είμαι σκαρφαλωμένη πάνω σ ...
Αγαπητή Σαδίστρια,
Σου γράφω αυτό το γράμμα την ώρα που αφήνω την τελευταία πνοή μου ένα καλοκαιρινό βράδυ του Σαββάτου στη βεράντα σου. Εξαιτίας σου βρίσκομαι στο νεκροκρέβατο μου και αντί να απολαμβάνω τις στερνές ανάσες μου στο καθαρό αεράκι, εγώ γράφω αυτό το γράμμα για να σε κάν ...
Αν μου ζητούσε κάποιος να περιγράψω τη ζωή, θα την παρομοίαζα με ένα τρενάκι του λούνα παρκ. Ένα ευρύχωρο τρενάκι με μονοθέσια βαγόνια, κάποιες φορές και διθέσια. Οι θέσεις ειδικά σχεδιασμένες στο μέγεθος του κάθε ανθρώπου, με την δυνατότητα να προσαρμόζονται κάθε φορά στις εξωτερικές συ ...
Ζω στην εποχή του ιντερνέτ. Για να είμαι ειλικρινής, αν σκεφτείς πως είμαι γεννημένη τη δεκαετία του ’70, αυτό σημαίνει πως δεν γεννήθηκα με ιντερνέτ αλλά προσαρμόστηκα σ’ αυτό αν και ομολογώ πως μου λείπουν πολύ εκείνες οι εποχές που δεν χρειαζόταν να μπω στον γκούγκλη για να μάθω την ε ...
Δύο πόδια ενωμένα. Μία τριβή, ένα άγγιγμα, ένας κοινός δρόμος.
Ένα ζευγάρι μαύρα, καλογυαλισμένα μοκασίνια. Πολυφορεμένα, γεμάτα σημάδια από το χρόνο αλλά ανθεκτικά σε κάθε είδους ταλαιπωρία.
Ένα ζευγάρι οκτάποντες γόβες. Κλασικές ασπρόμαυρες με μαύρο λουράκι που δένει στον αστράγαλο. ...
Χρειάζονται μόνο λίγα δευτερόλεπτα για να αλλάξει η ζωή όπως την ήξερες μέχρι εκείνη τη στιγμή. Χιλιοστά χρόνου μπορούν να μεταμορφώσουν την πραγματικότητα σου και να σε οδηγήσουν στην τρέλα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την κουβέντα που είχα με έναν ψυχοθεραπευτή, ο οποίος μου είπε «Ξέρεις ποια ε ...
Δυσκολεύομαι αφάνταστα να γράψω. Νιώθω να πνίγομαι. Εδώ και μέρες κατακλύζομαι από συναισθήματα, τα οποία απειλούν να ξεγλιστρήσουν από μέσα μου και να πνίξουν τους γύρω μου σαν χιονοστιβάδα. Κυρίως όμως εμένα.
Κοιτάω τις φωτογραφίες σας συνέχεια. Ίσως ο λόγος που το κάνω είναι για να ...
Παρατηρώ το στήθος μου στον καθρέφτη απέναντι μου. Σημαία θηλυκότητας μίας γυναίκας, στέκεται περήφανα πάνω στον κορμό. Μεστό στήθος, απαλό δέρμα και η μόνη παραφωνία στη εικόνα που αντικατοπτρίζεται είναι ένα μεγάλο κόκκινο μισοφέγγαρο γύρω από τη μία θηλή. Ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει ...
Άλλη μία φορά που δεν την πάτησες.
Είχες οχυρωθεί καλά. Εδώ και χρόνια φτιάχνεις το οχυρό σου χτίζοντας συμπαγείς τοίχους μέσα σου. Θεόρατους, πέτρινους, αδιαπέραστους τοίχους, οι οποίοι στέκονται επιβλητικοί γύρω από την πληγωμένη καρδιά σου και δεν επιτρέπουν στον εχθρό να εισβάλε ...
Λείπει. Μέσα σε μία ψυχή που μοιάζει με ένα αχανές πάζλ γεμάτο εικόνες, συναισθήματα, εμπειρίες, ένα κομμάτι, ένα τόσο δα κομματάκι λείπει.
Θα μου πεις πως είναι δυνατόν να μην έχει αντικατασταθεί με κάτι άλλο τόσα χρόνια και θα έχεις δίκιο. Η αλήθεια όμως είναι πως λείπει.
Αν ήσ ...
Είμαι από τις ελάχιστες γυναίκες που λατρεύουν τις μηχανές. Οι γονείς μου έχουν να λένε ότι τσάμπα γεννήθηκα κορίτσι αφού από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δύο ήταν οι μεγαλύτερες επιθυμίες μου. Να αποκτήσω μηχανή μεγάλου κυβισμού και να κάνω τατουάζ. Δεν το λες και σοφή επιθυμία όταν ...
