Κατηγορία: -Ελένη Ρέγγα-

  • Δεν φταις εσύ! Έτσι έμαθες!

    Δεν φταις εσύ! Έτσι έμαθες!

    Πάντα δούλευε! Από όταν μπορούσε να θυμηθεί τον εαυτό της, μικράκι ακόμα, δούλευε, μάζευε σύκα και αμύγδαλα μαζί με όλη την οικογένεια, αδέλφια, γονείς, θείες και ξαδέλφια. Έτσι ήταν η ζωή τους, να βοηθούν, να προσφέρουν στο σπίτι τους όσο μπορούσαν. Έτσι έμαθε η κυρά Μαρία, δεν έφταιγε! Από μικρή ήταν κοντά στην μάνα της,…

    Διαβάστε περισσότερα: Δεν φταις εσύ! Έτσι έμαθες!
  • Ο Μανώλης και η Αννιώ – 3

    Ο Μανώλης και η Αννιώ – 3

    Δεν έπρεπε να μπλέξει το ήξερε! Εκείνο το φορτίο στη Μ.Ανατολή δεν ήταν νόμιμο, του το είχαν πει εξ’ αρχής το γνώριζε! «Μα είναι καλά τα χρήματα, να πάρει, διάολε!», τα ήθελε να αγοράσει κτήματα, να ξεκινήσει τα δικά του αμπέλια εκεί στην ξενιτιά με την Αννιώ του, δεν θα ξαναμπάρκαρε. «Υπομονή, το τελευταίο ταξίδι»…

    Διαβάστε περισσότερα: Ο Μανώλης και η Αννιώ – 3
  • Η οικογένειά μου!

    Η οικογένειά μου!

    Είχε βυθίσει τα πόδια της στο ποτάμι και έτριβε τα ρούχα ν’ ασπρίσουν δίπλα στην σκυμμένη μητέρα της. Ήταν ημέρα μπουγάδας στο αρχοντικό. Είχαν ξυπνήσει πρωί με την μητέρα, κατέβηκαν στο ποτάμι κουβαλώντας τους μπόγους με τα άπλυτα και βάλθηκαν να τα ασπρίσουν με λύσσα. Την μικρή την γοήτευε το νερό σε όλες τις μορφές…

    Διαβάστε περισσότερα: Η οικογένειά μου!
  • Ο Μανώλης και η Αννιώ – 2

    Ο Μανώλης και η Αννιώ – 2

    Είχε «φάει» τον τόπο να την βρει. Ρώτησε παντού αν έχουν δει την Αννιώ, όλοι έλεγαν το ίδιο πράγμα, την είχαν δει εχθές το πρωί στον φούρνο, αγόρασε ψωμί, χαιρέτησε τον πάτερ στην επιστροφή και την κυρία Αμέλια την γειτόνισσα από το απέναντι σπίτι, μπαίνοντας στο σπίτι τους. Έκτοτε κανένας δεν την είδε να βγαίνει!…

    Διαβάστε περισσότερα: Ο Μανώλης και η Αννιώ – 2
  • Ο Μανώλης και η Αννιώ – 1

    Ο Μανώλης και η Αννιώ – 1

    Στο βάθος παίζει μουσική από ένα παλιό ραδιόφωνο, Panasonic, εκείνο που παλιότερα «έπαιζε» συνεχώς την ίδια κασέτα! Σε εκείνο το συρτάρι αριστερά από την πόρτα, ένα πλήθος κασετών και δίσκων και ένα Walkman χωρίς σκοπό, αναμένουν την λαμπρή επαναφορά τους. Ευελπιστούν να αποχτήσουν την παλιά τους δόξα. Ίσως να είναι πολύ αργά για αυτήν την…

    Διαβάστε περισσότερα: Ο Μανώλης και η Αννιώ – 1
  • Ρέγγε και σαρδέλε, προσφέρουμε από όλα τ’ αλμυρά!

    Ρέγγε και σαρδέλε, προσφέρουμε από όλα τ’ αλμυρά!

    – Και πώς είπαμε λέγεστε;– Ρέγγα.– Ρέκα;– Όχι, Ρέγγα.– Ρέγα;– Ρέγγα, σαν το ψάρι!– Α μάλιστα, ναι ναι… (συνοδεία με γελάκι) Ο παραπάνω διάλογος, η ζωή μου όλη! Το επώνυμό μου βλέπετε, είναι Ρέγγα, αυτό το συμπαθητικό ψαράκι, που γίνεται καπνιστό και συνοδεύει την φασολάδα, κατηγορία αλίπαστα. Δεν θέλω να με μπερδεύετε και να κάνετε…

    Διαβάστε περισσότερα: Ρέγγε και σαρδέλε, προσφέρουμε από όλα τ’ αλμυρά!
  • Έχει πανηγύρι, πού πας;

    Έχει πανηγύρι, πού πας;

    Όχι, δυστυχώς δεν έχω σπίτι στο χωριό, δυστυχώς δεν μεγάλωσα στην ανεμελιά του χωριού και του «τίνος είσαι εσύ;», παρόλα αυτά προλάβαμε να ζήσουμε σε γειτονιές όμορφες, απόκεντρο Αθήνας που πολύ θύμιζαν χωριό. Προλάβαμε χωματόδρομους, λίγα αυτοκίνητα και γειτόνισσες που δεν είχαν τηλέφωνο και έδιναν το δικό μας. Με μια φωνή, φώναζε η μητέρα από…

    Διαβάστε περισσότερα: Έχει πανηγύρι, πού πας;
  • Ο «καρνάβαλος»

    Ο «καρνάβαλος»

    Ο «καρνάβαλος», ήταν ένα παλιό αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε ο πατέρας για την δουλειά του. Ένα παλιό Peugeot, μοντέλο δε ξέρω να σας πω, σαν εκείνα που βλέπαμε παιδιά στις ελληνικές ταινίες, τις κουρσάρες, που άνοιγαν την πόρτα στις πρωταγωνίστριες να περάσουν στο χλιδάτο σαλόνι τους! Την δεκαετία του ΄80 που την αγόρασε ο πατέρας, δεν…

    Διαβάστε περισσότερα: Ο «καρνάβαλος»
  • Είπα! Δε βλέπω θρίλερ!

    Είπα! Δε βλέπω θρίλερ!

    «Παιδιά, πώς να σας το πω να το καταλάβετε; Δε βλέπω θρίλερ. Τέλος!» δήλωσα έξω από τον κινηματογράφο στην παρέα μου, που είχαν λυσσάξει να δούμε θρίλερ! Και τι θρίλερ, όχι ψυχολογικό, αλλά ένα με διαόλια και τριβόλια και όλα αυτά τα ψυχώ που με τρομάζουν! «Μαναράκια μου κοιτάξτε με λίγο, είμαι ντυμένη στα ροζ,…

    Διαβάστε περισσότερα: Είπα! Δε βλέπω θρίλερ!