Έβλεπε ξανά και ξανά τις ίδιες φωτογραφίες στο κινητό του, τις μεγέθυνε να δει το πρόσωπο, το σώμα, να «πιάσει» εκφράσεις που θα τον βοηθούσαν να καταλάβει τι παραπάνω είχε αυτός από εκείνον… Τι του βρήκε και πήγε μαζί του, τι της έλειψε, τι δεν έδωσε, τι γαμώ, τι; Αγανακτισμένος πέταξε το κινητό με θυμό…

Τι και αν δεν τα γέννησε; Τα μεγάλωσε και ήταν το ίδιο. Μπορεί να μην ήταν παιδιά της κοιλιάς, αλλά της καρδιάς και αυτή η σχέση ήταν δυνατότερη από την φύση. Τα μεγάλωσε με στοργή και αγάπη, τους δίδαξε να αγαπούν και να δίνονται, το ίδιο και ο άντρας της. Ο Λάμπρος και ο Θεόφιλος…

Βιαστικό το τσιγάρο του, το ρούφηξε μονομιάς, πετώντας την γόπα με απέχθεια στον βρεγμένο δρόμο. Έκανε νεύμα σε ένα ταξί που για καλή του τύχη περνούσε εκείνη την ώρα από τον κεντρικό. Μπήκε σέρνοντας το σώμα του με βλέμμα αδειανό, ψελλίζοντας τον προορισμό, «Βικτώρια» και αμέσως γύρισε στο παράθυρο, υπονοώντας πως δεν ήθελε καμία κουβέντα,…

Βάδιζε γρήγορα, κρατώντας την τσάντα σφιχτά πάνω της, προσπαθώντας να μην δείχνει αγχωμένη. Η τσάντα είχε χρήματα, αρκετά χρήματα, τις οικονομίες μιας ζωής, μιας στερημένης ζωής, μιας ζωής μετρημένης, μιας ζωής με πολλή δουλειά και κόπο. Μιας ζωής φτερό στον άνεμο, χωρίς στόχο και όραμα. Πήγαινε στην τράπεζα να κάνει κατάθεση, όπως της είχε επιβάλλει…

Έσφιξε την ρόμπα πάνω της καθώς τον παρατηρούσε που ντυνόταν. Κάθισε στο μπουντουάρ και άναψε τσιγάρο. Από τον καθρέπτη έβλεπε τον Παντελή να κουμπώνει το παντελόνι του. Δίπλα το σιδερένιο ντιβάνι ανάκατο να μαρτυρά την αποστολή του, φτερά και καπέλα ολόγυρα και ένα βοηθητικό παραβάν που χρησιμοποιούσε να συμμαζεύεται περιμένοντας τον επόμενο πελάτη. Ο Παντελής…

(Η ιστορία είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα) Πάλι κοιμόταν στο μαξιλάρι του! Έκανε να την μετακινήσει, κάτι ακαταλαβίστικο μουρμούρισε μέσα στον ύπνο της και μαζεύτηκε στην πλευρά της, κρατώντας αγκαλιά το μαξιλάρι του. Την κοίταξε και χαμογέλασε! Πόσο όμορφη, φορούσε μόνο το εσώρουχο και όπως του γύρισε την πλάτη, μια λαχτάρα να της κάνει έρωτα…

Περίμενε στο λιμάνι της Ραφήνας με την υπόλοιπη ομάδα καταδύσεων, σε λίγη ώρα θα ερχόταν το πλοίο για την Κύθνο και από εκεί με σκάφος θα έκαναν κατάδυση σε μια από τις πολλές σπηλιές του νησιού. Μίλαγε και χαζογέλαγε με την Αλίνα, την φίλη της, όταν ένιωσε ένα γλείψιμο λίγο πιο κάτω από το γόνατό…

Κοιτάχτηκε στον καθρέπτη με μια σιωπηρή λύπηση για την εικόνα που αντίκρυζε. Τα μάγουλά της τραβηγμένα μέσα από την πείνα, τα μάτια της βαθουλωμένα από την θλίψη, τα πρώην λαμπερά μαλλιά της, άχυρα πλέον, ταλαιπωρημένα και εξαθλιωμένα όπως εκείνη. Έστρεψε το βλέμμα προς τα κάτω, αποδεχόμενη μια κατάσταση που έλπιζε πως σύντομα θα τελείωνε. Το…