Κατηγορία: -Δώρα Κουτσογιάννη-

  • Δεύτερα κλειδιά

    Δεύτερα κλειδιά

    Ανέκαθεν σιχαινόταν το πρωινό ξύπνημα. Όμως, για εκείνον, θα μπορούσε να μείνει ξύπνια μέρες ολόκληρες. Έτσι, όταν της ζήτησε να συναντηθούν στις 7 το πρωί, δεν αρνήθηκε, παρόλο που μέσα της σιχτίριζε κι ας είχε ήδη τελειώσει και τον τρίτο καφέ. Ντύθηκε πρόχειρα και πήγε στο σημείο συνάντησης. Εκείνος, μόλις είχε φτάσει στην πόλη και…

    Διαβάστε περισσότερα: Δεύτερα κλειδιά
  • Τα λίγα σεντς στο πορτοφόλι μου και η γεμάτη μου καρδιά

    Τα λίγα σεντς στο πορτοφόλι μου και η γεμάτη μου καρδιά

    Θυμάστε μια εποχή που οικονομικά ήσασταν καλύτερα; Που βγαίνατε για ψώνια και δε χρειαζόταν να κάνετε λίστα για το τι πρέπει να πάρετε, ούτε ήσασταν με την αριθμομηχανή στο χέρι να υπολογίζετε, αλλά παίρνατε ό,τι σας άρεσε; Τότε που γέμιζε το καλάθι με σκατολοΐδια σοκολατένια, χυμούς, μπισκότα, γαριδάκια και χίλια δυο ακόμα αχρείαστα πραγματάκια. Λέω…

    Διαβάστε περισσότερα: Τα λίγα σεντς στο πορτοφόλι μου και η γεμάτη μου καρδιά
  • Ήσουν πάντα λίγος

    Πάντα πετούσα στα σύννεφα κι όλα τα έβλεπα ρόδινα. Πάντα πίστευα πως πρέπει να έχεις πίστη στους ανθρώπους, να τους δέχεσαι όπως είναι, να τους συγχωρείς στα λάθη τους και να τους επιβραβεύεις στα σωστά τους. Να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες, να προσπαθείς να καταλάβεις τον άλλον- γιατί φέρθηκε σκάρτα, να ψάξεις από τη δική σου…

    Διαβάστε περισσότερα: Ήσουν πάντα λίγος
  • Κανόνες συμπεριφοράς σε καφετέρια (ο πελάτης ΔΕΝ έχει πάντα δίκιο!)

    Κανόνες συμπεριφοράς σε καφετέρια (ο πελάτης ΔΕΝ έχει πάντα δίκιο!)

    Παλεύω καιρό να καταπολεμήσω την ανάγκη μου να μοιράσω καντηλάκια σε πελάτες/καταναλωτές, μιας που η θέση μου ως σερβιτόρας ορίζει να είμαι ευγενική. ΟΜΩΣ, αγαπητό μου Bluez, μιας που έχεις γίνει το προσωπικό μου ημερολόγιο, πρέπει κάποια πράγματα να μπουν στη θέση τους. Γι’ αυτό λοιπόν, παραθέτω αυτή τη διακήρυξη προς σωφρονισμό των Ούννων κι…

    Διαβάστε περισσότερα: Κανόνες συμπεριφοράς σε καφετέρια (ο πελάτης ΔΕΝ έχει πάντα δίκιο!)
  • Τα αφήσαμε όλα, για ένα αύριο που δεν θα έρθει ποτέ

    Τα αφήσαμε όλα, για ένα αύριο που δεν θα έρθει ποτέ

    Και τι είναι ο χρόνος; Μια ηλίθια εφεύρεση που μετράει τις στιγμές, που χωρίζει σε τμήματα κομμάτια ευτυχίας ή δυστυχίας. Είναι ένα γραμμικό συνεχές, ο τρόπος που επινόησε ο άνθρωπος για να μπορεί να ορίζει τις ώρες, τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια. Ήταν αναγκαίο βλέπεις, να δημιουργήσουμε μικρά κουτάκια για να διαμορφώσουμε μία τάξη…

    Διαβάστε περισσότερα: Τα αφήσαμε όλα, για ένα αύριο που δεν θα έρθει ποτέ
  • Δυο ζωές

    Δυο ζωές

    Θέλω να σου πω μια ιστορία. Μικρή κι ασήμαντη θαρρείς πως είναι, μα θέλω να τη διαβάσεις καλά και να επεξεργαστείς τα δεδομένα. Κι αν η ιστορία μου σου θυμίζει κάτι, σκέψου το διπλά κι ανασυντάξου. Ξέρω κάτι για σένα, που φοβάσαι να παραδεχτείς. Πώς γίνεται να το ξέρω θα μου πεις, αφού δε σε…

    Διαβάστε περισσότερα: Δυο ζωές
  • Σολ Μινόρε

    Σολ Μινόρε

    Ήρθες αθόρυβα και ξαφνικά. Τόσο ήσυχα που, μες στην πολλή μου φασαρία, δε σε πήρα είδηση. Τόσο απρόσμενα που, μες στη ρουτίνα μου, έκανες τη διαφορά. Παράξενο θα πεις κι οξύμωρο που δύο τέτοιες λέξεις περιγράφουν τη γνωριμία μας. Φθινόπωρο ήταν. Οκτώβρης, ίσως. Δε στάθηκα στο μέτρημα του χρόνου μα στη στιγμή που πάγωσε όταν…

    Διαβάστε περισσότερα: Σολ Μινόρε
  • Ρώσικη Ρουλέτα

    Ρώσικη Ρουλέτα

    Παράξενη διάθεση και σήμερα. Ίσως φταίει ο μουντός καιρός που μου δημιουργεί αυτή τη μελαγχολία. Δεν έχω όρεξη να βγω, δε θέλω να περπατήσω στη βρεγμένη άσφαλτο ούτε να χαζέψω τους περαστικούς. Θα καθίσω εδώ, ξαπλωμένη στο κρεβάτι ν’ ατενίζω απ’ το παράθυρο τις στάλες τις βροχές που παφλάζουν πάνω στα φθαρμένα κάγκελα του μπαλκονιού.…

    Διαβάστε περισσότερα: Ρώσικη Ρουλέτα
  • Τα δικά μου Χριστούγεννα

    Τα δικά μου Χριστούγεννα

    Ναι, είμαι από εκείνα τα εκνευριστικά πλάσματα που αρχίζουν να μετρούν αντίστροφα για τα Χριστούγεννα την ίδια στιγμή που πλατσουρίζουν σε κάποια παραλία. Από μικρό παιδάκι αγαπούσα αυτή την εποχή του χρόνου. Όχι για τα δώρα, άλλωστε σπάνια μας επισκεπτόταν ο “Άγιος Βασίλης”. Μα γιατί όλα ήταν γιορτινά στολισμένα. Τα φώτα της πόλης, τα πολύχρωμα…

    Διαβάστε περισσότερα: Τα δικά μου Χριστούγεννα