Προηγούμενο   Η Δανάη ξύπνησε νωρίς, ετοιμάστηκε μάλλον βιαστικά και ανέβηκε στο μικρό σαλονάκι του καταμαράν. Κανείς από τους άλλους δε φαινόταν να ‘χει σηκωθεί. Πήγε ως ένα κοντινό φούρνο ακολουθώντας τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού κι αγόρασε ένα μεγάλο αχνιστό καρβέλι και κάμποσα κρουασάν. Μην αντέχοντας τον πειρασμό έχωσε το χέρι της στη σακούλα…

Πρώτο μέρος Δεύτερο μέρος     Μια μαλαματένια αχτίδα χάιδεψε τα ματόκλαδα της Δανάης. Ένιωσε το πρόσωπο της ζεστό κι έσφιξε τα μάτια της προσπαθώντας ν’αποφύγει το φως που το ένιωσε να περνά εκτυφλωτικό κάτω από τα βλέφαρα της χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η Δανάη άφησε ένα αχνό ήχο ενόχλησης και γύρισε μπρούμυτα χώνοντας την όψη…

Βρείτε το πρώτο μέρος  εδώ   Η Δανάη κοίταζε το θολό είδωλο της στον νοτισμένο καθρέπτη.  Αισθανόταν αποκαρδιωμένη. Όλη της η καριέρα στηριζόταν σε αυτό το επαγγελματικό ταξίδι κι αυτό πήγαινε κατά διαόλου. Το ταξίδι είχε κανονιστεί τελευταία στιγμή, το αεροπλάνο της είχε πέντε ώρες καθυστέρηση στο Λονδίνο, έχασε τη βαλίτσα της και το χειρότερο…

Τακ τακ τακ ακουγόταν ο ρυθμικός, νευρικός χτύπος των δαχτύλων της πάνω στον λευκό γκισέ από μελαμίνη. Το βλέμμα της Δανάης πλανήθηκε στον λιτό, ορθογώνιο χώρο με τα μπλε του Αιγαίου και γκρι μεταλλικά καθίσματα και ξαναγύρισε στην κοπέλα πίσω από τον γκισέ. Η αδύνατη κοπέλα είχε βαμμένα, ξανθά μαλλιά πιασμένα κοτσίδα και φορούσε ένα…