TheBluez Team

Δώσε μου τέχνη για να αναπνέω. Δώσε μουσική στα αφτιά μου, βιβλία, πίνακες και όμορφες ταινίες στα μάτια μου, πένα στα χέρια μου και χορό στα πόδια μου. Αυτά είναι τα όπλα μου στη μάχη με τα σκοτάδια μου.

Τρελή κι αδέσποτη, που μαζεύει λέξεις και τις κάνει γέλιο ή κλάμα, ή και τα δύο στα μεγάλα της κέφια.
Ευσυγκίνητη και νευρόσπαστο, αντί να ανοίγει κεφάλια, γράφει κείμενα!

Από μικρός άκουγα και διάβαζα όλων των ειδών ιστορίες από κόσμους γνώριμους και μη και όλοι σχεδόν με μάγευαν. Σε τέτοιους κόσμους να ζω,από το διαμέρισμα του Χανκ στο LA μέχρι τη Μέση Γη κι από το Άρκαμ μέχρι τη Βαλχάλα, μαζί με ημίτρελους ποιητές και ήρωες που σκοτώνουν δράκους. Κι αν αυτό δεν ήταν δυνατό να γίνεται συνέχεια έστω να ρίχνω ματιές που και που. Αν τώρα θέλει κάποιος να ρθει και μαζί μου τότε ακόμα καλύτερα. Για να δούμε τι ιστορίες θα σκαρώσουμε.

Επιμένω σε έναν άλλο κόσμο απο γεννησιμιού μου γιατί αυτός εδώ δεν μου ταιριάζει καθόλου.
θα φας τα μουτράκια σου, μου έλεγε η μανούλα μου, και είχε απόλυτο δίκιο.
Τα έφαγα και συνεχίζω να τα τρώω και γι'αυτά τα σπασμένα μουτράκια γράφω από όταν με θυμάμαι.
Όχι μόνο τα δικά μου αλλά και τα δικά σου.
Γελάω και κλαίω πολύ.
Αγαπάω ή αδιαφορώ πολύ.
Γενικά οτιδήποτε κάνω, νιώθω, είμαι, είναι πολύ.
Το λίγο δεν μου ταίριαξε ποτέ και δε του ταίριαξα κι εγώ, εδώ που τα λέμε.
Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με το να μιλάω για μένα.
Αυτά λοιπόν.
Είμαι οι ιστορίες που θα διαβάσετε, ή μήπως είσαι εσύ σε αυτές τις ιστορίες;

Καλλιθιώτισσα γέννημα θρέμμα. Πάντα στη ζωή μου με σκυλάκι, από μικρή. Γράφω, τρομάρα μου, από τα 13 περίπου, διάφορα κειμενάκια, σκέψεις, ποιηματάκια, τίποτα το ιδιαίτερο. Αναβλητική, απαισιόδοξη, ψιλοτεμπέλα, αγχώδης, ζηλιάρα, ψυχαναγκαστική, με εκνευρίζουν οι υπερβολές. Κατά τ’ άλλα καλά! Είναι να μην σου τύχω!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Ασχολούμαι επαγγελματικά με τη φωτογραφία από πολύ μικρή ηλικία. Είμαι κάτοχος Bachelor of Arts in Editorial & Advertising Photography καθώς και Master of Arts in Photography από το University for the Creative Arts της Αγγλίας. Μέσα από τον φωτογραφικό μου φακό προσπαθώ να αποτυπώσω - με ευαισθησία και καλαισθησία - στιγμές, οι οποιες θα μεινουν αναλλοίωτες στον χρόνο.

Δασκάλα στο επάγγελμα και στην ψυχή, γεμάτη αντιθέσεις και σε μια συνεχή πάλη με τον εαυτό μου, καθώς το ανήσυχο πνεύμα μου δεν ηρεμεί ποτέ. Γράφω, για να συμφιλιωθώ με τα σκοτάδια μου.

Είμαι η Ευγενία και πρόσφατα ανακάλυψα ότι μια σφαλιαρίτσα από λόγους υγείας μπορεί να έχει πολύ θετικά αποτελέσματα! Ως εκ τούτου γκρίνιες, κακίες, μίση, εμμονές, θυμοί, ψυχαναγκασμοί, εδώ έχει σκόνη, ο συνάδελφος με στραβοκοίταξε και λοιπά τοξικά, έφυγαν με τη μία για τον κάδο ανακύκλωσης και άδειασμα φακέλου στο καπάκι μην τυχόν και ξαναβρούν το δρόμο για πίσω. Η ζωή είναι θαυμάσια, τα προβλήματα λύνονται αρκεί να το πιστέψουμε και οι γκρινιάρηδες άνθρωποι μακριά κι αλάργα!
And last but not least... το γράψιμο λυτρώνει!

Μισώ τα πουλιά. Ψόφος σε ότι έχει φτερά, δεν πα να είναι και σερβιέτες.

Αιθεροβάμων και λογική ταυτόχρονα. Η κυκλοθυμία πάει σύννεφο. Αυτοσαρκάζομαι πολύ, γιατί αν δεν κάνεις χιούμορ με τον εαυτό σου, με ποιον θα κάνεις;
Μπορώ να εμπνευστώ από τα πάντα. Από ένα πουλί που πετά, από ένα πεταμένο παπούτσι, από τον τρόπο που σκάνε τα κύματα στην ακρογιαλιά!

Νομίζω πως γεννήθηκα με ένα κομμάτι χαρτί και ένα μολύβι στα χέρια. Αυτή ήταν και παραμένει η πιο δυνατή μου φωνή. Όταν μεγαλώσω, ονειρεύομαι να γίνω ξανά παιδί.

Είμαι ο Γιάννης. Ονειροπόλος, ρομαντικός και πεισματάρης. Οι φίλοι μου με λένε παρορμητικό, αλλά μ αρέσει να ζω έντονα γιατί στα συναισθήματα δεν πρέπει να κάνουμε εκπτώσεις. Λάτρης του χορού, των σπορ, των ταξιδιών και πάσης φύσεως τρέλας. Δεν φοβάμαι τα συναισθήματα κι επειδή η ζωή είναι μικρή για να την αφήνουμε να περνάει έτσι, πιάνω ένα χαρτί και ένα μολύβι και τα αποτυπώνω. Όταν σε κυριεύουν τα βαθύτερα σκοτάδια της ψυχής σου το μόνο που χρειάζεσαι για να δεις είναι η παρέα μου, μία πένα και λίγο... φως!

Και ναι, όπως βλέπετε το ονοματάκι μου είναι Χριστίνα. Ζω και γω κάπου μέσα στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σύζυγος, μαμά και όλα καλά. Εκτός από τις μέρες που τα καθικάκια μέσα στο κεφάλι μου φωνάζουν να βγουν. Και τότε γράφω. Και γιατί να σε διαβάσω; θα με ρωτήσετε. Και γιατί όχι; θα σας απαντήσω. Λατρεύω τα μυθιστορήματα φαντασίας μέχρι αηδίας. Βαθιά μέσα μου εύχομαι να είχα και εγώ κάποια ξεχωριστή δύναμη που θα με έκανε ξεχωριστή. Μέχρι τότε, ζω επιζώ και ονειρεύομαι…

Νιώθω μέσα από την κόρη μου, βλέπω μέσα από τις φωτογραφίες μου, εκφράζομαι μέσα από την μουσική και ένα μικρόφωνο και σκέφτομαι με μια κόλα χαρτί έστω και αν αυτή είναι σε μια οθόνη. Αυτά είμαι και πάντα ντυμένα με το αγαπημένο μου μπλέ του ουρανού. Κάπου μέσα σε όλα αυτά θα με βρείς να τριγυρνάω και να καλοπερνάω. Τι πιο ευτυχής συγκυρία λοιπόν εγώ να εκφράζομαι και εσύ να (με) διαβάζεις μέσα από την «μουσική» του thebluez.gr. «Νότες οι λέξεις»

Από μικρή μου άρεσε να ακούω τις ιστορίες των δικών μου ανθρώπων: τα παραμύθια και πιο πολύ τις αληθινές. Μεγαλώνοντας άρχισα να αναζητώ ιστορίες στην καθημερινότητά μου μέσα από εικόνες, γεύσεις, χρώματα και νότες.

Γραφική, εσωστρεφής,outsider.Λατρεύω να παρατηρώ ανθρώπους,ν'ακούω τις ιστορίες τους, και να τις συμπληρώνω με την φαντασία μου.Αγαπώ ή μισώ έντονα. Κάποτε μιλούσα πολύ.Τώρα γράφω περισσότερο.Λυτρωτικό!

Είμαι η Παρέση και είμαι καλά! Το λέω , το δηλώνω και το πιστεύω! Βρίζω ασύστολα και μου αρέσει. Αγαπώ τους ανθρώπους και τα ζώα. Σιχαίνομαι ότι απειλεί την ελευθερία μου και την πνευματική μου υγεία. Έχω αδυναμία στις σοκολάτες και λατρεύω τον κινηματογράφο . Πίνω τον καφέ μου καυτό και ας έχει καύσωνα. Αυτά...

Με ένα «αμάν» κι ένα «σταμάτα επιτέλους» μεγάλωσα σαν παιδί… Όχι πως άλλαξαν και πολλά μεγαλώνοντας! Απλά πλέον, δεν προλαβαίνει κανείς να μου το πει. Κρατάω από Μάνη αλλά μεγάλωσα στην Κρήτη. Εκρηκτικός συνδυασμός.

Ζωγραφίζω και γράφω όπως ζω: Χωρίς φίλτρο.
Κάνω άλματα στο κενό. Χωρίς δίχτυ ασφαλείας για να αναχαιτίσει την πτώση. Και επιβιώνω σε καινούργια κεραμίδια.

Γράφω για τον ίδιο λογο που διαβαζω : για να ανοίξω το παράθυρο . Να δω καλύτερα έξω και μέσα . Να δω βαθιά. Να δω μακριά - πίσω , στα παλιά, μπροστά, σε ότι έρχεται

Ρεζερβέ η καρδιά,ταξιδιάρα η ψυχή.Η κυκλοθυμία σε όλο της το μεγαλείο!Ρομαντικό Κριάρι (τρέχα-γύρευε).Αντιφατική και πεισματάρα.Έμαθα να μη τα παρατάω.Ξεμπέρδεψα με τη Φιλοσοφική,αλλά όχι και με τη Φιλοσοφία.Λατρεύω τις μπαλάντες,το φαγητό και το άρωμα της κανέλας.Γιατί γράφω;Γιατί αυτά που νιώθω και σκέφτομαι,θέλουν να ταξιδεύουν..Δεν άλλαξες μου λένε,κι εγώ τους πιστεύω και παραμένω παιδί.

Ήμουν από τα παιδιά που τα παρακαλούσε η μαμά τους να σταματήσουν να διαβάζουν στο διάλειμμα που έκαναν από το…διάβασμα και να βγουν μια βόλτα. Φυσικό ήταν κάποια στιγμή να αρχίσω να γράφω. Τα υπόλοιπα εντός.

Σαλονικιά & Αιγόκερως. Να μη σου τύχει! Γράφω για να ταξιδεύω νοερά, σε παραμύθια που πάνε κόντρα στην τετράγωνη λογική μου!

Γελάω πολύ, συγκινούμαι εύκολα και μιλάω πολύ δυνατά.
Αγαπώ την ζωγραφική, λατρεύω την φωτογραφία και ενθουσιάζομαι όταν δημιουργώ κάτι απο την αρχή. Δίνω πολύ έμφαση στις λεπτομέρειες, είμαι τελειομανής και αγχώδης. Συνδέω τους ανθρώπους που περνάνε απ'την ζωή μου με μυρωδιές και τις καταστάσεις που βιώνω με τραγούδια.

Είμαι η Άννα και αγαπώ τον Σεπτέμβρη. Έχω περάσει 37 από τότε που γεννήθηκα και 9 από τότε που ξαναγεννήθηκα ως μαμά.
Η δύναμή μου και η αδυναμία μου είναι ο άνθρωπος. Πιστεύω σε αυτόν και όταν απογοητεύομαι γκρεμίζομαι άσχημα.
Μόνιμα ερωτευμένη. Αν δεν αισθάνομαι ερωτευμένη , αισθάνομαι κενή.
Αγαπάω τρελά τα ζώα και πιστεύω πως θα καταλήξω γριά με 134 γάτες και 23 σκυλιά γύρω μου να φροντίζω. Για να είμαι ευτυχισμένη χρειάζομαι καλό ύπνο και μπόλικη σοκολάτα. Και παναντολ έξτρα αναβράζον. Πίνω πολλά από αυτά. Το μέσα μου δεν μπορεί να διαχειριστεί το έξω μου και πονάει το ενδιάμεσο που λέγεται κεφάλι. Εύχομαι λίγο να σας ταξιδέψω στα δικά μου ταξίδια. Βαριέμαι μονάχη στο καραβάκι μου!

Είμαι η Ράνια και μιλάω πολύ. Τόσο, που αν ζούσα στην Αρχαία Σπάρτη, δε θα ζούσα. Μαζί με κάθε νέο real or virtual friend request, δίνω δωροκουπόνια για εφ' όρου ζωής depon maximum, χειροποίητα σκοινιά με θηλιά και 25σφαιρα με σιγαστήρα. Λάτρης των υπερβολών και ορκισμένη εχθρός των εποχιακών ιώσεων και των κατσαρίδων, απόφοιτη της σχολής Καλών Τρόπων, με ειδικότητα να υπερασπίζομαι το δικαίωμά σου να λες ελεύθερα όσα πιστεύεις, ακόμα και αν δε συμφωνώ καθόλου με αυτά! Α ναι.. Και μου αρέσουν πολύ τα γλυκά

Εκτός από Γιάννης, επίσης είμαι ψηλό παιδί, αυτός που γελάει βροντερά και συχνά, περήφανος geek και cat-lover. Βρέθηκα εδώ κατά τύχη, όπως συμβαίνει συχνά. Προσπαθώ να πασπαλίζω τη ζωή μου με μαγεία κατά το δυνατόν, γι' αυτό και γράφω καμιά φορά. Μιλάω πολύ, ακούω περισσότερο. Λατρεύω το μπλε: Ήρεμο, σοβαρό, ονειροπόλο και πανέμορφο ανάλογα με την απόχρωση. Αυτά - για περισσότερα, feel free to get in touch που λένε κι οι Αγγλοσάξοναι!

Ειμαι η Βικυ και αγαπώ ό.τι περιέχει δύο όψεις. Αγαπώ τις σχέσεις και μου αρέσει να γράφω γι'αυτές και να βλέπω την καλή τους πλευρά. Δεν μου αρέσει η μοναξιά παρά μόνο αν την επιλέξω και επιδιώκω να ζω μέσα σε αγέλες. Φύσει θηλαστικό, θέσει ομαδική. Τίποτα στην ζωή μου δεν ήταν όμορφο αν δεν μοιράστηκε με κάποιον κι όπως όλοι μας σχεδόν, γράφω για όσα δεν μπορώ πάντα να πω.

" Τούτο μόνο μην ξεχνάς, γέμιζε τη ζωή σου αφηγήσεις και ανάσες... "

Όταν ήμουν μικρή μου άρεσε ο πατέρας μου να μου λέει ιστορίες. Όμως ούσα ονειροπόλο και φαντασιόπληκτο πνεύμα, κάθε φορά διάλεγα εγώ ποιοι ήρωες θα «παίζανε» στο παραμύθι μας έτσι ώστε να είμαι σίγουρη ότι δε θα ήταν ποτέ το ίδιο με αυτό που μου είχε πει την προηγούμενη φορά! Πλέον μου αρέσει να διηγούμαι εγώ τις ιστορίες στα παιδιά μου. Θεωρώ πως η φαντασία είναι η προέκταση της ψυχής μας η οποία μπορεί να δομήσει μοναδικά το χαρακτήρα μας ως παιδιά και αργότερα ως ενήλικες.

Βιβλιοφάγος και μπυροφάγος. Θα μπορούσα να ζήσω όλη μου τη ζωή μόνο με αρακά, φέτα, μπύρα και internet για να μην ξεμείνω ποτέ από κείμενα προς ανάγνωση (Α! Και μπλάκ μέταλ! Πού το πaς το μπλάκ μέταλ;). Γράφω για να έχω περισσότερα πράγματα για να διαβάζω (ψέματα λέω – η γραφή είναι η δική μου αυτοκριτική / αυτοψυχανάλυση). Αγαπημένο θέμα, η σκληρή πλευρά της πραγματικότητας. Κι όπως θα έλεγε και ο Δάντης: “lasciate ogni speranza, voi ch'entrate”

Είμαι η Φραντζέσκα και είμαι (πλέον) καλά. Με χαρτί γιατρού, τζίφρες και σφραγίδες! Αγαπάω δύσκολα, αλλά με πάθος, εκτός από το φαΐ που το αγάπησα με πάθος κατευθείαν. Προτιμώ τα ζώα από τους ανθρώπους για ευνόητους λόγους. Στο μυαλό μου συνήθως επικρατεί έντονη θαλασσοταραχή, η οποία με οδηγεί στο να γράφω. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι συμπαθής. Προτιμώ να είμαι αληθινή.

Είμαι η Τζόαν και είμαι καλά. Το γράφω για να το θυμάμαι όταν δεν είμαι. Είμαι μακιγιέζ, σύζυγος, μαμά και μέσα σ' όλα αυτά γράφω. Και γράφω για μένα. Για να φύγουν από πάνω μου, να τα ξορκίσω. Οκ, καμιά φορά γράφω και για σας, για να πάρετε κουράγιο! Είμαστε εδώ, όλοι να παλεύουμε με τον ίδιο σκοπό. Μια ευτυχισμένη ζωή. Λατρεύω την μουσική, το τσιγάρο και τον καφέ.

-que serra-
Αν οι λέξεις ήταν σάρκα θα ήταν ο ένας και μοναδικός αδιαφιλονίκητος εραστής που θα διάλεγα. Αν ήταν τόπος θα έχτιζα εκεί το τσαρδί μου και δεν θα επιθυμούσα ποτέ να ταξιδέψω οπουδήποτε αλλού. Αν ήταν γεύση θα έτρωγα ώσπου να ξεχειλίσω. Ευτυχώς θεοί! Οι λέξεις είναι λέξεις και έτσι μπορώ να προσπαθώ που και που να τις τιθασεύω αντί αυτές να με ελέγχουν.

Με λένε Δέσποινα η χαϊδευτικά Ντέμπι. Γράφω από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Λατρεύω τα ταξίδια, το καλό φαγητό και τα τραγούδια που μιλάνε στην ψυχή. Όσα γράφω είναι μέσα από την ψυχή μου. Θέλω να ζήσω μια ζωή γεμάτη με αναπάντεχα γεγονότα ώστε η κάθε μου μέρα να είναι ξεχωριστή. Έχω περάσει κατάθλιψη οπότε δεν φοβάμαι τίποτα και ζω την κάθε μέρα σαν να είναι η πρώτη και η τελευταία μου!!!

Δε χρειάζεται να ξέρετε πολλά για μένα μιας που θα με μάθετε από τα κείμενά μου, (όσοι με αντέξετε). Χαοτική, ευαίσθητη μέχρι αηδίας και κυκλοθυμική. Λάτρης των τεχνών. Εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και τα γραπτά μου. Μαμά μια αξιολάτρευτης μουσούδας (σκυλίτσας). Μ’ αρέσει το μυστήριο, τα love stories ειδικά με happy end και ζω στη ροζ μου φούσκα, αν και τελευταία έχω ρουφήξει πολλές τζούρες ρεαλισμού. Αιώνιο παιδί. Αυτό είμαι βασικά.

Γεννήθηκα στον Πειραιά, σπούδασα στο λιμάνι (λίγο πιο κέντρο στην ελληνογαλλική σχολή ) δηλαδή είμαι και λίγο του σαλονιού και λίγο του λιμανιού. Για το θαύμα της γέννησής μου έσμιξε ο Παρνασσός με το Βόρειο Αιγαίο. Ο έρωτας με έκανε να ξενιτευτώ στην Νάνδη της Γαλλίας, πριν από τρία χρόνια. Το ταλέντο μου είναι να θυμάμαι καλά τα λόγια από τα τραγούδια που αγαπώ και ατάκες από τις ελληνικές ταινίες. Θέλω να νομίζω ότι αυτά που λέω ή γράφω κάνουν τους ανθρώπους να χαμογελούν. Όταν είμαι σοβαρή δεν μου αρέσω! Ο θησαυρός μου είναι οι άνθρωποι μου και οι φίλοι μου. Έχω μεγάλη χαρά που είμαι εδώ!

Λογικά, πρέπει να είμαι μεγάλη σουπιά με τόσο μελάνι που έχω χύσει στο διάβα μου...αλλά, όχι, νταξ...είμαι απλά ο προσωπικός Εξορκιστής του εαυτού μου...
Δεν μπορώ να κάνω περιστροφή στο κεφαλάκι, έχω αυχενικό.

Ένα λάθος της φύσης γιατί λογικά θα έπρεπε να γεννηθώ αγόρι. Ζωηρή, αυθόρμητη, αυτοσαρκαστική, με πολύ τρέλα και χιούμορ. Κοινωνική μέχρι εκεί που δεν παίρνει και έμφυτο ταλέντο να ενώνω ανθρώπους μεταξύ τους που μέχρι χθες ήταν άγνωστοι. Περήφανη μητέρα μιας μονάκριβης κόρης και αθεράπευτα ερωτευμένη με τον πατέρα της. Γράφω γιατί έχω πολλά να πω και γιατί έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα.
Μ αρεσει η επαφή με τους ανθρώπους,οι μεγάλες συζητήσεις,η θάλασσα,το καλοκαίρι κι οι τηγανητές πατάτες.
Στην φαρέτρα μου κρυβω,δύναμη,αποφασιστικότητα κι ορμή.

Περήφανη μάνα τεσσάρων παιδιών κι ενός σκύλου. Μην σας ξεγελάει όμως αυτό, σοβαρότης μηδέν.

Ίσως το "μια φορά κι έναν καιρό" να με περιγράφει απόλυτα! Δασκάλα στη ζωή, συγγραφέας στα όνειρα. Μισή Παρθένος, μισή Καρκίνος. Μισή φως, μισή σκοτάδι. Το χάος, αναπόφευκτο. Αθεράπευτα ρομαντική κι απίστευτα ξινή. Πιστεύω στον αμοιβαίο κι απόλυτο έρωτα, στην παντοτινή φιλία και στο κλάμα δίχως αύριο. Ο καφές, τα βιβλία και μερικές λευκές σελίδες είναι τα μόνα σταθερά πράγματα στη ζωή μου. Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που βλέπουν πίσω απ'τις λέξεις κι εκείνοι που σε κοιτούν βαθιά στα μάτια. Γράφω τα πάντα, αλλά και για τα πάντα. Γράφω παντού και πουθενά. Γράφω γιατί οι λέξεις είμαι εγώ.

Πάντα έγραφα... Σκέψεις, ημερολόγια, ποιήματα, μυθιστορήματα, μικρές ιστορίες πραγματικές και φανταστικές. Έγραφα για τα πάντα! Έγραφα πολύ! Ανήσυχο πνεύμα από παιδί, με ποικίλες καλλιτεχνικές τάσεις, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου καταπιάνομαι με διάφορες, κατά καιρούς, δημιουργίες. Αγαπώ την φράση "πάρε το τίποτα και κάνε το κατι". Τρελαίνομαι να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου, πως το λένε!!
Μάνα δύο κούκλων και σύζυγος ενός υπέροχου άντρα, εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, αλλά πάνω απ' όλα μια καλή νοικοκυρά που είναι δούλα και κυρά...!!

Γεννήθηκα ένα πένθιμο του φθινοπώρου δείλι... (ψέματα, Γενάρη γεννήθηκα αλλά δεν έχει καμία σημασία). Από μικρός ήθελα να γίνω ξυλοκόπος και το διαλαλούσα με τον ευφάνταστο, πλέον, τρόπο λέγοντας “Θέλω να γίνω πριονός!” (ξυλοκόπος με πριόνι). Από τότε κατάλαβα ότι έχω πολύ μούρλα για να την αφήσω να συσσωρεύεται. Ξεκίνησα να γράφω σε τετράδια, θρανία, τοίχους, πίνακες, λαδόκολλα από σουβλάκια. Μέχρι που βρέθηκε το μαγικό πληκτρολόγιο και πλέον ταλαιπωρώ τους πάντες στο διαδίκτυο.
Είμαι 23 χρονών ανάποδα, μου αρέσουν οι φράουλες και τα τζετ σκι. Στον ελεύθερο μου χρόνο, το παίζω σοβαρός (πολύ σπάνιο) και διαβάζω (ακόμα πιο σπάνιο).

Γιατί Φυστίκι και γιατί Κυλάει; Επειδή μπορεί. Γράφει εμμονικά. Για μια φίλη από το χωριό. Δεν την ξέρετε. Ναι.