Thebluez

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μωρό και μια μαμά. Μα πριν συναντηθούν, η μαμά είχε ήδη αφιερώσει την ύπαρξή της, την ανάσα της σ’ ένα μωρό. Κι αναρωτιόταν πώς είναι δυνατόν να νιώσει το ίδιο για ένα άλλο πλάσμα, πώς είναι δυνατόν να μοιράσει την αγάπη της. Αυτήν την τόσο απόλυτη, δυνατή αγάπη. Δεν πίστευε ποτέ πως μια μάνα μπορεί να ξεχωρίζει τα παιδιά της, όχι. Μα δεν ήξερε πώς γίνεται το δίκαιο μοίρασμα. Πίστευε πως δεν είχε άλλο να δώσει.

Και η μαμά για δεύτερη φορά πέρασε εννέα μήνες μέσα στον φόβο και την αγωνία. Το μωρό της κινδύνευε από την πρώτη στιγμή. Και κάθε φορά περίμενε να ακούσει με λαχτάρα την καρδούλα του κι ευχόταν να μην έχει σταματήσει να χτυπά. Οι πιθανότητες ήταν εναντίον του. Μα αυτό το μωρό ήταν γενναίο και τις νίκησε τις πιθανότητες! Κι ύστερα ήρθαν οι προβλέψεις κι η μαμά έχασε ξανά το χαμόγελό της μέσα σε ποσοστά. Εναντίον του και πάλι τα ποσοστά. Μα τότε το μωρό έδωσε στη μαμά το πρώτο του σημάδι, σα να της είπε «Όλα καλά θα πάνε μαμά, μη φοβάσαι…». Κι η μαμά πίστεψε στο μωρό της κι ένα χαμόγελο ήρθε να διώξει το σκοτάδι. Και μετά από μεγάλη καταιγίδα ήρθε το ουράνιο τόξο και φώλιασε μέσα στην καρδιά της. Μα η αγωνία δεν τελείωσε εκεί. Οι σκοτεινές προβλέψεις δεν σταματούσαν κι η μαμά δεν τολμούσε να ησυχάσει λεπτό. Δύσκολα, επώδυνα ήρθε η ώρα να συναντηθούν. Η μεγάλη μέρα! Μα λίγο πριν, η μαμά γέμισε φόβους, αγωνίες, ανασφάλειες. Έτρεμε, δεν ήξερε αν θα τα καταφέρει. Μα τότε πάλι το μωρό της την συνέφερε, της έδωσε το σημάδι που χρειαζόταν για να πιστέψει σ’ εκείνο. Και τότε μαγικά, έσβησαν όλοι οι φόβοι! Η μαμά χαμογελούσε πια από την καρδιά της, γαλήνεψε η ψυχή της. Τώρα ήξερε. Της το είχε πει το μωρό της. «Όλα θα πάνε καλά μαμά…».

Κι ήρθε η μεγάλη στιγμή! Είδε το πρόσωπό του! Από την πρώτη στιγμή! Αυτή τη φορά τα κατάφερε. Η μαμά κράτησε το μωρό της στην αγκαλιά της και τότε έγινε το μαγικό… Η μαμά έπαψε πια να φοβάται, έπαψε να αναρωτιέται. Και κατάλαβε. Είχε ακούσει πολλές φορές πως η αγάπη δεν μοιράζεται. Πολλαπλασιάζεται. Πόσο δίκιο είχαν! Τώρα το ήξερε. Μπορούσε να λατρεύει τόσο μοναδικά, τόσο απόλυτα, δύο πλάσματα ταυτόχρονα. Το ίδιο! Ναι. Χωρίς καμία αμφιβολία! Χωρίς κανέναν διαχωρισμό. Τόσο απλά, τόσο φυσικά.