The Bluez Team
Από μικρή ήμουν καλή στην έκθεση…του εαυτού μου! Μεγαλώνοντας, δεν πτοήθηκα, γνήσιο εβρίτικο κεφάλι! Μάλλον το’φερα στα μέτρα μου, ακροβατώντας μεταξύ φαντασίας & πραγματικότητας. Νευρική & φαγανή ταυτόχρονα που χωροταξιακά, με περιορίζει πολύ το δεύτερο χαρακτηριστικό μου! Έ & εγώ ξορκίζω το πρώτο, τυλίγοντας όσα με συγχίζουν σε μια κόλλα χαρτί. Ευτυχώς ή δυστυχώς είναι πολλά! Ταξιδιάρα η φύση μου, αναγκαστικά την κρατώ αγκιστρωμένη στην καθημερινότητα της μεγαλούπολης! Που & που, ελευθερώνεται. Τότε σαλπάρει για μακρινά λιμάνια, μεταμορφώντας το πληκτρολόγιο σε μικρό σκαρί! Όλοι οι καλοί χωράνε!
Πάντα έγραφα… Σκέψεις, ημερολόγια, ποιήματα, μυθιστορήματα, μικρές ιστορίες πραγματικές και φανταστικές. Έγραφα για τα πάντα! Έγραφα πολύ! Ανήσυχο πνεύμα από παιδί, με ποικίλες καλλιτεχνικές τάσεις, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου καταπιάνομαι με διάφορες, κατά καιρούς, δημιουργίες. Αγαπώ την φράση “πάρε το τίποτα και κάνε το κατι”. Τρελαίνομαι να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου, πως το λένε!! Μάνα δύο κούκλων και σύζυγος ενός υπέροχου άντρα, εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, αλλά πάνω απ’ όλα μια καλή νοικοκυρά που είναι δούλα και κυρά…!!
Είμαι η Ελευθερία και το όνομα μου αντικατοπτρίζει τέλεια την προσωπικότητα μου. Λατρεύω να ταξιδεύω (κυριολεκτικά και μεταφορικά) πετώντας στους δικούς μου ουρανούς, να γράφω και να διαβάζω! Παρακαλώ δέστε τις ζώνες σας και απογειωθείτε μαζί μου στον δικό μου κόσμο. Enjoy your trip!
Μάνα κουράγιο! Λατρεύω τα ταξίδια σε άλλους τόπους, άλλες χώρες, άλλες εποχές. Για να μη ξεχάσω, ζωγραφίζω ή φωτογραφίζω τα παρελθόντα, μα πάντα παρόντα σημεία.
Σαλονικιά & Αιγόκερως. Να μη σου τύχει! Γράφω για να ταξιδεύω νοερά, σε παραμύθια που πάνε κόντρα στην λογική μου!
Ένα λάθος της φύσης γιατί λογικά θα έπρεπε να γεννηθώ αγόρι. Ζωηρή, αυθόρμητη, αυτοσαρκαστική, με πολύ τρέλα και χιούμορ. Κοινωνική μέχρι εκεί που δεν παίρνει και έμφυτο ταλέντο να ενώνω ανθρώπους μεταξύ τους που μέχρι χθες ήταν άγνωστοι. Περήφανη μητέρα μιας μονάκριβης κόρης και αθεράπευτα ερωτευμένη με τον πατέρα της. Γράφω γιατί έχω πολλά να πω και γιατί έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Μ αρεσει η επαφή με τους ανθρώπους,οι μεγάλες συζητήσεις,η θάλασσα,το καλοκαίρι κι οι τηγανητές πατάτες. Στην φαρέτρα μου κρυβω,δύναμη,αποφασιστικότητα κι ορμή.
Αιθεροβάμων και λογική ταυτόχρονα. Η κυκλοθυμία πάει σύννεφο. Αυτοσαρκάζομαι πολύ, γιατί αν δεν κάνεις χιούμορ με τον εαυτό σου, με ποιον θα κάνεις; Μπορώ να εμπνευστώ από τα πάντα. Από ένα πουλί που πετά, από ένα πεταμένο παπούτσι, από τον τρόπο που σκάνε τα κύματα στην ακρογιαλιά!
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη και είμαι πτυχιούχος οικονομικών και μάρκετινγκ. Μου αρέσει ο κλάδος μου. Εκείνο όμως που μου αρέσει πιο πολύ, είναι να βρίσκω τρόπους να ξεφεύγω από την πραγματικότητα. Ξεκίνησα διαβάζοντας βιβλία. Λάτρευα να ταξιδεύω μαζί τους καθώς γυρνούσα τις σελίδες. Και τελικά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια, άρχισα να γράφω ιστορίες και στίχους τραγουδιών. Με ενθουσίαζε το γεγονός ότι μπορούσα να δημιουργώ ολόκληρους κόσμους όπως ακριβώς τους φανταζόμουν﮲ κόσμους που χωρίς εμένα απλά δεν θα υπήρχαν. Έτσι το 2014, δημοσίευσα την πρώτη μου ιστορία με τίτλο «Όταν Ένα Μολύβι Μικραίνει», για να ακολουθήσει στη συνέχεια το διήγημά μου «Στα Τρένα». Το 2015, κατάφερα επιτέλους να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και να εκδώσω το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο: «Ομίχλη και Τριαντάφυλλα». Αν θα μπορούσα να περιγράψω την ιστορία της ζωής μου, θα χρησιμοποιούσα ένα τετράστιχο από ένα τραγούδι που έχω γράψει: «Growing up with fairytales, Growing up with books, I imagined stories outside my window, I imagined witches, flying on their brooms”
Πνεύμα ανήσυχο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, άρχισα να γράφω από την εφηβεία, χρησιμοποιώντας τη γραφή κυρίως ως μέσο συναισθηματικής αποφόρτισης … Πολλές φορές τα κείμενά μου διακατέχονται από ένα μυστήριο, μιας και δε θα δεις συγκεκριμένα πρόσωπα, μέρη και χρονικά , μα μονάχα … Κλιμακωτές σκέψεις και συναισθήματα , που δημιουργούνται γύρω από μια “ιδέα”. Έτσι, αν μπορείς να ταυτιστείς, θα σου έρθουν στο μυαλό απευθείας οι εικόνες, του δικού σου βιώματος … Αν πάλι δεις συγκεκριμένη πλοκή , σίγουρα κάποιο μήνυμα θα έχει να σου περάσει… Κάπως έτσι προσπαθώ να εμπεδώσω κι εγώ η ίδια αυτά που έχω μάθει από τα λάθη μου κι ας μην… Τα εφαρμόζω πάντα!
Γράφω γιατί στα παραμύθια ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα και πλάθουμε μια δικιά μας. Το καθετί και ο καθένας αποτελεί έμπνευση και εν δυνάμει πρωταγωνιστής μιας ιστορίας. Και εκεί ανάμεσα στις λέξεις δημιουργούμε τα όνειρά μας και παίρνουμε κουράγιο να τα υλοποιήσουμε. https://mcswhispers.wordpress.com/
Με λένε Καλλίνα και δεν είμαι καλά. Είμαι κατά φαντασίαν ασθενής, ψυχαναγκαστική και ευέξαπτη. Ορθολογίστρια μέχρι εκνευρισμού και αθυρόστομη Αρβανίτισσα (κρίμας τα Αρσάκεια). Μου αρέσει η νερντοκουλτούρα, οι επιστήμες, η ιστορία και η Καίτη Γαρμπή. Μηχανικός στο επάγγελμα αλλά όταν μεγαλώσω θα γίνω ακροβάτης. Έχω και ένα κουνέλι. ΑΥΤΑ! Ανάκριση μου κάνετε ρε;
Ψυχή Κέλτικη κι αθεράπευτα ρομαντική. Μεγάλες μου αδυναμίες η μυθολογία και τα παραμύθια. Ερωτεύτηκα τη λογοτεχνία όταν διάβασα για πρώτη φορά τα ‘Ανεμοδαρμένα Ύψη’. Έκτοτε τα βιβλία έγιναν οι αγαπημένοι μου φίλοι και δεν αποχωρίστηκα ποτέ τη μαγική συντροφιά τους! Γράφω οπότε με κατακλύζει έντονα ένα συναίσθημα ή όταν μαγεύομαι από το μυστήριο της ζωής. Η άλλη μου μεγάλη αγάπη είναι οι πολεμικές τέχνες. Λατρεύω να φοράω τα γάντια μου και να χτυπάω τον σάκο μέχρι τελικής πτώσεως. Κι όταν κάνω sparring με τους συναθλητές μου νιώθω πιο ζωντανή από ποτέ! Γιατί η ζωή είναι σαν το μποξ: μονάχα όταν μαθαίνεις να την παλεύεις καταφέρνεις να την απολαύσεις!
Αν χρειαζόταν να περιγράψω εμένα, τη ζωή μου, με μια μονάχα λέξη, αυτή θα ήταν: “γέφυρα”. Γέφυρα, γιατί… Σπούδασα την επιστήμη που ασχολείται με τις γέφυρες στην κυριολεξία, τρισδιάστατες κι απτές, γι’ αυτό και τις θαύμασα λίγο παραπάνω. Λατρεύω τις ξένες γλώσσες και τη μετάφραση, που είναι γέφυρα μεταξύ των πολιτισμών. Ελπίζω σε μια κοινωνία με αγάπη κι ενσυναίσθηση, διότι αυτές μπορούν να γεφυρώσουν κάθε χάσμα. Η φαντασία είναι η γέφυρά μου από τη ζωή στο όνειρο, κι από το όνειρο στη ζωή. Αγαπώ τις ιστορίες, και η κάθε ιστορία είναι γέφυρα ανάμεσα στην ψυχή του αφηγητή και σε αυτήν του αναγνώστη. Εύχομαι λοιπόν οι ιστορίες μου να δημιουργήσουν μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ μας˙ κι αν το καταφέρουν, θα χαρώ πολύ να μου το πεις!
Είμαι η Άννα και αγαπώ τον Σεπτέμβρη. Έχω περάσει 37 από τότε που γεννήθηκα και 9 από τότε που ξαναγεννήθηκα ως μαμά. Η δύναμή μου και η αδυναμία μου είναι ο άνθρωπος. Πιστεύω σε αυτόν και όταν απογοητεύομαι γκρεμίζομαι άσχημα. Μόνιμα ερωτευμένη. Αν δεν αισθάνομαι ερωτευμένη , αισθάνομαι κενή. Αγαπάω τρελά τα ζώα και πιστεύω πως θα καταλήξω γριά με 134 γάτες και 23 σκυλιά γύρω μου να φροντίζω. Για να είμαι ευτυχισμένη χρειάζομαι καλό ύπνο και μπόλικη σοκολάτα. Και παναντολ έξτρα αναβράζον. Πίνω πολλά από αυτά. Το μέσα μου δεν μπορεί να διαχειριστεί το έξω μου και πονάει το ενδιάμεσο που λέγεται κεφάλι. Εύχομαι λίγο να σας ταξιδέψω στα δικά μου ταξίδια. Βαριέμαι μονάχη στο καραβάκι μου!
Είμαι η Ευγενία και πρόσφατα ανακάλυψα ότι μια σφαλιαρίτσα από λόγους υγείας μπορεί να έχει πολύ θετικά αποτελέσματα! Ως εκ τούτου γκρίνιες, κακίες, μίση, εμμονές, θυμοί, ψυχαναγκασμοί, εδώ έχει σκόνη, ο συνάδελφος με στραβοκοίταξε και λοιπά τοξικά, έφυγαν με τη μία για τον κάδο ανακύκλωσης και άδειασμα φακέλου στο καπάκι μην τυχόν και ξαναβρούν το δρόμο για πίσω. Η ζωή είναι θαυμάσια, τα προβλήματα λύνονται αρκεί να το πιστέψουμε και οι γκρινιάρηδες άνθρωποι μακριά κι αλάργα! And last but not least… το γράψιμο λυτρώνει!
Βιβλιοφάγος και μπυροπότης. Θα μπορούσα να ζήσω όλη μου τη ζωή μόνο με μακαρόνια με κιμά – ή αρακά και φέτα – μπύρες και internet – για να μην ξεμείνω από κείμενα και για να ακούω black metal. Γράφω για να έχω κάτι να διαβάζω. Ψέματα λέω – η γραφή είναι η δική μου αυτοκριτική / αυτοψυχανάλυση. Αγαπημένο θέμα; Η σκληρή πλευρά της πραγματικότητας.
Συγγραφέας κι εγώ, φτιάχνω ιστορίες για να πω τη δική μου εκδοχή των γεγονότων. Με οδηγό τη φαντασία, λίγο καφέ και μερικές άδειες σελίδες που περιμένουν να γεμίσουν ψάχνω, βρίσκω και αφηγούμαι. Θες να διαβάσεις μια ιστορία;
Ίσως το “μια φορά κι έναν καιρό” να με περιγράφει απόλυτα! Δασκάλα στη ζωή, συγγραφέας στα όνειρα. Μισή Παρθένος, μισή Καρκίνος. Μισή φως, μισή σκοτάδι. Το χάος, αναπόφευκτο. Αθεράπευτα ρομαντική κι απίστευτα ξινή. Πιστεύω στον αμοιβαίο κι απόλυτο έρωτα, στην παντοτινή φιλία και στο κλάμα δίχως αύριο. Ο καφές, τα βιβλία και μερικές λευκές σελίδες είναι τα μόνα σταθερά πράγματα στη ζωή μου. Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που βλέπουν πίσω απ’τις λέξεις κι εκείνοι που σε κοιτούν βαθιά στα μάτια. Γράφω τα πάντα, αλλά και για τα πάντα. Γράφω παντού και πουθενά. Γράφω γιατί οι λέξεις είμαι εγώ.
“Αρωστάκι” της γραφής και χαμένη σε βιβλία. Λάτρης της μουσικής και του ήχου. Στο TheBluez θα προσπαθήσω να σας κάνω να γελάσετε με τις κωμικοτραγικές ιστορίες μου και όχι μόνο! stay tuned
Γράφω από τότε που έμαθα να πιάνω μολύβι. Ημερολόγια, ποιήματα, μυθιστορήματα… Η γραφή με ταξιδεύει και τα ταξίδια ως γνωστόν είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία…!
Η γραφή είναι η δική μου ψυχοθεραπεία. Είμαι ένα μείγμα κυνικού ρεαλισμού και αθεράπευτου ρομαντισμού. Λάτρης των ταξιδιών και του καλού φαγητού.
Μία λέξη ή μία εικόνα αρκεί να με εμπνεύσει και να δημιουργηθεί μία ιστορία στο μυαλό μου που θα ταξιδέψει με το “εξπρές” ώστε να μπορώ να την μοιράζομαι μαζί σας.
Είμαστε δυο ανήσυχες Θεσσαλονικιές, που συνεργαζόμαστε στο να γράφουμε για πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Πότε βγαίνει η μία, πότε η άλλη (το λένε και σύνδρομο πολλαπλών προσωπικοτήτων, αλλά δεν το λέμε παραέξω), αναλόγως την έμπνευσή μας. Παρότι καμιά από τις δυο δεν μένει πια στη φτωχομάνα Θεσσαλονίκη, αντλούμε ευχαρίστηση κάθε φορά που συναντιόμαστε εκεί, ένεκα που είμαστε νονές όχι μόνο μιας υπέροχης Θεσσαλονικιάς, αλλά πολλών ιστοριών από κάτι σαν Λέσχη Εκτός Των Άλλων. Αγαπάμε τα ζώα, (νταξ, περισσότερο τα τετράποδα), τα βιβλία, τη χαρά της ζωής, τα μη αυτονόητα, την σοκολατόπιτα και τα χαλαρωτικά τσάγια (διότι η ζωή είναι αρκετά ζόρικη από μόνη της, δεν χρειάζεται τη βοήθειά μας σ’ αυτό). Μισούμε την κάθε είδους αδικία, τη μικροπρέπεια και τη βλακεία, καθώς, όπως λένε κι οι φίλτατοι Κινέζοι, «ο έξυπνος αλλάζει γνώμη, ο ηλίθιος ποτέ».
Δηλώνω φανατική αναγνώστρια και ερασιτέχνις συγγραφέας. Διαβάζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Σύζυγος και μητέρα ενός γιού και ενός τετράποδου γιού που ανακατεύουν την ζωή μου 24/7. Γεννήθηκα δίπλα στη θάλασσα, ένα στοιχείο καθοριστικό στη ζωή μου. Μ’ αρέσει η ειλικρίνεια και προσπαθώ να λέω αλήθειες και στα κείμενά μου. Ελπίζω να με γνωρίσετε και να με αγαπήσετε μέσα από αυτά!
Είμαι η Ειρήνη κι όταν μεγαλώσω ελπίζω να βρω αυτό που λέει το όνομά μου. Για την ώρα αυτοπροσδιορίζομαι ως “a work in progress”. Έχω καταγωγή από την Ιθάκη, σπούδασα Χημεία στην Πάτρα κι έπειτα Διδακτική της Αγγλικής και Μετάφραση. Αγαπώ την ησυχία γύρω μου, πιθανότατα γιατί υπάρχει πολλή φασαρία μέσα στο κεφάλι μου. Πιστεύω στους απλούς ανθρώπους και στα καθημερινά θαύματα, καθώς και ότι η ομορφιά θα σώζει πάντα τον κόσμο. Γράφω γιατί η ζωή παλεύεται καλύτερα αν την σπάσεις σε λέξεις και γιατί όσες ιστορίες κι αν ειπωθούν, πάντα θα υπάρχουν άπειρες ανείπωτες.
Η Παναγιώτα Σούρλα έχει τρεις εθισμούς: τα βιβλία, την σοκολάτα και τον καφέ ( όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά). Το γράψιμο ήταν ανέκαθεν η προσωπική της ψυχοθεραπεία και λύτρωση, για όλα εκείνα που ποτέ δεν τόλμησε να πει με λόγια. Λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας και του μυστηρίου, στον ελεύθερο χρόνο της, παρακολουθεί μετά μανίας true crime documentaries. Κρυφορομαντική και φανατική Παναθηναϊκός.
Οι φίλοι μου λένε ότι εχω χιούμορ. Χιούμορ έχω όταν έχω νεύρα. Η κόρη μου θέλει να παντρευτώ. Εγώ δε ξέρω αν θέλω κ οι Ήρωες μας τελείωσαν. Γράφω από πάντα και γιατί δεν έχω λεφτά για Ψυχανάλυση. Αγαπώ τον χορό…τον βυθό…τα ταττου… τα γλυκά κ πεθαίνω για Florence and the Machine. Έχω δίπλωμα Ναυαγοσώστριας..δίπλωμα Αυτόνομης Κατάδυσης..δίπλωμα 1ο Dan στο Taekwondo…δίπλωμα Μάνας…δίπλωμα καλής φίλης…δίπλωμα Αυτοσαρκασμού…δίπλωμα Τα Πάντα Όλα αλλά δεν έχω δίπλωμα αυτοκινήτου. Τις καλές μέρες ειμαι ευχάριστα κυνική. Τις κακές είμαι επεισόδιο απ τις Deadly Women.
Δε χρειάζεται να ξέρετε πολλά για μένα μιας που θα με μάθετε από τα κείμενά μου, (όσοι με αντέξετε). Χαοτική, ευαίσθητη μέχρι αηδίας και κυκλοθυμική. Λάτρης των τεχνών. Εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και τα γραπτά μου. Μαμά μια αξιολάτρευτης μουσούδας (σκυλίτσας). Μ’ αρέσει το μυστήριο, τα love stories ειδικά με happy end και ζω στη ροζ μου φούσκα, αν και τελευταία έχω ρουφήξει πολλές τζούρες ρεαλισμού. Αιώνιο παιδί. Αυτό είμαι βασικά.
Ήμουν από τα παιδιά που τα παρακαλούσε η μαμά τους να σταματήσουν να διαβάζουν στο διάλειμμα που έκαναν από το…διάβασμα και να βγουν μια βόλτα. Φυσικό ήταν κάποια στιγμή να αρχίσω να γράφω. Τα υπόλοιπα εντός.
Είμαι η Ράνια και μιλάω πολύ. Τόσο, που αν ζούσα στην Αρχαία Σπάρτη, δε θα ζούσα. Μαζί με κάθε νέο real or virtual friend request, δίνω δωροκουπόνια για εφ’ όρου ζωής depon maximum, χειροποίητα σκοινιά με θηλιά και 25σφαιρα με σιγαστήρα. Λάτρης των υπερβολών και ορκισμένη εχθρός των εποχιακών ιώσεων και των κατσαρίδων, απόφοιτη της σχολής Καλών Τρόπων, με ειδικότητα να υπερασπίζομαι το δικαίωμά σου να λες ελεύθερα όσα πιστεύεις, ακόμα και αν δε συμφωνώ καθόλου με αυτά! Α ναι.. Και μου αρέσουν πολύ τα γλυκά
Γεννήθηκα στον Πειραιά, σπούδασα στο λιμάνι (λίγο πιο κέντρο στην ελληνογαλλική σχολή) δηλαδή είμαι και λίγο του σαλονιού και λίγο του λιμανιού. Για το θαύμα της γέννησής μου έσμιξε ο Παρνασσός με το Βόρειο Αιγαίο. Ο έρωτας με έκανε να ξενιτευτώ στην Νάνδη της Γαλλίας. Το ταλέντο μου είναι να θυμάμαι καλά τα λόγια από τα τραγούδια που αγαπώ και ατάκες από τις ελληνικές ταινίες. Θέλω να νομίζω ότι αυτά που λέω ή γράφω κάνουν τους ανθρώπους να χαμογελούν. Όταν είμαι σοβαρή δεν μου αρέσω! Ο θησαυρός μου είναι οι άνθρωποι μου και οι φίλοι μου. Έχω μεγάλη χαρά που είμαι εδώ!
Γράφω για να αδειάζω, για να κάνω διάλειμμα από τις σκέψεις μου, για να μπορώ να συνεχίσω να ονειρεύομαι, για να κρατώ τον πυρσό της ελπίδας αναμμένο. Γράφω για να σεργιανίζω ελεύθερη στις θάλασσες του νου και της καρδιάς. Ιστορίες της διπλανής πόρτας, της διπλανής γειτονιάς, της διπλανής πόλης. Ίσως κάπου εκεί, να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου…
Δεν έγραφα από μικρή, δεν ήταν ποτέ στα σχέδιά μου να γίνω συγγραφέας. Δεν είχα ημερολόγιο, δεν ήμουν καλή στην έκθεση ιδεών. Τότε τι συνέβη; Ακόμα το ψάχνω, γνωρίζω όμως πως πλέον δε μπορώ να σταματήσω να γράφω. Μόνο τότε νοιώθω ολοκληρωμένη και δημιουργική. Δοκιμάζω τον εαυτό μου σε όλα τα είδη λογοτεχνίας, μέχρι να καταλήξω ποιο μου ταιριάζει αν και νομίζω ότι η λογοτεχνία του φανταστικού κερδίζει δυναμικά το έδαφος.
Διάβαζα πολύ, τα πάντα, νομίζω για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν επικοινωνούσα με τους ζωντανούς γύρω μου, προσπαθώντας να θυμηθώ πρόσωπα και στιγμές στο διάβα της ζωής μου συνειδητοποίησα ότι πραγματικά χάθηκα από τον πραγματικό κόσμο. Ταυτίστηκα με
πρόσωπα και καταστάσεις, βρήκα λιμάνια ασφαλή, έζησα σε ουτοπικούς κόσμους ήρεμη
και ελεύθερη, συνάντησα τους φίλους που ήθελα, γνώρισα τον εαυτό μου και ανταπεξήλθα
στις δυσκολίες της καθημερινότητας, της εφηβείας, της μητρότητας, του εργασιακού
bullying, της ανεργίας. Συνέχισα να διαβάζω με πιο ρεαλιστική ματιά πια, μεγάλωσα,
παράλληλα γεννήθηκε η ανάγκη να εκφράσω ό,τι είχε μαζευτεί μέσα μου, ό,τι δεν μπόρεσα
να καταπιώ και στάθηκε στο λαιμό και έφραξε τη φωνή μου.
Θα γράφω ναι μέχρι να μπορώ!