Χρονολόγιο Ιστοριών

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που μόνο εξ’ ακοής γνωρίζει τον έρωτα με την πρώτη ματιά. Δεν τον βίωσα ποτέ και είμαι πλέον σίγουρη πως είναι στον χαρακτήρα του καθενός, να πέφτει κάτω με ένα βλέμμα. Με την καλή έννοια...

Προηγούμενο Μπραν, Τρανσυλβανία Φεβρουάριος 1897 μ.Χ. Το επόμενο πρωί, οι άνθρωποι της μικρής κοινότητας ξεκίνησαν τις δουλειές τους ως συνήθως, πριν καν ξημερώσει. Οι γυναίκες σηκώθηκαν πρώτες και ετοίμασαν ένα ελαφρύ πρωινό γεύμα που περιελάμβανε ξερό ψωμί, σούπα, γάλα και...

Χειρότεροι δεν είναι αυτοί που διαφθείρονται. Χειρότεροι είναι όσοι τυφλά ακολουθούν τους διεφθαρμένους… Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε που έγραφα ότι ο παράδεισος φλέγεται όταν πεθαίνουν παιδιά. Επέλεγα να σωπαίνω κάθε που αναδυόταν στην επιφάνεια ακόμη ένα περιστατικό...

Με φόντο την ορχήστρα και τη φωνή ρεκλάμα,επάνω σε μια πίστα τις ώρες σου περνάς… Πολλές φορές γράφω για τη δουλειά μου… Γιατί, θυμώνω με όσα ακούω. Και πρέπει να εξηγώ, κάθε φορά, πράγματα αυτονόητα. Μια ζωή παρεξηγημένοι, οι άνθρωποι...

«Κι αν δεν υπήρξες ποτέ;» «Κι αν δεν υπήρξα;» Τι είναι πραγματικό τελικά, και τι δεν είναι; Στεκόταν στην ακροθαλασσιά και την παρακολουθούσε να παίζει με τα κύματα﮲ η γοργόνα του﮲ η δική του γοργόνα. Θυμόταν όταν ήταν μικρό παιδί...

«Τι να σου πω, Μάγδα μου. Υπομονή!» «Αμ τόσα χρόνια κάνω και τίποτα άλλο; Μόνο υπομονή!» «Αγία! Όλοι έχουν να το λένε, είσαι μια αγία!» «Μα να τύχει και αυτό; Μόλις πέρασε τις πανελλήνιες και θα πηγαίναμε να ψάξουμε για...

Υπάρχει ένα μπλε πτηνό που, χωρίς να φαίνεται, ζει παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι.  Είναι ένα πτηνό άυλο, που όμως υφίσταται τους νόμους, την εξέλιξη και την ευαισθησία της ζώσας ύλης παρόμοια με τους ζώντες οργανισμούς.  Όταν το περιβάλλον που ζει...

Λίγο πριν ανάψουν τα φώτα και βγω στη μεγάλη σάλα, έστρεψα το βλέμμα στον ουρανό και άφησα το μυαλό μου να ταξιδέψει πίσω… Πολύ πίσω! Σε εκείνη τη μια μέρα που κατάφερε να αλλάξει όλη μου τη ζωή. Τη μέρα...

Ο Κέιτον καθόταν στο παγκάκι κοιτώντας το έδαφος. Το καλοκαίρι είχε μπει για τα καλά, αλλά εκείνος δεν έλεγε να αποχωριστεί το παλτό του. Ένιωθε μια λανθασμένη αίσθηση ασφάλειας όσο το φορούσε, λες και μπορούσε να λειτουργήσει σαν ασπίδα και...

Μια φορά κι’ έναν καιρό, σε μια χώρα κοντινή, ζούσε ένα μικρό κορίτσι. Ήταν αδύνατο και καχεκτικό, με μεγάλα γκρι μάτια και κακοκουρεμένα κοντά μαλλιά. Η μικρούλα είχε γεννηθεί στα αγροτικά προάστια της μεγαλούπολης και έμενε σε μια παλιά αποθήκη...

«Δεν υπάρχει περίπτωση!» ούρλιαξε η Μαρία  κοιτώντας γύρω της  τους συναδέλφους της, που έμοιαζαν ξαφνιασμένοι. Χαμήλωσε τον τόνο της φωνής της και πρόσθεσε μέσα από τα δόντια της «Θα έρθεις, οπωσδήποτε!» «Μα το παιδί!» τραύλισε η Λίνα από την άλλη...

Προηγούμενο Ο μαυροφορεμένος πολεμιστής απέσπασε το πελώριο, αιματοβαμμένο κράνος του και το πέταξε κατάχαμα. Ο βολβός του ματιού, που είχε σφηνώσει ανάμεσα στους μυτερούς κώνους του, κύλισε ως τα πόδια του Σεπ. Εκείνος, τυφλωμένος από τον ήλιο που προστάτευε τον...