Χρονολόγιο Ιστοριών

Έφτασε έξω από την πόρτα της αυλής και κοίταξε το σπίτι… Εκεί είχε περάσει όμορφες οικογενειακές στιγμές. Θυμήθηκε όταν τα Χριστούγεννα συναντιόντουσαν όλα τα ξαδέρφια και η γιαγιά τους έφτιαχνε την υπέροχη κοτόσουπα της! Εκείνη την ημέρα, το σπίτι γέμιζε...

Τρώω  γιατί τρώγομαι. Όχι, δεν το έχασα ακόμα. Το λιγοστό μυαλό που έχω. Το εννοώ. Τρώω γιατί τα μέσα μου και τα έξω μου, είναι τόσο μπουρδέλο, που τα καταπίνω όλα, αμάσητα πολλές φορές, για να μην αναγκαστώ να ασχοληθώ....

Θυμόταν ένα ξύλινο αλογάκι﮲ εκείνο που ανέβαινε όταν ήταν πιο μικρός και ταξίδευε στα πέρατα των βασιλείων της φαντασίας του. Θυμόταν ένα χάρτινο καραβάκι﮲ εκείνο που του κρατούσε το τιμόνι κι έσκιζε τις θάλασσες, πάλευε με τους πειρατές κι έκλεβε...

Κοίταξε τον ώμο της στον καθρέφτη. Ματωμένος, η πλάτη ριγέ από τις γρατζουνιές, τα δάχτυλα σε διάφορα σημεία τραυματισμένα. Όχι από άνθρωπο, από γάτο που δεν ήθελε το μπάνιο. Γραπώθηκε πάνω της το ζωντανό από το φόβο του, προσπαθώντας να...

Καθόταν στο πεζοδρόμιο και την παρατηρούσε με προσοχή. Ανέλυε στο μυαλό του κάθε της κίνηση. Έπρεπε να ξέρει. Ούτε κι ο ίδιος δεν καταλάβαινε γιατί επέμενε τόσο πολύ. Ίσως γιατί δεν είχε ξεχάσει ακόμη αυτό που του συνέβη όταν ήταν...

Είναι ξαπλωμένη. Οι ακτίνες του ηλίου τρυπώνουν από μια χαραμάδα που αφήνει η χοντρή μπορντώ κουρτίνα που καλύπτει το παράθυρο, φωτίζοντας ελαφρά το πρόσωπό της. Ανοίγει τα μάτια. Μηχανικά σχεδόν, χαιδεύει το ξαπλωμένο κορμί που βρίσκεται δίπλα της. Γυρίζει και...

Η εγκυμονούσα Αγγελική διαπίστωσε πως το βράδυ ήταν αρκετά ζεστό, για να μπορέσει να πεταχτεί μέχρι το γειτονικό μίνι μάρκετ, ένεκα που δεν ήταν κανείς άλλος εύκαιρος -ο Ηλίας, πχ, ο σύντροφός της, είχε υπηρεσία στο αστυνομικό τμήμα, και τον...

Μια καινούργια εποχή έρχεται. Μια δυνατή εποχή. Με τα Χριστούγεννά της, τα μελομακάρονά της, τις ζεστές της σοκολάτες, τους κουραμπιέδες και το δέντρο της και διάφορα άλλα γλυκούλικα. Με άλλα λόγια, μπήκαμε -επιτέλους- στον χειμώνα! Έλα όμως που ο χειμώνας...

Είχε βραδιάσει, κι εκείνος προχωρούσε στη γιορτινή πόλη. Τα πολύχρωμα φωτάκια και τα στολίδια στους δρόμους θα μπορούσαν να του δημιουργήσουν χαρά και ευφορία, αφού τα Χριστούγεννα ήταν παλιά η αγαπημένη του γιορτή. Όχι πια. Όλα έμοιαζαν ανούσια στα μάτια...

«Πώς είναι να ξεχνάς;», αναρωτιόσουν σαν μικρό παιδί όταν έμαθες ότι το χρυσόψαρο έχει μνήμη μόνο 3 δευτερολέπτων; «Πώς είναι να ξεχνάς;», αναρωτιόσουν κάθε φορά όταν καταλάβαινες ότι η γιαγιά δεν θυμάται πλέον τα πρόσωπά σας﮲ όταν την έβλεπες να...

Το θυμάμαι εκείνο το κορίτσι που είχε σηκώσει το χέρι ψηλά. Αλανιάρικο, κοντό, καρέ μαλλί, με κομμένη μπλουζά και τον αφαλό έξω, τζιν κολλητό και σκισμένα all-star. Το θυμάμαι εκείνο το κορίτσι, είχε βγει στον δρόμο και σήκωσε το χέρι...

Σπαστικά χτυπούσε το ρολόι. Ακουγόταν ακόμη και στο διάδρομο. Δέκα φορές της είχα πει να τ’ αλλάξουμε. Άμα δεν μιλούσαμε, ακούγαμε μέχρι και τον τριγμό των γραναζιών. Συνέχεια ήθελε να το ρυθμίσεις και μετρούσε, μετρούσε τόσο δυνατά, που σ’ έκανε...