Κατηγορία: Χιουμοριστική Αρθρογραφία

  • Η ομελέτα

    Η ομελέτα

    Σήμερα θα σας μιλήσω για μια φίλη από το χωριό. Η φίλη λοιπόν από το χωριό, στα 19 της τελείωσε μία από τις καλύτερες σχολές μαγειρικής τότε στην Ελλάδα. Το ψιλοπάλεψε με τις κουζίνες, αλλά πάντοτε ήταν τόσο αργή, που συναγωνιζόταν εύκολα σαλιγκάρι που είχε πάρει ηρεμιστικό. Sloooowwww mooootioooon λέμε. Μπορεί στις κουζίνες να γινόταν…

    Διαβάστε περισσότερα: Η ομελέτα
  • On the road!

    On the road!

    Ακούστε να σας πω! Δεν έχουν όλοι τα ίδια skills εντάξει; Άλλοι ας πούμε ανοίγουν τα μπουκάλια με την πρώτη, εγώ φωνάζω όλο μου το σόι να ανοίξει την κονσέρβα πολτό ντομάτας. Ας μην μιλήσω για το κρασί που περιλαμβάνει γνώσεις μεταπτυχιακού! Δεν μιλώ επίσης για κουβάλημα σκάλας. Να κρεμαστώ από το ταβάνι (και ψηλοτάβανο,…

    Διαβάστε περισσότερα: On the road!
  • Έκο

    Έκο

    Βραδιά καραντίνας. Στέλνεις μήνυμα για να πας να πετάξεις τα σκουπίδια με τη αιτιολογία “άσκηση”. Έξω δεν κυκλοφορεί ψυχή. Είσαι εσύ, κάτι περιστέρια και ο Κόβιντ 19. Η ησυχία του δρόμου μοιάζει σαν να πέρασες από την είσοδο της πολυκατοικίας σε κάποιο δυστοπικό σύμπαν και είσαι η μόνη επιζήσασα. Περιμένεις να ακούσεις τίποτα ζόμπια να…

    Διαβάστε περισσότερα: Έκο
  • Κάνε άντρα να δεις καλό!

    Κάνε άντρα να δεις καλό!

    “Θα πεθάνω! Θα πεθάνω και δεν θα προλάβω να σε δω ντυμένη νύφη!” “Αρχικά, για να με δεις ντυμένη νύφη πρέπει να μου κάνεις ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ πρόταση γάμου, αλλά το προσπερνώ! Θα μου πεις τι έχεις; Με έχεις τρελάνει από το πρωί!” “Τι να έχω; Πεθαίνω, αλλά πού να καταλάβεις εσύ! Άκαρδη γυναίκα! Αντί να παρατήσεις…

    Διαβάστε περισσότερα: Κάνε άντρα να δεις καλό!
  • Υγρό φιλί

    Υγρό φιλί

    Το ένα του χέρι ν’ αγγίζει απαλά, ανεπαίσθητα σχεδόν το μάγουλό της. Το κεφάλι της γερτό ελαφρά προς την δεξιά πλευρά. Το άλλο του χέρι ακουμπισμένο τρυφερά στη μέση της. Τα δικά της χέρια απιθωμένα στο στήθος του. Τα μάτια του βυθισμένα στους ουρανούς που είχε για μάτια εκείνη. Τα δικά της να παλεύουν στις…

    Διαβάστε περισσότερα: Υγρό φιλί
  • Ρέγγε και σαρδέλε, προσφέρουμε από όλα τ’ αλμυρά!

    Ρέγγε και σαρδέλε, προσφέρουμε από όλα τ’ αλμυρά!

    – Και πώς είπαμε λέγεστε;– Ρέγγα.– Ρέκα;– Όχι, Ρέγγα.– Ρέγα;– Ρέγγα, σαν το ψάρι!– Α μάλιστα, ναι ναι… (συνοδεία με γελάκι) Ο παραπάνω διάλογος, η ζωή μου όλη! Το επώνυμό μου βλέπετε, είναι Ρέγγα, αυτό το συμπαθητικό ψαράκι, που γίνεται καπνιστό και συνοδεύει την φασολάδα, κατηγορία αλίπαστα. Δεν θέλω να με μπερδεύετε και να κάνετε…

    Διαβάστε περισσότερα: Ρέγγε και σαρδέλε, προσφέρουμε από όλα τ’ αλμυρά!
  • Υποθερμία

    Υποθερμία

    Η ιστορία που ακολουθεί είναι ΚΑΘΑΡΑ προϊόν μυθοπλασίας και ουδεμία σχέση έχει με εμένα και τυχόν καμώματά μου. Εάν κάποιος υποστηρίξει το αντίθετο, θα του γκρινιάζω για τουλάχιστον δύο 24ωρα. Φχαριστώ. Όλη η οικογένεια βρίσκεται στο σαλόνι. Συχνά – πυκνά μαζεύονταν όλοι μαζί για να δουν κάποια ταινία ή να παίξουν επιτραπέζιο. Ήταν απ’ αυτά…

    Διαβάστε περισσότερα: Υποθερμία
  • Έχει πανηγύρι, πού πας;

    Έχει πανηγύρι, πού πας;

    Όχι, δυστυχώς δεν έχω σπίτι στο χωριό, δυστυχώς δεν μεγάλωσα στην ανεμελιά του χωριού και του «τίνος είσαι εσύ;», παρόλα αυτά προλάβαμε να ζήσουμε σε γειτονιές όμορφες, απόκεντρο Αθήνας που πολύ θύμιζαν χωριό. Προλάβαμε χωματόδρομους, λίγα αυτοκίνητα και γειτόνισσες που δεν είχαν τηλέφωνο και έδιναν το δικό μας. Με μια φωνή, φώναζε η μητέρα από…

    Διαβάστε περισσότερα: Έχει πανηγύρι, πού πας;
  • Ο «καρνάβαλος»

    Ο «καρνάβαλος»

    Ο «καρνάβαλος», ήταν ένα παλιό αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε ο πατέρας για την δουλειά του. Ένα παλιό Peugeot, μοντέλο δε ξέρω να σας πω, σαν εκείνα που βλέπαμε παιδιά στις ελληνικές ταινίες, τις κουρσάρες, που άνοιγαν την πόρτα στις πρωταγωνίστριες να περάσουν στο χλιδάτο σαλόνι τους! Την δεκαετία του ΄80 που την αγόρασε ο πατέρας, δεν…

    Διαβάστε περισσότερα: Ο «καρνάβαλος»