-
Ανεκπλήρωτο πάθος
Διαβάστε περισσότερα: Ανεκπλήρωτο πάθοςΞάπλωσε στο κρεβάτι της ανάσκελα κι έμεινε να κοιτάζει το βουβό δωμάτιο. Το μυαλό της δε μπορούσε να συγκρατηθεί και να παραμείνει πιστό στα ‘πρέπει’ της. Πάει πια ένας μήνας που προσπαθεί να κοιμηθεί ήρεμη, χωρίς το μυαλό να της παίξει το ίδιο παιχνίδι. Κάθε βράδυ το ίδιο πράγμα… Και τότε ήταν που πήρε…
-
Ένας απροσδόκητος έρωτας γεννιέται
Διαβάστε περισσότερα: Ένας απροσδόκητος έρωτας γεννιέται«Τι είναι αγάπη και τι έρωτας; Είναι διαφορετικά αυτά τα δύο ή όχι; Άραγε, θα αγαπήσω ή θα ερωτευτώ κι εγώ κάποια στιγμή;» ήταν μερικές μόνο από τις σκέψεις που βασάνιζαν κάθε βράδυ τον Αλέξανδρο. Όσες σχέσεις και αν είχε κάνει, ποτέ δεν είχε νιώσει κάτι έντονο για καμία. Μέχρι που ήρθε εκείνη… εκείνη η…
-
Αποπλάνηση
Διαβάστε περισσότερα: Αποπλάνηση“Το ακούς αυτό μωρό μου; Τα καταφέραμε! Είμαστε πλέον στην κορυφή! Ο κόσμος είναι όλος δικός μας!”. Η Μπέλλα τον άκουγε αφηρημένα, καθώς σιγόπινε την σαμπάνια της (σιχαινόταν την σαμπάνια, αλλά εκείνος επέμενε ότι η περίσταση δεν επέτρεπε τίποτα λιγότερο) ενώ ένιωθε το χέρι του να γίνεται πιο επίμονο, χαμηλά στην πλάτη της, χαϊδεύοντάς την…
-
Χριστούγεννα που καίνε
Διαβάστε περισσότερα: Χριστούγεννα που καίνε«Μα πώς της ήρθε να κάνει Δεκέμβριο μήνα πάρτι γενεθλίων στην θάλασσα; Πάντα περίεργη αυτή η κοπέλα. Ανάποδη. Μην κάνει και κάτι φυσιολογικό. Λες και θα της πήγαινε στραβά η μέρα.΄Η η νύχτα. Ανάλογα τις διαθέσεις της». Κι έτσι κάπως γκρινιάζοντας και κακαρίζοντας η Μυρτώ με την Δανάη ξεκίνησαν για το πάρτι της τρίτης παιδικής…
-
Εις το επανιδείν
Διαβάστε περισσότερα: Εις το επανιδείνΟ Vincent με περίμενε στο σαλόνι ακούγοντας κλασική μουσική. Νομίζω ήταν Mozart αλλά το κεφάλι μου βούιζε και δεν μπορούσα να είμαι σίγουρη. Μπαίνοντας μέσα και εξερευνώντας τον χώρο στα γρήγορα με τα μάτια μου, είδα ένα μισοτελειωμένο μπουκάλι ουίσκυ (Μα αυτός δεν πίνει ποτέ…) κι ένα τασάκι γεμάτο τσιγάρα. Με πλησίασε και μύριζε ολόκληρος.…
-
Like a virgin…
Διαβάστε περισσότερα: Like a virgin…“Ουρανίτσα μου τα σουτζουκάκια σου ήταν μούρλια, μάνα μου.” Μόλις είχαν τελειώσει το μεσημεριανό τους και ήδη είχε πάρει την θέση της στον νεροχύτη. Εκείνος έτριβε ευχαριστημένος την κοιλιά του και το ρέψιμο του ήταν τόσο δυνατό που τα παιδιά γελούσαν δυνατά. “Θαύματα κάνεις με τα χέρια σου όταν θες” της είπε και την χούφτωσε…
-
Lullaby
Διαβάστε περισσότερα: LullabyΈξι παρά τέσσερα έδειχναν οι φωσφορούχοι δείκτες του ρολογιού, που χτυπούσε ρυθμικά, πάνω στο γραφείο. Αμυδρά φωτιζόταν το δωμάτιο, από το τον μαύρο, προχειροβαμμένο, φανοστάτη, που προσπαθούσε να ρίξει το ασθενικό, κίτρινο φως του, στο περιβάλλον. Απόκοσμα φάνταζαν τα κλαδιά των δέντρων που σείονταν από τις ριπές του αέρα. Απόκοσμο ήταν και το βλέμμα του…