Στην όμορφη επαρχία της ιταλικής Τοσκάνης βρίσκεται ένα μαγευτικό χωριό. Ένα πανέμορφο μέρος το San Gimignno, με αμπέλια και ηλιοτρόπια παντού. Το κέντρο της πόλης βγαλμένο από παραμύθι, πλακόστρωτο και με τους επιβλητικούς πέτρινους πύργους να δεσπόζουν ψηλοί και αγέρωχοι. Σύμβολο δύναμης το ύψος του κάθε πύργου και ο ψηλότερος ανήκε στην πιο πλούσια και σημαντική οικογένεια. Σε μια τέτοια οικογένεια ανήκε και ο Μπερνάρντο αλλά ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την δύναμη που είχε το όνομα της οικογένειας. Από μικρό παιδί το έσκαγε στην εξοχή και στο σπίτι της νόνας Μπρούνα να την παρακολουθεί να μαγειρεύει και να ανακατεύει τα υλικά που στα μάτια του φάνταζε μαγικός. Τίποτα άλλο δεν είχε σημασία για αυτόν και από πολύ μικρός κατάλαβε την κλίση του στην μαγειρική. Αυτό θα ήταν το επάγγελμα του το είχε αποφασίσει και θα το έκανε πράξη, πάση θυσίας. Η νόνα Μπρούνα διατηρούσε ένα παραδοσιακό κατάλυμα που λειτουργούσε κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Εκτός από την άψογη φιλοξενία στα δωμάτια, ήταν γνωστή και για τις υπέροχες γαστρονομικές δημιουργίες της. Εκεί στο κουζινάκι της ο Μπερνάρντο έμαθε όλα της τα μυστικά από μικρό αγόρι μέχρι σχεδόν το τέλος της εφηβείας του. Του είχε ιδιαίτερη αδυναμία η νόνα που παρότι είχε αρκετά εγγόνια κανένα δεν έδειχνε το ζήλο να μάθει ή να διδαχθεί. Όλα εκτός από την μικρή Ανιέλα. Εκείνη έτρεχε στην κουζίνα της νόνας της σε κάθε ευκαιρία και είχε δύο σοβαρούς λόγους να το κάνει. Ο ένας ήταν η αγάπη της για την ζαχαροπλαστική και ο δεύτερος ο Μπερνάρντο. Τον έβλεπε και έλιωνε όπως η σοκολάτα αλλά αυτός δεν της έδινε σημασία. Τα δύο παιδιά άκουγαν με προσοχή όλα τα μυστικά της νόνας και απολάμβαναν τις ιστορίες της.
Η μαρέγκα πρέπει να χτυπηθεί πολύ και σωστά να γίνει αφρός για να πετύχει η Pavlova. Πρέπει να είναι αέρινη όπως και η Άννα η Ρωσίδα χορεύτρια που έδωσε το όνομα της σε αυτό το υπέροχο γλυκό.
Και στροβιλίζονταν όλοι μαζί σαν χορευτές με τα μπολ γεμάτα μαρέγκα στο μικρό κουζινάκι. Άλλοτε άκουγαν για το δημοφιλή καρναβάλι στο Τορίνο με τις μάσκες Τζαντουγια που έδωσαν το όνομα τους στην σοκολάτα Τζαντουγια. Και πάλι το έστηναν στο χορό προσποιούμενοι τους καρναβαλιστές.
Τα χρόνια πέρασαν και ο Μπερνάρντο έκανε το όνειρο του πραγματικότητα. Άφησε νωρίς τον τόπο του και στο Μιλάνο έγινε ένας καταξιωμένος σεφ. Η Ανιέλα όταν έφυγε εκείνος η καρδιά της έσπασε στα δύο και δεν ασχολήθηκε ξανά με την μαγειρική. Ζούσε στη Σιένα και διατηρούσε ένα κατάστημα με χειροποίητα κεριά. Η κατασκευή των κεριών ήταν κάτι που βρήκε αρκετά ενδιαφέρον από μια καλλιτέχνη του είδους που έμενε κάθε καλοκαίρι στο πανδοχείο τους. Δίπλα της μαθήτευσε και έκανε το χόμπι της επάγγελμα.
Ένα πρωινό πηγαίνοντας να ανοίξει το μαγαζί μια αφίσα της κέντρισε το ενδιαφέρον. Ο καταξιωμένος σεφ Μπερνάρντο Ανιότι προσκαλούσε σε διαγωνισμό μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής που θα λάμβανε χώρα εν όψη του Πάλιο. Το Πάλιο είναι μια παραδοσιακή μεσαιωνική ιπποδρομία που γίνεται δύο φορές τον χρόνο γύρω από την Piazza del Campo. Εκείνες τις μέρες η Σιένα συγκεντρώνει πλήθος κόσμου από όλες τις γωνιές της γης. Η Ανιέλα χαμογέλασε νοσταλγικά. Τον αναγνώρισε αμέσως και τον βρήκε πιο όμορφο από ποτέ. Χωρίς δεύτερη σκέψη δήλωσε συμμετοχή. Τον επόμενο μήνα τον πέρασε μέσα στην κουζίνα της προσπαθώντας να θυμηθεί όλα όσα είχε μάθει από την νόνα της. Δάκρυσε στην θύμηση της μιας και είχε πεθάνει πριν λίγα χρόνια και νοστάλγησε όλες τις όμορφες στιγμές που είχαν περάσει.
Η μέρα του διαγωνισμού έφτασε και η Ανιέλα ένιωθε απόλυτα έτοιμη. Όταν κατέφθασε στο χώρο εκείνος, μπήκε μπροστά του και του έτεινε το χέρι για χειραψία. Το άψογο παρουσιαστικό της και η μοναδική ομορφιά της έδιναν την αυτοπεποίθηση γι’ αυτή την κίνηση. Ήταν σίγουρη ότι θα τον εντυπωσίαζε, όπως κάθε άντρα γύρω της. Ο Μπερνάρντο την κοίταξε εξονυχιστικά, τον εντυπωσίασε αλλά είχε βαρεθεί όλες αυτές τις επίδοξες σεφ που μόνο με το παρουσιαστικό τους νόμιζαν θα κέρδιζαν μια θέση στην κουζίνα του.
“Αν θέλετε να με εντυπωσιάσετε δεσποινίς μου ο διαγωνισμός αρχίζει σε λίγη ώρα και έχετε όλο το χρόνο να αποδείξετε τις ικανότητες σας.”
Η Ανιέλα ξαφνιάστηκε δεν περίμενε τέτοια αντιμετώπιση. Ήθελε απλά να του πει ποια είναι και να αγκαλιάσει τον παιδικό της φίλο. Το περιστατικό την νευρίασε και την πείσμωσε.
Ο διαγωνισμός θα ολοκληρωνόταν σε δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση οι υποψήφιοι θα διαγωνίζονταν στην παρασκευή φαγητού και όσοι περνούσαν θα διαγωνίζονταν και στην δεύτερη φάση στην δημιουργία γλυκού. Οι υποψήφιοι θα έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα σε γνήσιες ιταλικές συνταγές και να της παρουσιάσουν. Η Ανιέλα είχε προετοιμαστεί καλά για να φτιάξει μια γνήσια και αγαπημένη συνταγή, fetuccine alfredo. Λάτρευε τα ζυμαρικά και η σάλτσα alfredo ήταν η αγαπημένη της για να τα συνοδεύει. Η παχιά κρέμα με τυρί και κρέμα γάλακτος με το σκόρδο και τα μυρωδικά έδεναν τέλεια. Το πιάτο της εντυπωσίασε σε γεύση και σε εμφάνιση και πέρασε εύκολα στην δεύτερη φάση.
Το βράδυ η Ανιέλα με την παρέα της βγήκε να το διασκεδάσει σε μια Σιένα που έσφυζε από κόσμο. Είχε περιποιηθεί την εμφάνιση της ένα κλικ παραπάνω εκείνο το βράδυ και τα βλέμματα των αντρών ήταν κολλημένα πάνω της. Φεύγοντας από ένα μαγαζί που διασκέδαζαν μια παρέα αντρών την ακολούθησε και ένας απ αυτούς έγινε επίμονος βλέποντας ότι δεν του έδινε σημασία. Δημιουργήθηκε μια μικρή αναστάτωση όταν ξαφνικά εμφανίστηκε ο Μπερνάρντο μπαίνοντας μπροστά της και στον επίμονο άγνωστο άντρα. Την απομάκρυνε και την έβαλε μέσα σε ένα ταξί. Κλείνοντας την πόρτα του αυτοκινήτου την επέπληξε λέγοντας της ότι η προκλητική εμφάνιση της τα δημιούργησα όλα. Τα νεύρα της χτύπησαν κόκκινο με ποιο δικαίωμα έκρινε τι θα έπρεπε να φορέσει και τι όχι.
Την άλλη μέρα στο τελικό του διαγωνισμού προσπαθούσε να είναι ήρεμη και συγκεντρωμένη αλλά με τον Μπερνάρντο μέσα στην αίθουσα ήταν αδύνατον. Όλα πήγαιναν λάθος με το τιραμισού που αποφάσισε να διαγωνιστεί. Ο χρόνος περνούσε και είχε μείνει πίσω. Κάποια στιγμή έκλεισε τα μάτια και έφερε με το νου της την νόνα Μπρούνα και το μικρό κουζινάκι της. Τα υλικά άρχισαν να χορεύουν μπροστά της και σχεδόν μύριζε τα αρώματα που αναδύονταν από την κρέμα τυριού μασκαρπόνε, τα σαβαγιάρ και το φρεσκοκομμένο καφέ. Άνοιξε τα μάτια και όλα μπήκαν στην θέση τους το γλυκό ήταν έτοιμο στην εκπνοή της λήξης. Όταν ο Μπερνάρντο έφτασε στην δοκιμή του πιάτου της, δεν μπόρεσε να κρύψει την έκπληξη του.
“Δεσποινίς, αυτό το τιραμισού είναι εκπληκτικό και μόνο ένα άτομο που γνώριζα το έφτιαχνε έτσι. Συγχαρητήρια.”
Μετά την απονομή των βραβείων και την Ανιέλα με το πρώτο βραβείο ανά χείρας, βρέθηκαν στο μεγάλο πάρτι του διαγωνισμού. Όλη την ώρα δεχόταν συγχαρητήρια και όλοι ήθελαν να μιλήσουν και να γνωρίσουν την νικήτρια. Σε μια ήσυχη γωνιά του μεγάλου κήπου που διέθετε το πολυτελέστατο κλαμπ, έκατσε λίγο μόνη της να ξεκουραστεί. Ήταν απορροφημένη στις σκέψεις της και δεν είδε που την πλησίασε. “Λοιπόν δεσποινίς μου θα μου πείτε το μυστικό της συνταγής σας;”
Μόλις συνειδητοποίησε ποιόν έχει απέναντι της ετοιμάστηκε να βγάλει νύχια, αλλά το αφοπλιστικό του χαμόγελο την μαλάκωσε.
“Η νονά μου φυσικά Μπερνάρντο, η νονά Μπρούνα που μεγαλώσαμε στο κουζινακι της.” Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα στο άκουσμα του ονόματος Μπρούνα. Πέρασαν αρκετή ώρα να συζητούν και θυμήθηκαν τα πάντα από εκείνα τα χρόνια. Εκεί στην ήσυχη πλευρά του του κήπου την φίλησε για πρώτη φορά και από τότε έγιναν αχώριστοι. Οι δύο τους πολύ ερωτευμένοι έγιναν ένα διάσημο ζευγάρι σεφ και δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια. Αγόρασαν και ανακαίνισαν τα δωμάτια της νονάς Μπρούνα και έζησαν ευτυχισμένοι εκεί μέχρι τα βαθιά γεράματα τους.