«Όταν φτάσαμε σε διψήφιο αριθμό της είπα να σταματήσουμε. Ότι δεν πειράζει, είχαμε την αγάπη μας. Ήταν ανένδοτη. Και τι να έκανα, συνεχίσαμε. Συνεχίζουμε μέχρι σήμερα. Αλλά αυτή θα είναι η τελευταία. Θα της το ξεκαθαρίσω. Φοβάμαι για την υγεία της. Δε θέλω να τη χάσω. Την αγαπάω τόσο πολύ».
«Της έχετε μιλήσει για τα συναισθήματά σας, τις ανησυχίες σας;»
«Κάθε μέρα της το λέω. Αλλά είναι πεισματάρα. Και δε μπορώ να επιμείνω, να της το στερήσω… ξανά».
«Τι εννοείτε ξανά;»
«Εγώ επέμεινα τότε να πάει να το… Ήμασταν τόσο νέοι. Γνωριστήκαμε στη σχολή. Μόλις είχαμε πάρει το πτυχίο μας. Δεν είχα πάει ούτε φαντάρος ακόμα. Εγώ ήμουν αυτός που δεν πρόσεξε. Ήταν η τελευταία μας συνάντηση, πριν παρουσιαστώ. Την ήθελα τόσο πολύ, τόσο παθιασμένα».
«Η ίδια τι γνώμη είχε;»
«Ήθελε να το κρατήσει. Έλεγε θα τα καταφέρουμε. Αλλά εγώ επέμενα. Είχα άλλες προτεραιότητες. Να υπηρετήσω τη θητεία μου, να πιάσουμε δουλειά, να ζήσουμε λίγο τη ζωή μας χωρίς ευθύνες. Το πηγαίναμε σοβαρά. Περάσαμε κι ένα δαχτυλίδι να το επισημοποιήσουμε γιατί οι δικοί της ήταν αυστηροί. Όταν ‘συνέβη’ ήμασταν ήδη αρραβωνιασμένοι. Αλλά για το… άλλο, δεν ήμουν έτοιμος. Μου το είπε στην πρώτη μου άδεια. Το ‘τακτοποίησα’ την επόμενη κιόλας μέρα. Κάτι πρέπει να πήγε στραβά τότε, να μην την προσέξανε. Κανείς, μέχρι σήμερα δεν έχει μάθει τίποτα γι’ αυτό. Δεν το έχει μοιραστεί με κανέναν. Δεν μου το έχει χρεώσει. Είκοσι χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών και δεν μου έχει πει κουβέντα».
«Πώς πιστεύετε ότι νιώθει;»
«Φοβάμαι ότι μία μέρα θα ξεσπάσει. Γι’ αυτό λέω ναι ξανά και ξανά. Παρακαλάω κάθε φορά να πετύχει. Δεν αντέχω τις τύψεις. Οποιαδήποτε άλλη θα με είχε βρίσει θα με είχε διώξει. Αλλά είναι τόσο καλή και υπομονετική. Ελπίζει ακόμα, ότι θα γίνει. Και όσο υπάρχει αυτή η ελπίδα… Αλλά το βλέπω, έχει κουραστεί κι αυτή».
«Εσείς;»
«Μόλις ολοκληρωθεί η τελευταία αυτή προσπάθεια, πρέπει να μου δώσετε κάτι. Τα όριά μου τα έχω ξεπεράσει καιρό τώρα. Το ξέρω ότι αυτή τραβάει το μεγάλο ζόρι, από κάθε άποψη. Αλλά κι εγώ άνθρωπος είμαι».
«Έχετε σκεφτεί εναλλακτικές;»
«Θέλει να βιώσει το θαύμα της ζωής. Θέλει, λέει, όλο το πακέτο. Εγώ της λέω ότι αυτό που έχει σημασία είναι η αγάπη. Λέει ότι για μια γυναίκα δεν είναι το ίδιο. Λέει ότι ένας άντρας το βλέπει διαφορετικά. Οφείλω να το σεβαστώ. Μία προσπάθεια ακόμα…»
Αναστασία Λαζαράκη