6 χρόνια πριν (στραβώνει ελαφρά το στόμα, φτάνει το κραγιόν στο λαιμό), κόρνες, τι είναι αυτό το υγρό στα ποδ..άνοιξε το %#@*τάπερ με τα φασολάκια – «μάνα με τα λάδια σου»- κόρνες, απότομο φρενάρισμα, πρωταγωνίστρια σε βίντεο του Ιαβέρη ΦΤΑΑΑΑΑΑΑΑΝΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΠΙΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!
17 χρόνια πριν. Καλοκαίρι, νησί, ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ, αυτός που τραγουδά ο Αδαμαντίδης. Εγώ 20, εκείνος 31. Φοιτήτρια εγώ, πρωτευουσιάνα, ιδιοκτήτης μπαρ εκείνος, νησιώτης. ΝO HOPE! Ένα πράγμα να πάρει η Εθνική Ελλάδος το Euro. Σήκωσέ το, το τιμημένο! Έτσι και εμείς. Βίος και πολιτεία. Άπειρα ναυτικά μίλια, επίσημη χορηγός της ναυτιλιακής εταιρείας της γραμμής, σχέση του Σαββατοκύριακου, γάμος του Σαββατοκύριακου!
18 χρόνια πριν. Εγώ, να φύγω από την Αθήνα, μακριά από τους δικούς μου; Ρε πας καλά ρε; Το νου σου ρε! Εγώ, να μπλέξω με μεγαλύτερο; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Ποιό; Αυτό! 1-0! Τσου ρε Λάκη! (Συμπαντικά υστερικά γέλια.)
4 χρόνια πριν. Θετικό τεστ! Πόσο τέλειο να παίρνεις εκδίκηση για όλες εκείνες τις φορές που σου πήρε κάποιος τη θέση! ΑΜΕΑ γατάκια, θα σέβεστε τη φουσκωμένη! Ώπα, πάλι η σεξουαλική ζωή του Δία μέσα στα πόδια σου (in your face Κεραυνότατε, αλλουνού είναι το παιδί, χα!) Ναι, θα έχεις καλή εγκυμοσύνη, όμως δε θα έχεις ασανσέρ και κυλιόμενες στον Προαστιακό για 9 μήνες, σύμφωνοι; Χαρά και εργασία δευτερόλεπτα πριν τον τοκετό.
3 χρόνια πριν. «Καταταγείτε μας έλεγαν.» Ταλαίπωροι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι. Σε κάθε τεύχος του Αστερίξ, σας συμπονούσα, που να φανταζόμουν ότι θα είχαμε παράλληλους βίους. Άλλα μου τάξανε και άλλα έλαβα! Από το κακομαθημένο κοριτσάκι του μπαμπά και της μαμάς με προσωπική ζωή μόνο τα Σαββατοκύριακα στο νησί, καθημερινές σπίτι – δουλειά, στην καλύτερη 12ωρα – σπίτι, ξαφνικά σύζυγος, μωρομάνα, νοικοκυρά (λολ), στο νησί, χωρίς μεταφορικό όχημα, με απειροελάχιστες ιατρικές επιλογές, χωρίς βοήθεια από κανέναν εκτός από τον σύζυγο, ο οποίος και εκείνος ξαφνικά βρέθηκε από εργένης να είναι πατέρας και σύζυγος. Τι άλλο θες ρε παιδάκι μου να σου πω, ΚΑΤΑΘΛΙΨΑΡΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ, ΘΑ ΒΓΩ ΝΑ ΤΟ ΦΩΝΑΞΩ ΝΑ ΤΟ ΠΩ!
2 χρόνια πριν. Τελειώνει η άδεια ανατροφής. Το σκέφτομαι από τη μέρα της γέννας. Τι θα κάνουμε; Ανάλυση, σχεδιαγράμματα, οικογενειακά συμβούλια, η γνώμη της Σάρας και της Μάρας – όλοι έχουν άποψη όταν πρόκειται για τη ζωή του άλλου – ατελείωτες σκέψεις, προβληματισμοί, συγκρίσεις, εφιάλτες, σημειώσεις, περιπτώσεις. Θα γυρίσω στη δουλειά; Στην Αθήνα; Με το μωρό; Μακριά από εκείνον; Πάλι; Να μείνω πάλι με τους γονείς μου; Νόου γουέι Χοζέι! Εκείνος; Η δουλειά είναι καλή στο νησί, μπορεί να μας συντηρήσει. Τι θα κάνει στην Αθήνα; Θα προσέχει το μωρό; Δε παίζει. Θα είναι δυστυχισμένος μακριά από τη δουλειά του. Θα βρει αλλού, πού μωρέ μας δουλεύεις, helloooo σου λέει κάτι η λέξη κρίση; Εγώ πάλι θα δουλεύω, για να μου μεγαλώνει το παιδί η μάνα και ο πατέρας μου, όπως μεγάλωσα εγώ με τους παππούδες και παρακαλούσα για λίγο χρόνο με τους γονείς μου; Θα δουλεύω σα δουλάρα, για να συνεχίζουν να βγάζουν εκατομμύρια ΑΥΤΟΙ και εγώ να μη βλέπω το παιδί που συνειδητά έφερα στον κόσμο και τον άντρα μου που τόσα χρόνια στερήθηκα; Τι λέτε ρε μάγκες; Ρε ουστ όλοι σας! Νησί, κόρη και εκείνος! Θα πάρω αυτο-προαγωγή σε Mother-Wife-Lover-Friend-Woman-Chief Home Coordinator!
Σήμερα είμαι καλύτερα από ποτέ! Είμαι ακόμα τρελά ερωτευμένη με εκείνον, με την κόρη μας, με το νησί, με τη ζωή! Κάθε πρωί που ξυπνάω και αντικρίζω τη θέα της θάλασσας από το μπαλκόνι μου, χαμογελώ! Κάθε φορά που παίρνουμε τον παραλιακό δρόμο με την κόρη μου για να δούμε εκείνον στη δουλειά του και στρίβοντας αντικρίζουμε την αγαπημένη μου παραλία, χαμογελώ! Σε κάθε μία από τις δεκάδες αληθινές καλημέρες που θα πω, χαμογελώ! Όταν αφήνω την κόρη μου να παίζει στις κούνιες, στις αλάνες, στις παραλίες, στο βουνό, στις πλατείες, με τους φίλους της χωρίς να τρέμει η ψυχή μου για το ποιος παραμονεύει, χαμογελώ! Όταν πηγαίνω μόνη μου για καφέ ξέροντας ότι απρογραμμάτιστα θα βρω καλή παρέα, χαμογελώ! Ναι, υπάρχουν δυσκολίες, όμως μάντεψε, είναι ασήμαντες.
Ψιτ, εσύ, ναι ναι εσύ, που το σκέφτεσαι, που ψήνεσαι, που κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα, που κατά βάθος το ξέρεις ότι μπορεί να πετύχει, γιατί πάντα το ξέρουμε, relax, breathe in, breathe out and just do it.
<p