,

Η μητέρα, πέρα από μητέρα σου, είναι και γυναίκα. (ΟΥΑΟΥ;)

Η γυναίκα:
όνομα ουσιαστικό
γένους θηλυκού
ενικός αριθμός.
Πληθυντικός αριθμός
οι γυναίκες.
Οι γυναίκες που πέρασαν απ’ τη ζωή σου.

Ερχόμαστε στη ζωή χάρη στη γυναίκα, μεγαλώνουμε χάρη σ’ αυτήν και οφείλουμε να της δείχνουμε καθημερινά την αγάπη μας γιατί εκείνη είναι η αιτία που εμείς υπάρχουμε.(εντάξει εδώ που τα λέμε έβαλε κι ο μπαμπάς το ”χεράκι του” αλλά η μαμά τα τράβηξε όλα)

Αντ’ αυτού, τους μαυρίζουμε τη ζωή, που λέει ο λόγος.
-Μαμά, πλύνε μου το τζιν, το θέλω για το βράδυ.
-Μαμά, σιδέρωσέ μου το πουκάμισο, πώς θα πάω έτσι στο πάρτυ;
-Μαμά, γιατί δεν έχει φαγητό; ΠΕΙΝΑΩΩΩΩ

Και σε ρωτάω, καλό μου, κουλαμάρα έχεις να πλύνεις το τζιν;
Ή να σιδερώσεις το πουκάμισό σου;
‘Η μήπως δεν μπορείς να τηγανίζεις λίγες πατάτες να φας αν δεν ξέρεις να μαγειρεύεις;

Η μητέρα, πέρα από μητέρα σου, είναι και γυναίκα. (ΟΥΑΟΥ;)
Επίσης, πολύ πιθανόν να είναι και εργαζόμενη γυναίκα.
Αυτό σημαίνει ότι όλη μέρα τρέχει πανικόβλητη για να μπορέσει να αναθρέψει το βλαστάρι της. (ναι για σένα μιλάω)

Να δουλέψει για να μη σου λείψει τίποτα, να πάει super market γιατί, φυσικά, κανείς άλλος δε σηκώνει τα οπίσθια του να πάει, να μαζέψει το σπίτι, γιατί, αν μη τι άλλο, δε ζεις και σε αχούρι, να σου μαγειρέψει γιατί, όπως προείπαμε, δεν μπορείς να σηκώσεις το κουλό σου μη τυχόν και κουραστείς και ν’ αναλάβει, εν ολίγοις, όλες τις δουλειές του σπιτιού. Ενώ θα έχει γυρίσει κουρασμένη από τη δουλειά και το μόνο που θα χρειάζεται είναι ένα χαλαρωτικό ντουζ και ύπνο (όπως άλλωστε κάνεις κι εσύ, εκείνη τι νομίζεις, δεν το χει ανάγκη; )

Οι εργαζόμενες μητέρες καθημερινά αγωνίζονται προκειμένου να κρατήσουν ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και την οικογενειακή ζωή.
Δε σου είναι κόπος να της το κάνεις πιο εύκολο.

Δείξε λίγο σεβασμό, λίγη κατανόηση. Γίνε το στήριγμα που έχει ανάγκη, όπως εκείνη είναι πάντα εκεί για σενα, από πριν καν γεννηθείς. Μη θεωρείς, ανόητα, πως δε χρειάζεται την αγάπη και τη στήριξή σου. Κι ας σου λέει «όχι» όταν τη ρωτάς αν χρειάζεται βοήθεια. Κι ας σου λέει «θα το κάνω εγώ, μην κουράζεσαι». Όχι, φίλε μου, αν μοιραστούν οι αρμοδιότητες, δε θα κουράζεται κανείς. Μαγικό;
Γίνε το παιδί που θα ήθελες να έχεις. Γίνε ο σύζυγος που κάθε τέτοια γυναίκα αξίζει. Γίνε το στήριγμα που κάθε άνθρωπος χρειάζεται. Καλά τα έτοιμα, δε λέω, καλή κι η τεμπελιά και η ανεμελιά, η συμπόνια μας όμως, πού πήγε οέο;

Για όλες τις μανούλες εκεί έξω που υποφέρουν βουβά και δε ζητούν τίποτα, για όλες τις γυναίκες που ξέχασαν να είναι γυναίκες. Για όλες τις εργαζόμενες μητέρες που βουλιάζουν στη ρουτίνα της καθημερινότητας και των υποχρεώσεων και πάλι παλεύουν για να μη λείπει τίποτα στα παιδιά τους. Κι ας νομίζουν εκείνα πως τους λείπουν, εκείνες ξέρουν πόσο υποφέρουν και πως αγκομαχούν καθημερινά γι’ αυτά. Μόνο εκείνες. Γι’ αυτό είναι καιρός να το καταλάβουν κι όλοι οι υπόλοιποι και να τις αλαφρύνουν λιγάκι.

Για όλες τις γυναίκες εκείνες, ένα μεγάλο ευχαριστώ κι ένα ακόμα πιο μεγάλο «σ’ αγαπώ» είναι το λιγότερο που μπορώ να πω.

Απάντηση


Αρέσει σε %d bloggers: