Thebluez

– Warn = προειδοποιώ
– warning = προειδοποίηση

Πήγαινα που λέτε μια φορά χαρωπή χαρωπή στην δουλειά μου οδηγώντας και σε μια στροφή, είδα μια ταμπέλα μ’ ένα θαυμαστικό. Κι εκεί που νόμιζα πως ήταν θαυμασμός για την οδήγησή μου, κάποιος με πληροφόρησε πως ΌΧΙ ΜΑΝΑΜ, σε γελάσανε, το θαυμαστικό στον δρόμο δεν είναι χειροκρότημα, είναι κίνδυνος.
Τι λέτε;
Έπεσα από το συννεφάκι μου λοιπόν με έναν ωραίο θόρυβο και πήρα το μάθημά μου:
Προσοχή στις προειδοποιήσεις.
Για κάποιο λόγο είναι.
Μπορεί να είναι ένα ταπεινό θαυμαστικό μέσα σε κόκκινο τρίγωνο, μπορεί να είναι μια ταμπέλα με STOP, μπορεί μια ταινία που κλείνει τον δρόμο, μπορεί πολλά.
Όπως κι αν είναι, δηλώνει περιορισμό.
Δεν μπαίνεις εκεί μίστερ, δεν περνάς την γραμμή, ώπα καλέ, πού πας;

Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες τέτοιου τύπου προειδοποιήσεις. Ας πούμε, πας σινεμά και βλέπεις μια ταμπέλα να πάνω στον τίτλο που λέει ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ. Που θα πει πως η ταινία ΔΕΝ είναι το μικρό σπίτι στο λιβάδι ξερωγω. Έχει αίματα, τρόμο, έχει σασπένς που δεν αντέχουν όλοι.
Έχουμε και στο http://thebluez.gr/ τέτοιο περιορισμό, αμέ, περιορισμό που ισχύει, δεν κάνει κανείς πλάκα.
Εν τω μεταξύ, δεν θέλω να σας τρομάξω, αλλά δεν γεννήθηκε ακόμη ο ηλίθιος που θα βάλει περιορισμό χωρίς να υπάρχει λόγος, ούτε γεννήθηκε ακόμη ο ψυχάκιας που θα βάλει περιορισμό για μαγνήτη. Καλέ ναι, σας τ’ ορκίζομαι.

Κι ενώ οι περιορισμοί μπαίνουν για προφύλαξη, υπάρχουν τρία είδη κοινού:
1) Οι πολλοί.
Ευτυχώς δηλαδή που είμαστε πολλοί.
Εμείς που παίρνουμε στα σοβαρά την προειδοποίηση και κόβουμε ταχύτητα όταν βλέπουμε θαυμαστικό στον δρόμο, που σταματάμε στο κόκκινο, που βλέπουμε μια άλλη ταινία, όχι αυτή που λέει ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ, που διαβάζουμε κείμενα χωρίς προειδοποίηση, που επιλέξαμε να μην ανοίγουν αυτόματα τα βίντεο του διαδικτύου. Έχουμε τόση ασχήμια και σκατοψυχιά γύρω μας, που μάλιστα έρχεται κι απροειδοποίητα, που να μας λείπει να περάσουμε και την γραμμή.

2) Οι άλλοι
Ωχ Παναγία μου αυτοί οι άλλοι! Που θα γκαζώσουν στην στροφή, που θ’ αγνοήσουν το κόκκινο αφού είδαν πως κανείς δεν περνάει, που θα αγνοήσουν το ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ, που θα αγνοήσουν την προειδοποίηση και θα διαβάσουν τρομακτικό κείμενο και φυσικά, επέλεξαν να ανοίγει αυτόματα κάθε βίντεο ανεξάρτητα αν είναι βίαιο ή όχι.

3) Οι ανόητοι άλλοι
Αυτοί που θα κάνουν ό,τι κάνουν οι από πάνω και μετά θα γκρινιάζουν.
Ω ρε φίλε…. Αυτούς στ’ αλήθεια κάποιος πρέπει να τους μαζέψει. Σ’ αρέσει το ζόρικο, παραδέξου το. Γκαζώνεις στην στροφή, περνάς με κόκκινο, βλέπεις την ακατάλληλη ταινία, βγάζεις τ’ άντερά σου από την αηδία και βγαίνεις έξω και λες πόσο ανώμαλος είναι αυτός που την έγραψε;

Δεν θέλω να σας ταράξω, αλλά στην ζωή, υπάρχουν και κάποιοι που βλέπουν την σκατένια της πλευρά. Που δεν τους αρκεί να παρακολουθούν, που γράφουν γι’ αυτήν, σκηνοθετούν γι’ αυτήν, γράφουν στίχους, μουσική, ποίηση και τόμους γι’ αυτήν. Παίρνουν τα δύσκολα που η ζωή η βρώμα μας τα πετάει στα μούτρα με ηδονή και σκαρώνουν στίχους ας πούμε.
Κι επειδή ξέρουν πως υπάρχουν κάποιοι που δεν αντέχουν και δικάιωμά τους είναι, βάζουν μία προειδοποίηση.