-
Η μοίρα
Διαβάστε περισσότερα: Η μοίραΈσυρε βαριά τα βήματα ως το μαγαζάκι της γωνίας. Ψιλικατζίδικο, καφενείο, ουζερί, όλα σ’ ένα. Η ζέστη ήταν αφόρητη, η κάψα του άσβεστη. Αυτή η κάψα της αβάσταχτης λύπης, του μαύρου κατάμαυρου πένθους κόντευε να τον καταπιεί. Κάθισε στην γωνία, ήθελε να είναι μόνος του, όχι πως ήξερε και κανέναν δηλαδή σ’ εκείνη την γειτονιά,…
-
Τα δύο καρφιά
Διαβάστε περισσότερα: Τα δύο καρφιάΓιατρός σπούδασε ο Ανέστης και μάλιστα στην Αθήνα. Πρώτος μπήκε εκείνη την χρονιά, πρώτος τελείωσε με περγαμηνές και δόξες και έχαιρε και μεγάλης εκτίμησης από τους καθηγητές του, όχι μόνο στα χρόνια των σπουδών του, αλλά και σε όλη του την καριέρα. Τον γάμο του με την Ελένη του, τον έκανε στο χωριό του, όλους…
-
Μια φορά το χρόνο
Διαβάστε περισσότερα: Μια φορά το χρόνοΔεν του έλεγαν τίποτα οι γιορτές. Δεν είχε κάποιο λόγο να γιορτάζει, οικογένεια δεν είχε φτιάξει από επιλογή του, ένα γάμο είχε κάνει κάποτε, αλλά ούτε που θυμόταν πια πριν πόσα χρόνια είχε χωρίσει. Έμαθε πως εκείνη ξαναπαντρεύτηκε, είχε κάνει και δυο παιδιά, χάρηκε, αν δεν ήταν έτσι τα στερεότυπα θα της τα βάφτιζε κιόλας,…
-
Ο γέρος
Διαβάστε περισσότερα: Ο γέροςΤακ τακ τακ…Οι χάντρες του κομπολογιού, χτυπούσαν ρυθμικά, έτσι όπως τις πέρναγε μία μία στα δάχτυλά του.Ροζιασμένα, δουλεμένα, γέρικα. Κι όμως, όταν έπιανε το κομπολόι του, τις χάντρες του, τότε τα δάχτυλά του, λες κι ήτανε πιανίστας, τις έπιανε και μία μία απαλά αλλά και σταθερά, περνούσαν και του χάριζαν αυτόν τον μονότονο ήχο. Ο…
-
Το παραμύθι
Διαβάστε περισσότερα: Το παραμύθιΜια φορά κι έναν καιρό, έπρεπε να γραφτεί ένα παραμύθι. Ένα παραμύθι για μικρά παιδιά. Είπαν στην Μάτα λοιπόν να γράψει ένα παραμύθι. Όμως εκείνη γέλασε.«Παραμύθι; Είναι δυνατόν; Δεν ξέρω να γράψω παραμύθι».«Εύκολο είναι, προσπάθησε» της είπαν και της έδωσαν ένα μεγάλο τετράδιο κι ένα μαύρο μολύβι. Τα πήρε και τα κοιτούσε για μέρες, μα…
-
Warning!
Διαβάστε περισσότερα: Warning!– Warn = προειδοποιώ– warning = προειδοποίηση Πήγαινα που λέτε μια φορά χαρωπή χαρωπή στην δουλειά μου οδηγώντας και σε μια στροφή, είδα μια ταμπέλα μ’ ένα θαυμαστικό. Κι εκεί που νόμιζα πως ήταν θαυμασμός για την οδήγησή μου, κάποιος με πληροφόρησε πως ΌΧΙ ΜΑΝΑΜ, σε γελάσανε, το θαυμαστικό στον δρόμο δεν είναι χειροκρότημα, είναι…
-
Το υιοθετημένο
Διαβάστε περισσότερα: Το υιοθετημένο«Ξύπνιος είσαι Λουκά μου; Πέρασε, κάθισε λίγο εδώ, να συμμαζέψω και μετά θα πάμε να σου φτιάξω ένα τσάι»Ο Λουκάς κοίταξε γύρω στο δωμάτιο και χαμογέλασε.«Είχε αγωνία το κοριτσάκι μας, ε Ελένη μου;»Η Ελένη έγνεψε καταφατικά χαμογελώντας κι εκείνη.«Θυμάσαι Λουκά μου; Από την πρώτη στιγμή που ήρθε η Άννα μας εδώ, αυτό ήταν το «κουσούρι»…
-
Το γαϊτανάκι
Διαβάστε περισσότερα: Το γαϊτανάκιΜπήκε φουριόζα στο σπίτι, τόσο φουριόζα που κοπάνησε η πόρτα πίσω της. Καλά τα καφεδάκια με τις άλλες αμέσως μετά το σχολείο το πρωί, μα αυτές έφευγαν μετά για τις δουλειές τους κι εκείνη αργούσε να επιστρέψει σπίτι για το συμμάζεμα. Κρέμασε την τσάντα της στην κρεμάστρα κι έριξε μια ματιά γύρω της. Χάος. Έβγαλε…
-
Τα κωλαράκια
Διαβάστε περισσότερα: Τα κωλαράκιαΕπ! Τι τίτλος είναι αυτός; Ντροπή! Μας διαβάζουν και σοβαροί άνθρωποι, παιδιά, ηλικιωμένοι. Είμαστε η παρέα τους το βράδυ ή στο λεωφορείο, θ’ ανοίξει κάποιος να διαβάσει ένα κείμενο με τέτοιο τίτλο;;;Και η αρχισυνταξία; Θα το ανοίξει; Θα το διαβάσει; Γιατί αν το διαβάσει θα το εγκρίνει, αλλά ο τίτλος είναι κάπως βρε παιδί μου.…