Κατηγορία: Ιστορίες του Φανταστικού

  • Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 6.Ι

    Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 6.Ι

    5 Μαρτίου 1897 μ.Χ. 6 μετά μεσημβρίας 6 ώρες πριν την Πολιορκία του Μπραν   *   Βουδαπέστη Είχαν περίπου άλλες τέσσερις ώρες μέχρι να τελειώσει η βάρδιά τους, αλλά τα τελευταία δέκα λεπτά νόμιζαν ότι θα έπαιρνε κι άλλη παράταση. Ο Ορμπάν είχε έρθει στο γραφείο των Φάμπιαν, Βολφ και Ράινχελ και είχε κάτσει…

    Διαβάστε περισσότερα: Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 6.Ι
  • Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 5

    Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 5

    Κάρτσαγκ, Ουγγαρία Η ώρα κόντευε έντεκα, κι αυτό ο Κάρτερ το καταλάβαινε περισσότερο από εμπειρία, αφού δεν είχε μαζί του ρολόι. Έκανε τσουχτερό κρύο, με τον αέρα να ραπίζει το πρόσωπό του, αλλά το σκοτάδι δεν ήταν πηχτό. Το φεγγάρι και τα αστέρια φαίνονταν ολοκάθαρα στο μαύρο φόντο του ουρανού. Ο Κάρτερ είχε αναγκαστεί να…

    Διαβάστε περισσότερα: Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 5
  • L.i. : Στα Βάθη του Μυαλού

    L.i. : Στα Βάθη του Μυαλού

    Το κείμενο αποτελεί συνέχεια της Lethargica   Η Μέλοντι άνοιξε τα μάτια και κοίταξε γύρω της. Βρισκόταν σε ένα μισοσκότεινο δωμάτιο, που έμοιαζε με κελί φυλακής. Η μυρωδιά της υγρασίας εισχώρησε με βία στα ρουθούνια της. Ένιωσε τα σωθικά της να ανακατεύονται. Ξέσπασε σε έναν δυνατό βήχα, προσπαθώντας μάταια να εισπνεύσει καθαρό αέρα. Όταν τελικά…

    Διαβάστε περισσότερα: L.i. : Στα Βάθη του Μυαλού
  • Το αστεράκι

    Το αστεράκι

    To γαλάζιο αστέρι έτρεχε σαν τρελό στον ουράνιο θόλο, πέρα δώθε, δεξιά αριστερά. Τι αστέρι θα ‘ταν άλλωστε αν δεν έτρεχε παιχνιδιάρικα και σαν τρελό; Μόνο στους ανθρώπους που βρίσκονται κάτω στη γη τους φαίνονται τα αστέρια πως κάθονται στον ουρανό και λιάζονται τεμπέλικα, αλλά οι άνθρωποι της γης είναι γνωστό δα πως δεν έχουν…

    Διαβάστε περισσότερα: Το αστεράκι
  • Τα πάνω κάτω

    Τα πάνω κάτω

    Περπατούσα. Ήμουν κάπου στον έξω κόσμο. Αδυνατώ να πω πού. Όλα έμοιαζαν τόσο εξωπραγματικά που, και σε γνωστά μέρη να ήμουν, πάλι δεν θα κατάφερνα να προσδιορίσω ποια ήταν αυτά. Ένιωθα σαν να μην ήμουν άνθρωπος, αλλά κάτι άλλο, κάποιο ον από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ή από ταινία τρόμου. Ένα από εκείνα τα πλάσματα που…

    Διαβάστε περισσότερα: Τα πάνω κάτω
  • Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 4.ΙΙΙ

    Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 4.ΙΙΙ

    Μέρος Δεύτερο – 4ΙΙ : https://thebluez.gr/%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%cf%8c%ce%bc%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b5%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-4-%ce%b9-2/ Διαμέρισμα των Άσπελ, Βουδαπέστη Τελικά, το να φτάσει στην πολυκατοικία ήταν πιο δύσκολο απ’ ό,τι πίστευε ο Κάρτερ, καθώς ξεκλείδωνε την πόρτα και έμπαινε. Ο οδηγός της άμαξας που τον είχε μεταφέρει, ένας ασπρομάλλης ηλικιωμένος, αν και καλοπροαίρετος, δεν άκουγε καλά, οπότε χρειάστηκε να του επαναλάβει μερικές φορές τη…

    Διαβάστε περισσότερα: Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 4.ΙΙΙ
  • Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 4.ΙΙ

    Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 4.ΙΙ

    The Essex Gazette  (Αρ. Φύλλου 640, 3 Μαρτίου 1897)   Τρίτο παιδί χάνεται μυστηριωδώς από το χωριό Μπόρλεϊ!   Ανάστατη η τοπική κοινότητα. «Πού είναι η αστυνομία;» αναρωτιούνται οι γονείς. «Ένα κοριτσάκι έχω. Γιατί να επιτρέψει ο καλός Θεός να το χάσω;» λέει η μητέρα. «Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει! Ποτέ δεν είχαμε προβλήματα…

    Διαβάστε περισσότερα: Η Εντολή της Κόμισσας – Μέρος Δεύτερο – 4.ΙΙ
  • Ο πρίγκιπας Έντουαρντ

    Ο πρίγκιπας Έντουαρντ

    «Όχι», του απάντησε χαμηλόφωνα κρατώντας την αναπνοή της. Κοίταξε δεξιά να βρει ένα βλέμμα υποστήριξης. Η μητέρα της καθόταν στην πολυθρόνα δίπλα στο κρεβάτι και με τις παλάμες έκρυβε το πρόσωπό της. Η Βερόνικα, στα 17 της χρόνια, δεν είχε ξαναδεί τη μαμά της τόσο θλιμμένη. Κοίταξε αριστερά στο πελώριο υπνοδωμάτιο και είδε τις κουβερνάντες…

    Διαβάστε περισσότερα: Ο πρίγκιπας Έντουαρντ
  • Ο δράκος

    Ο δράκος

    Το χωριό ήταν μικρό, χαμένο ανάμεσα σε δυο βουνοπλαγιές, περιτριγυρισμένο από πυκνή βλάστηση και μικρά τετράποδα ζώα που κούρνιαζαν στις φωλιές τους το χειμώνα. Οι άντρες ασχολιόντουσαν με την κτηνοτροφία και οι γυναίκες φρόντιζαν τα παιδιά και το σπιτικό τους. Εκτός από μία, τη Ρίνα. Ήταν η μόνη ανύπαντρη γυναίκα του χωριού. Επίσης, ήταν η…

    Διαβάστε περισσότερα: Ο δράκος