-
Η Πύλη του Σολέτ – Φινάλε – Κεφάλαια 8, 9 και 10
Διαβάστε περισσότερα: Η Πύλη του Σολέτ – Φινάλε – Κεφάλαια 8, 9 και 10Προηγούμενο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΚΤΩ Έμειναν εκεί λίγη ώρα, μέχρι που ο ήλιος τους ζέστανε αρκετά και τα καρδιοχτύπια καταλάγιασαν. Σηκώθηκαν όλοι μαζί και πορεύτηκαν μέχρι πάνω στην πέτρινη σκάλα, ρίχνοντας μονάχα μερικές ματιές περιέργειας και θαυμασμού στην πανοραμική θέα της λαμπερής, αφράτης νεφελοπεδιάδας που λαμπύριζε κάτω από το ηλιακό φως. Τα σύννεφα φαίνονταν πότε-πότε σαν να…
-
Η Πύλη του Σολέτ – Μέρος Τέταρτο – Κεφάλαια 6 και 7
Διαβάστε περισσότερα: Η Πύλη του Σολέτ – Μέρος Τέταρτο – Κεφάλαια 6 και 7ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΞΙ Ο Σιεξέλ κοίταζε πια με δέος τον θόλο με τα βράχια από πάνω τους. Αυτό που είχε ξεκινήσει σαν ένα ταξίδι επιβίωσης σε ένα εχθρικό τοπίο, είχε μετατραπεί τώρα σε μια πορεία μέσα από έναν μαγικό τόπο. Όσο προχωρούσαν πάνω στη γέφυρα, τόσο ο πραγματικός κόσμος άλλαζε με τρόπους που δεν μπορούσαν…
-
Η Πύλη του Σολέτ – Μέρος Τρίτο
Διαβάστε περισσότερα: Η Πύλη του Σολέτ – Μέρος ΤρίτοΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΣΣΕΡΑ «Το βραδινό ήταν μια χαρά τελικά, ε, Νανακέ;» είπε μετά από κάποια ώρα ο Σιεξέλ καθώς ξεκοκάλιζε το τελευταίο κομμάτι του ψημένου φιδιού, ενώ ο γάτος, θρονιασμένος στο ζεσταμένο από τη φωτιά πάτο της σπηλιάς, είχε γίνει μια νυσταγμένη μπάλα με μισόκλειστα σαν γραμμές μάτια. Τα μυτερά του αυτιά ωστόσο τεντώθηκαν στο πλάι,…
-
Η Πύλη του Σολέτ – Μέρος Δεύτερο – Κεφάλαια 2 και 3
Διαβάστε περισσότερα: Η Πύλη του Σολέτ – Μέρος Δεύτερο – Κεφάλαια 2 και 3ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΥΟ Θυμόταν από μικρός αυτή την απόκρημνη πλαγιά του μεγάλου βουνού, αν και ποτέ δεν είχε πάει εκεί πέρα. Έβλεπε όνειρα με γενναίους που ξεκινούσαν για να το κατακτήσουν, φτάνοντας μέχρι τις άκρες από τα κοφτερά βράχια στην κορυφή, την οποία κανένας ποτέ δεν είχε δει γιατί ήταν πάντα στεφανωμένη με πυκνή ομίχλη και…
-
Η Πύλη του Σολέτ – Μέρος Πρώτο
Διαβάστε περισσότερα: Η Πύλη του Σολέτ – Μέρος ΠρώτοΠΡΟΛΟΓΟΣ Οράματα, λέξεις ιερές, έκαναν την αρχή. Μορφές σωτηρίας, εκεί όπου η ελπίδα είχε χαθεί και τα πάντα φαίνονταν κυριευμένα από την κατάρα. Με τις προσδοκίες να πέφτουν στο κενό για αυτούς που ζούσαν στην άλλοτε πλούσια χώρα του Αΐροτσι. Είχε περάσει πολύς καιρός που η τροφή έφτανε για να μεγαλώνουν και να ζουν πλουσιοπάροχα…