Πολλές φορές, με ρωτούν πώς τα πάμε. Αν είμαι καλά, αν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα στη σχέση μου, ξέρεις, τα γνωστά και τυπικά της παρέας. Κι εγώ μιλάω με τις ώρες, εξηγώ τους λόγους που γουστάρω να δηλώνω πως είμαι κορίτσι σου. Που λατρεύω να κυκλοφορώ δίπλα σου και να είμαι η συνοδός σου.
Τους μιλάω για εκείνες τις στιγμές που περπατάμε χέρι-χέρι και νιώθω πως μας κοιτούν και μας ζηλεύουν. Όχι επειδή είμαστε ταιριαστοί εμφανισιακά ή από θέμα ομορφιάς γενικότερα. Αλλά γιατί, όταν βρίσκομαι δίπλα σου, νιώθω πως λάμπω. Γιατί τα μέσα σου, βγαίνουν στην επιφάνεια, στο χαμόγελο που σχηματίζεται στα χείλη μου, στη συμπεριφορά μου. Γιατί παραμένω το ίδιο αυθόρμητη, το ίδιο γκρινιάρα, το ίδιο εκνευριστική, το ίδιο γλυκούλα. Γιατί δεν έχω αλλάξει το «εγώ» μου για να ταιριάξει με το δικό σου, γιατί δεν τσαλακώνομαι για να αντέξει το «μαζί».
Γιατί σ’ αγαπώ τις ώρες που με φροντίζεις, γιατί σου θυμώνω τις στιγμές που νομίζω πως δε με καταλαβαίνεις. Γιατί λατρεύω να ξυπνάω δίπλα σου και να μου τη λες που σε άφησα πάλι ξεσκέπαστο το βράδυ. Γιατί δε θυμώνεις που βγαίνω από την αγκαλιά σου επειδή έσκασα από τη ζέστη και γιατί δεν παραπονιέσαι όταν σε πρήζω να φτιάξεις εσύ το πρωινό, αλλά, αντίθετα, το φέρνεις στο κρεβάτι. Γιατί ξέρω πως κάθε βράδυ θέλεις να σου ξύσω την πλάτη και θέλω να σε προλαβαίνω πριν το ζητήσεις. Γιατί, η μεγαλύτερη καύλα είναι να κάνεις κάτι επειδή το γουστάρεις κι όχι από υποχρέωση κι εγώ τρελαίνομαι να σε γεμίζω χάδια και φιλιά και να νιώθω το σώμα σου να ριγεί γνωρίζοντας πως η υπεύθυνη είμαι εγώ.
Σε αγαπάω, γιατί παραμένω το κακομαθημένο παιδί που ζει στη ροζ του φούσκα αλλά μ’ έμαθες να ζω σ’ αυτήν γνωρίζοντας την πραγματικότητα, όχι επιλέγοντας να την αγνοώ.
Σε γουστάρω, γιατί είσαι ο πιο κυνικός και ταυτόχρονα πιο ευαίσθητος άνθρωπος που έχω συναντήσει κι αυτή η αντίθεση μ’ εξιτάρει και μου τη δίνει στα νεύρα. Κι όταν θυμώνω, εσύ χαίρεσαι που πάλι τα κατάφερες να με θυμώσεις και με κανείς να ξεχνάω γιατί τσαντίστηκα ξεσπώντας σε γέλια.
Σ’ αγαπώ, γιατί ξέρεις τι χρειάζομαι, γιατί μου φέρνεις σοκολάτες και γλυκά εκείνες τις δύσκολες μέρες του μήνα. Επειδή νοιάζεσαι! Επειδή με μαλώνεις που φοράω ακουστικά στο δρόμο την ώρα που επιστρέφω από τη δουλειά ενώ είναι νύχτα και δεν έχω το νου μου στο δρόμο. Είναι που λατρεύω να ξαπλώνω δίπλα σου και ν’ αναλύουμε ζητήματα πολύπλοκα που μας παίρνουν ώρες ανταλλάσσοντας απόψεις για το πιο απλό θέμα μέχρι και το πιο σημαντικό.
Σ’ αγαπώ γιατί θέλεις να είμαι ανεξάρτητη και να ξεπεράσω τις ανασφάλειές μου, όχι επειδή εσύ δε θέλεις να με αγκαλιάσεις τη στιγμή που φοβάμαι, αλλά για να μπορώ ν’ αντιμετωπίσω τους φόβους μου ακόμα κι αν δεν είσαι μαζί μου.
Σ’ αγαπώ για όλα τα πειράγματα, τις σκανταλιές, για όλες τις ειλικρινείς απαντήσεις και συμπεριφορές σου. Σ’ αγαπώ γιατί είσαι αυθεντικός και μπορώ ταυτόχρονα να παραμένω κι εγώ. Επειδή με κάνεις κάθε μέρα να θέλω ν’ ανακαλύπτω στοιχεία του εαυτού σου. Και, κυρίως, επειδή με βάζεις στη διαδικασία να θέλω ν’ ανακαλύψω κομμάτια δικά μου που βρίσκονται κρυμμένα και που, ίσως, φοβόμουν να ψάξω.
Σε αγαπάω γιατί με κάνεις να γελάω σε στιγμές αμηχανίας, σε στιγμές που θέλω ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί. Για όλες εκείνες τις φορές που δε με αφήνεις να κοιμηθώ αν δεν ξεβαφτώ, γιατί είναι κρίμα να χαλάω την επιδερμίδα μου. Για όλες εκείνες τις στιγμές που μου θυμίζεις πόσο όμορφη είμαι και πως δεν πρέπει να χαλάω τη φυσικότητά μου με χαζά προϊόντα ομορφιάς και καλλωπισμού.
Σε αγαπάω, γιατί μου προσφέρεις την πιο όμορφη, υγιή και αυθεντική σχέση που είχα ποτέ. Επειδή, όταν ξέρεις πως έχω τα νεύρα μου και ξεσπάω σε χαζομάρες, με αγνοείς μέχρι να καταλάβω πως είναι ανούσιο.
Για όλα εκείνα τα ερωτηματικά που μου λύνεις. Που έχεις γίνει ο φωτεινός μου παντογνώστης και ο ξερόλας μου. Σε αγαπάω, επειδή αν δε σε δω μια μέρα, μου λείπεις. Που ενώ πλήττω τόσο εύκολα, δε με κάνεις στιγμή να βαριέμαι. Επειδή με δίδαξες ν’ απολαμβάνω τη στιγμή χωρίς να ζητώ περισσότερα και ν’ αντιλαμβάνομαι πόσο πολύτιμη είναι μια αγκαλιά.
Σε αγαπάω, γιατί με ενθαρρύνεις να κάνω πράγματα που μου αρέσουν, γιατί σ’ ενδιαφέρει να είμαι καλά. Επειδή με παρακινείς ν’ ασχοληθώ με τα ταλέντα μου. Επειδή με νουθετείς.
Σε αγαπάω για όλα αυτά που είσαι, για την απλότητα και την πολυπλοκότητά σου. Για την ανοχή και την ξεροκεφαλιά σου. Για τη χαζομάρα που θα πεις, για το γλυκόλογο που θα στείλεις για καληνύχτα.
Και να σκεφτείς ότι δείλιαζα και φοβόμουν, πόσο χαζή θα ήμουν αν δεν είχα έρθει εκείνη την ημέρα.
Σε αγαπάω για όλα όσα πέρασαν και για όσα θα έρθουν. Για όσα είσαι, για όσα είμαι, για όσα γινόμαστε μαζί.
Υ.Γ
Πάει καιρός που θέλω να στα εκφράσω όλα αυτά, αλλά ξέρεις, είναι που με πιάνουν οι ντροπές μου. Σήμερα λοιπόν που είναι τα γενέθλιά σου, μπορεί να μη τη θεωρείς σημαντική μέρα, μα για μένα είναι. Μπορεί να μη θέλεις εκπλήξεις, δώρα και πανηγυρισμούς, μπορεί χίλια δυο, μα τουλάχιστον θέλω να μάθεις πώς νιώθω για σένα Χρόνια σου πολλά λοιπόν.
Χρόνια καλά, όμορφα, αυθεντικά, δημιουργικά. Να έρθουν στη ζωή σου χρόνια γεμάτα γνώση κι ευημερία, όπως επιθυμείς. Κι όλα όσα θέλεις να πετύχεις, να γίνουν πραγματικότητα.
*Surprise*