Thebluez

«Κατερίνα, Κατερινάκι, είσαι της ζωής τ’ αεράκι… » ΠΟΛΥ θα ‘θελε να το άκουγε η δόλια η Καταρίνα Ντ’ Αραγκόν το παραπάνω, από τον σύζυγο Ερρίκο τον Η’, αλλά παπάρια. Σκέτος γόμαρος η Αυτού Μεγαλειότης Του.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Βάλτε σάουντρακ «Δυναστείας» να παίζει και πάμε να δούμε πόσο fucked ήσουν κάπου το 1500 αν σε έλεγαν Κατερίνα και ήσουν από την Αραγονία.

Το Κατερινιώωωωω (όποιος το διάβασε με φωνή Καλογήρου τον αγαπώ), κατά κόσμον Αικατερίνη της Αραγονίας, γεννήθηκε το 1485 στην Μαδρίτη. Ήταν η μικρότερη κόρη της Ισαβέλλας Α’ της Καστίλης και του Φερδινάνδου Β’ της Αραγονίας. Μεγάλωσε στα πίπουλα, είχε τους καλύτερους δάσκαλους, μιλούσε ισπανικά, γαλλικά, λατινικά και ελληνικά (φημολογείται ότι μούτζωνε κιόλας) και η ανατροφή της βασιζόταν στους αυστηρούς κανόνες του καθολικισμού. Παιδικά χρονιά ψιλοαδιάφορα, λίγο πλέξιμο, λίγο κέντημα, πέρασε ο καιρός και τσουυπ! Έρχεται η ώρα για το Κατερινάκι να αποκατασταθεί. Πατημένα 14 είχε φτάσει άλλωστε, μην τους μείνει και στο ράφι.
Έκατσε, ξεψάχνισε η Ισαβέλλα τους μουνάρχες ανά την Ευρώπη και θυμήθηκε έναν ξάδερφο που είχε γίνει βασιλεύς στα Αγγλίας, ο οποίος είχε και γιο. Ο ξάδερφος ήταν ο Ερρίκος ο Ζ’ ο Τυδώρ, και ο γιος/γαμπρός δεν ήταν ο Ερρίκος ο Η’, αλλά ο bro του, ο Αρθούρος. Το Κατερινιώ λοιπόν, ήταν 3η ξαδέρφη του πεθερού της και θεία του μέλλοντα γαμπρού.

Γενικά τα πράγματα τότε, ήταν πολύ απλά για να παντρευτεί κάνεις. Μικρολεπτομέρειες όπως το να ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ έστω ΦΑΤΣΙΚΑ το ζευγάρι ήταν αμελητέες. Βασική προϋπόθεση ήταν η προίκα. «Μαρή Ιζαμπώ έχει καλή προίκα η τσούπρα;» ρώτησε ο Ερρίκος την Ισαβέλλα. «Αν έχει λέει; Όλη η Αραγονία δικιά της μάνα μου! Συν 5 μπαούλα κλινοσκεπάσματα, 4 μπαούλα σωβρακοφανέλες, 7 σεντούκια σεμέν και 20 ρίζες ελιές!» απάντησε η Ιζαμπώ και η συμφωνία είχε κλείσει. Η Αικατερίνη θα παντρευόταν τον Αρθούρο.

Αρχικά το ερωτευμένοχοχοχοχοχοχοχοχχοχοχοοοοο ζεύγος, παντρεύτηκε δι’ αντιπροσώπων, χωρίς να έχουν ιδωθεί ποτέ και χωρίς καν να είναι παρόντες (καλή φάση!). Έπρεπε βλέπετε, να κλείσει ο Αρθούρος τα 15. Μόλις τα έκλεισε, γνωρίστηκαν από κοντά και παντρευτήκαν με παπά και με κομμμμμπάρο τον Νοέμβριο του 1501. Βέβαια υπήρχε ένα προβληματάκι στην γλώσσα. Δεν μιλούσαν την ίδια, οπότε δεν καταλάβαιναν τι σκατά λέει ο ένας στον άλλον. Μικρό το κακό όμως γιατί μετά από πέντε μήνες, τον Απρίλιο του 1502, ο Αρθούρος πέθανε (μαυρόγατα alert!). Πάει. Πάπαλα. Οπότε το πρόβλημα της γλώσσας λύθηκε.

ΚΑΙ ΕΔΩ ΑΡΧΙΝΑΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ!

Σιγά μην άφηνε ο Ερρίκος ο Ζ’, κοτζαμάν προίκα να φύγει επειδή απλά του πέθανε ο γιος! Μα αφήνεις έτσι εύκολα 7 σεντούκια σεμέν; Είχε κι άλλο γιο είπαμε! Τον Ερρίκο τον Η’. Λίγο μικρότερος του αποθανόντος, αλλά σιγά μην κολλήσουμε σε λεπτομέρειες. Κανόνισε τσακ-μπαμ έναν αρραβώνα με την 16χρονη και το 11χρονο και έκλεισε την δόλια την Κατερινούλα σε ένα ανάκτορο εκεί κοντά μέχρι να κλείσει και ο Ριρίκος τα 18 και να παντρευτούν. Έτσι κι έγινε. Το 1509 ο Ερρίκος Η’ την ενυμφεύθη, σε μια σεμνή τελετή στην εκκλησία του Γκρίνουιτς. Παρούσα ήταν όλη η βασιλική οικογένεια, ο σερ Έλτον Τζον μετά του συζύγου, το ζεύγος Μπέκαμ και ο σερ Μίστερ Μπιν. Μόνο η οικογένεια της νύφης έλειπε, καθότι την είχαν παντελώς χεσμένη και αφημένη στην μοίρα της.
«Επιτέλους αποκαταστάθηκα κι εγώ η πριγκιποπούλα!» σκέφτηκε το Κατερινάκι μετά τον γάμο και τόλμησε να πιστέψει ότι από ατυχήσασα πριγκηπική μαυρόγατα, έγινε ευτυχήσασα βασίλισσα της Αγγλεταίρας. ΑΜ ΔΕ! Ο Ερρίκος, πρίγκηψ και ωραίο τεκνάκι στα μικράτα του μεν, μάλαξ δε. Την ρήμαξε στο κερατιάτικο την πριγκιποπούλα.

Σε πρώτη φάση ο Ερρίκος, ήθελε να κάνει γιο. Τον πρώτο καιρό βαρούσε διπλοβάρδια η καθολικιά. Σεξ και εξομολόγηση, μην τυχόν το φχαρηστηθεί και της χρεωθεί καμία αμαρτία έξτρα. Είπαμε: αυστηρή καθολική αγωγή η κόρη της Ισαβέλλας, όχι αστεία. Μόνο που κάνα τσαλίμι η Ισαβέλλα δεν της σφύριξε, το Κατερινιώ ήτο λίγο ξενερουά και ο Ερρίκος που είπαμε, ήτο μάλαξ, μετά το καθήκον έτρεχε για διασκέδαση. Κυρία επί των τιμών δεν είχε αφήσει όρθια. Όλες τις είχε περάσει ξαπλωτές.

Το Κατερινάκι όμως ΒΡΑΧΟΣ! «Εεε, άντρας είναι, πού θα πάει, πού τον δίνει, πάλι σ’ έμενα θα γυρίσει». Και περνούσαν τα χρόνια και το Κατερινάκι έμεινε έγκυος συνολικά 6 φορές. Παιδιά, χωρίς πλάκα… μέσα σε 8 χρόνια, έμεινε έγκυος 6 φορές. Ξέρω κουνέλες με λιγότερες εγκυμοσύνες. Όμως είπαμε… μαυρόγατα. Από τα 6 μωρά έχασε τα 5. Το μόνο που επιβίωσε ήταν η Μαρία. Πολύ γλυκό κοριτσάκι, αργότερα όταν μεγάλωσε της γύρισε λίγο το μάτι και έκαψε 300 άτομα στην πυρά. Γλυκούλα.

Πάντως όλα κι όλα, ο Χένρι της είχε εμπιστοσύνη. Μέχρι και αντιβασιλέα την άφησε την μαυρόγ Κατερινούλα για να πάει να πουλήσει τσαμπουκά στον Φρανσουά της Γαλλίας. Αμέ! Κι αυτή μέχρι και πόλεμο με τους Σκώτους κέρδισε για χάρη του. Γιατί καλή-καλή αλλά ήταν μέχρι να της ανάψουν τα λαμπάκια και να γίνει Κόναν ο Βάρβαρος! Έστειλε και τον αιματοβαμμένο μανδύα του νεκρού βασιλιά των Σκώτων στον Χένρι, με καρτούλα: «Μωρό, εγώ σήμερα σκότωσα τον Ιάκωβο των Σκώτων για πάρτη σου, εσύ τι νέα;». Creepy!

Όσο όμως δεν ερχόταν ο γιος, ο Ερρίκος άρχισε να πανικοβάλλεται. Τον έπιασαν τα «εγώ πότε θα γίνω πατέρας;» και τα συναφή (η Μαρία δεν μετράει). Και τότε, το 1525, έρχεται η Άννα η Μπολέυν στην αυλή ως κυρία επί των τιμών. Και να σου ο μπάρμπας παθαίνει ντουβρουτζά με την μικρά. «Σι θέλου μανάραμ!» της έλεγε ο Ερρίκος. «Όου γιόρ μάτζεστυ πληζ, άη αμ ε μέηντεν! Νοτ άηρον μέηντεν ρε μαλάκ μάτζεστυ! Μέηντεν, πώς το λένε; Παρθένα! Πρώτα να χωρίσεις την ξενέρωτη ισπανική μπουγάτσα, μετά κουλούρα και μετά φίκι-φίκι!» του απαντούσε η κρυφομουχρίτσα η Αννούλα. Και όσο δεν του καθόντανε, τόσο άφριζε ο Ριρίκος. Μέχρι που μια μέρα, με την τσουτσού στ’ αυτιά, μετά την 1000στη χυλόπιτα, το πήρε απόφαση: «Θα τηνε χουρίσω μανάραμ την ξενέρωτη! Θα σι κάμνου βασίλισσα!»
Και το έκανε.

Αρχικά άρχισε να ψάχνει παραθυράκι στην Αγία Γραφή και το βρήκε: «Αν τόνε πατήξεις στην γυναίκα του αδερφού σου, δεν θα κάνεις παιδιά που να κωλοχτυπιέσαι» λέει αυτολεξεί μέσα στο Λευιτικό και ο Ερρίκος το έκανε σημαία (είπαμε, η Μαρία δεν μετράει).
«Το Κατερινιώ δεν μου κάνει γιους, γιατί την είχε χαλάσει ο σχωρεμένος ο Άρθουρ πριν από μένα και είναι αμαρτία! ΘΑ ΤΗΝΕ ΧΩΡΙΣΩ! Θα παντρευτώ την Αννούλα να με κάμνει 10 κοπέλια!» ανακοίνωσε στο συμβούλιο του. «Μα πολυχρονεμένε μουνάρχη, μείνε με την ηλίθια που δεν μιλάει, δεν λαλάει και άσε την μικρά, είναι τζαναμπέτα!» του έλεγαν οι σύμβουλοι, ο Ερρίκος όμως ανένδοτος. Τριγυρνούσε στο παλάτι ζωγραφίζοντας καρδούλες και «Ε+Α=L.F.E.» στους τοίχους, ενώ ανακοίνωσε στην Κατερινούλα ότι «χωρίζουμε διότι ο Άρθουρ ειδ’ τουν κώλου σου!». Απαρηγόρητη η Κατερινούλα, αντί να του πει «Ασταδιάλα ρε παπαροβιόλη, με ήθελες και παρθένα, που μου έχεις φτάσει το κέρατο από δω μέχρι το Πούρναλικ!» έκλαιγε και ορκιζότανε: «Μάη δήαρ χάζμπαντ, άη αμ γιόρ ράητφουλ κουήν! Σνιφ! Κλαψ! Αη γουόζ ε τρου μέηντεν, όχι σαν το πουτανάκι σου (θε μου σχώρα με!). Όνλυ γιου εχ’ ς δει τουν κώλου μου! Άη νέβερ-έβερ ντιντ φίκι-φίκι με τον μακαρίτη τον Άρθουρ!». Ακλόνητος ο Χένρι. Πολλά βαρύ πεπόνι.

Όταν ο πάπας αρνήθηκε να ακυρώσει τον γάμο του με το Κατερινάκι, ζμπούτσατ, έχρισε την παρτάρα του εκπρόσωπο του Θεού στην Αγγλία, αποκόπτοντας ουσιαστικά την εκκλησία της Αγγλίας από το Βατικανό. Έχρισε τον πνευματικό της Αννούλας ως επικεφαλής της Αγγλικανικής εκκλησίας, ο οποίος και του έδωσε (ω τι θαύμα!) την πολυπόθητη ακύρωση.

Χτυπήθηκε, έκλαψε, μια ζωή μαυρόγ ατυχήσασα το Κατερινάκι, εξορίστηκε τελικά το 1535 στο κάστρο Κίμπολτον. Πέθανε το 1536 από τον καημό της (πιθανότατα και από καρκίνο) και φήμες λένε ότι από τότε το κάστρο είναι στοιχειωμένο. Αυτόπτες μάρτυρες έχουν ακούσει στις 12 τα μεσάνυχτα μια ανατριχιαστική γυναίκεια φωνή να λέει σε άπταιστα Ισπανικά: «ΔΕΝ ΕΙΔ’  ΤΟΥΝ ΚΩΛΟΥ ΜΟΥυΥυΥυΥυΥυΥυΥυΥυΥυΥυΥ!!!»
Κατά τ’ άλλα ο Ερρίκος παντρεύτηκε την μικρά και τα χαΐρια της θα τα εξιστορήσει η Ασπασία Κουρέπη, σε άλλο κείμενο.