Ανέκαθεν αντιπαθούσα μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων. Βασικά δεν αντιπαθούσα, μπορώ να πω, σχεδόν μισούσα. Εκείνους που πληγώνουν αβασάνιστα τα ζώα, που ρίχνουν φόλες επειδή τους ενοχλούν, χωρίς ουσιαστικά να κάνουν τίποτα για να τους ενοχλούν. Απλά τους τη δίνει η παρουσία τους, ρε παιδί μου, επειδή είναι σκατάνθρωποι και δεν αγαπάνε ούτε τ’ άντερα τους, ας πούμε.
Φτιάχνουν φαγητά για να δώσουν, τάχα μου, στα πεινασμένα αδέσποτα για να τα χορτάσουν και τα ποτίζουν με φάρμακα, πλάθουν μπιφτέκια με σπασμένα γυαλιά και χίλια δυο άλλα εξοργιστικά πράγματα προκειμένου να τα σκοτώσουν και ν’ απαλλαχτούν από την αφόρητη παρουσία τους. Ναι, τα γράφω αυτή τη στιγμή κι έχω γίνει ήδη κόκκινη από θυμό. Τους μισώ αυτούς τους “ανθρώπους” και, πολλές φορές, πάνω στον θυμό μου έχω ευχηθεί να πάθουν κάτι κακό ή να τους κάνουν το ίδιο, γιατί αυτό τους αξίζει.
Όμως, ξέρεις κάτι; Τουλάχιστον αυτοί έχουν ξεκάθαρες προθέσεις και δείχνουν το ποιόν τους από την αρχή. Χωρίς αυτό να αναιρεί το πόσο άθλια υποκείμενα είναι.
Αλλά, εσύ, είσαι χειρότερος. Εσύ που το παίζεις φιλόζωος αλλά, στην ουσία, είσαι μεγαλύτερος σκατάνθρωπος. Εσύ, που υιοθετείς ένα σκυλάκι, το βάζεις στο σπίτι σου, δένεται μαζί σου, σε αγαπά και μετά το προδίδεις.
Εσύ, που παρατάς ένα ζώο στο δρόμο επειδή δεν είναι πια κουτάβι -δεν το περίμενες ότι θα μεγαλώσει όταν το πήρες, ε; Εσύ που το βλέπεις σαν ευκαιρία για να κοινωνικοποιηθείς, που το θέλεις μόνο για να βγαίνεις βόλτες και να λειτουργεί σαν γκομενοπαγίδα, εσύ που το θέλεις μόνο για βγάζεις cute φωτογραφίες στο instagram.
Εσύ, που το βλέπεις σαν λούτρινο αρκουδάκι και το πετάς από δω κι από εκεί γιατί νομίζεις πως είναι παιχνίδι ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Εσύ, είσαι χειρότερος όλων. Εσύ, που του κόβεις την ουρά και τα αυτιά για να είναι πιο όμορφο. Θα σου άρεσε, ρε, να σου κόψουν τα δικά σου αυτιά επειδή είναι μεγάλα; Ανυπομονώ να γυρίσω σπίτι μου για να δω την ουρά της σκυλίτσας μου να κοπανιέται από χαρά που επέστρεψα κι εσύ πας και την κόβεις γιατί σου χαλάει την αισθητική σου. Κι εμένα μου χαλάς την αισθητική μου, σκατάνθρωπε, τι πρέπει να κάνω;
Κι εσύ, κοκέτα του κώλου, χειρότερη είσαι. Ναι, εσένα λέω, που βάζεις τούφες εξτένσιον στο σκυλί σου γιατί είναι όμορφα. Εσένα που βάφεις το τρίχωμα του για να ταιριάζει με τα δικά σου μαλλιά. Εσένα που βάζεις ψεύτικα νύχια και στρασάκια στο ζώου που είχε την ατυχία να έχει εσένα για “αφεντικό”. Έχεις τη δικαιολογία έτοιμη, θα μου πεις πως δεν του έβαλες κανονικά νύχια αλλά αυτοκόλλητα που θα φύγουν σύντομα. Έχεις ιδέα ότι μπορεί απλά όπως παίζει να το ενοχλούν και στην προσπάθειά του να τα βγάλει, να τα καταπιεί και να του κάνουν ζημιά;
Δε σκέφτεσαι πόσο υποφέρει το ζωντανό; Δεν καταλαβαίνεις ότι το ταλαιπωρείς, ότι το βλάπτεις; Το ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΣ, δεν το καλλωπίζεις. ΗΛΙΘΙΕ. Με εξοργίζεις. Μου βγάζεις έναν κακό εαυτό. Θέλω να σε πετύχω και να σε βασανίσω με τον ίδιο τρόπο.
Παίρνεις ένα ζώο από ένα καταφύγιο ή από το δρόμο για να το σώσεις, υποτίθεται. Χίλιες φορές να το άφηνες εκεί, θα ήταν καλύτερα μακριά σου. Του δείχνεις φροντίδα μέχρι να σ’ εμπιστευτεί και μετά το κακοποιείς χειρότερα κι από τους δολοφόνους που ρίχνουν τις φόλες.
Είσαι κι εσύ, που δημιουργείς σκυλιά-δολοφόνους και δε σου ρίχνουν καμία ευθύνη, κατηγορούν και θανατώνουν το “άγριο” ζώο που μπορεί να κάνει κακό σε παιδιά. ΕΣΥ φταις, που κάνεις αγρίμι το ζώο, που το αναγκάζεις να φέρεται επιθετικά κι είσαι ο ίδιος που υποστηρίζεις πως αγαπάς τα ζώα. Αρχίδια τ’ αγαπάς.
Κι εσύ, που τα προετοιμάζεις για αγώνες και τα ταλαιπωρείς, τα αφήνεις νηστικά, τα χτυπάς για να μάθουν αυτό που εσύ θέλεις για να κερδίσουν σ’ έναν ηλίθιο διαγωνισμό και να πάρεις χρήματα. Τρισάθλιε.
Κι εσύ, που για να κερδίσεις μερικά like και follow βγάζεις δήθεν γλυκούλικα βιντεάκια με σκυλάκια να κάνουν “απίστευτα” πράγματα. Πράγματα που, για να μάθουν να κάνουν, τα έχεις βασανίσει. Τα έχεις χτυπήσει για να στέκονται όρθια, για να περπατούν με παντόφλες και πολλά ακόμα “αξιολάτρευτα” που όλοι έχουμε δει κατά καιρούς, δεν τα ταΐζεις καν μέχρι να το πετύχουν. Είσαι χειρότερος από αυτούς που τα σκοτώνουν. Είσαι ένα εγωκεντρικό, τιποτένιο σκουπίδι που προσπαθείς να γεμίζεις τη μίζερη ζωή σου με εικονικά like, γιατί δεν αξίζεις τίποτα άλλο. Και για να τονώσεις τον δικό σου εγωισμό, βασανίζονται αθώες ψυχές.
Είσαι αυτός που δηλώνει φιλόζωος, που τρέχεις να προστατέψεις τα ανήμπορα πλασματάκια που μένουν εκτεθειμένα στο δρόμο. Χίλιες φορές να τ΄ άφηνες και να τα γλίτωνες από τη σκλαβιά σου, δήμιε! Θα βρίσκονταν άλλοι άνθρωποι που τα νοιάζονται πραγματικά και δεν τα βλέπουν σαν κούκλες. Αν δεν είσαι ικανός να το αγαπήσεις έτσι όπως ακριβώς είναι, ΜΗΝ το πάρεις. Ακούς;
Κατά τ’ άλλα, εσύ πόσο φιλόζωος ένιωσες σήμερα;