Τώρα θα διαβάζεις τον τίτλο και θ’ αναρωτιέσαι «Τι την έχουν πάρει αυτή εκεί να γράφει, αφού δεν είναι καλά;», ή “δε φτάνει που τους ανεχόμαστε, πρέπει να τους αγαπάμε κιόλας;», Ή απλά θέλετε να ξεστομίσετε ένα «παράτα μας, κουκλίτσα μου!».
Δεκτό και καλοδεχούμενο!
Εγώ όμως συνεχίζω να πιστεύω ότι τους εγωιστές πρέπει να τους αγαπάμε λίγο παραπάνω. Όχι τους κρυφόεγωιστές. Απαπα! Μακριά. Αυτοί είναι ύπουλοι! Εγώ μιλάω για τους καθαρόαιμους και δηλωμένους εγωιστές. Εκείνους που θα στο πετάξουν στα μούτρα με στόμφο (λες και δεν το είχες καταλάβει!) και θα περιμένουν να δουν την ξινίλα στο πρόσωπό σου.
Ε, αυτούς λέω! Αυτούς ν’ αγαπάτε!
Συνεχίζετε ν’ αναρωτιέστε τι μου συμβαίνει… Λοιπόν, μπορεί να έχουν περάσει μόνο 25 χρόνια απ’ τη μέρα που ήρθα στον κόσμο, όμως έχω γνωρίσει πάρα πολλούς εγωιστές. Και δε μου έφτανε μόνο ότι τους γνώριζα… Όχι βέβαια. Έχω ερωτευτεί κιόλας κάποιους. Ω, ναι! Ή κάνεις το λάθος ολοκληρωμένο ή μην το κάνεις καθόλου! Αν έχω πονέσει από δαύτους; Καλά είσαι! Ακόμα έχω κάποια σημάδια κι όπως με βλέπω, λίαν συντόμως, θ’ αποκτήσω κι άλλα! (Ναι, ανήκω σ’ αυτούς που δεν αναγνωρίζουν με την πρώτη το λάθος τους! Τουλάχιστον έτσι μου έχει πει μια ψυχή…).
Κι αφού με πονούν, γιατί τους αγαπώ; Ωραία ερώτηση. Γιατί είναι χειρότεροι από μένα. Γι’ αυτό!
Ο εγωιστής είναι εκείνος που νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του κι όταν ενεργεί, ενεργεί με βάση το προσωπικό του συμφέρον. Καλό παιδί ακούγεται! Δεν!
Θέλεις απλά να τους χαστουκίσεις γιατί είναι εκνευριστικοί μέχρι αηδίας. Αναρωτιέσαι πως γίνεται ακόμα να τους μιλάει κόσμος. Υπάρχουν φάσεις που θες να φωνάξεις «ε, ψιτ αγάπη, είμαι κι εγώ εδώ! Θέλει δυο το παιχνίδι» ή «πόσο ν’ αντέξω πια», αλλά το καλύτερο είναι το «σας γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Γιατί ασχολείστε με τον παρτάκια ακόμα;».
Δεν υποφέρονται! Το λέω εκ πείρας. Ειλικρινά! Αλλά ναι, αυτούς να αγαπάτε λίγο παραπάνω!
Γιατί; Εγώ θα σου πω… Έχεις δει εγωιστή να παλεύει με τα «θέλω» και τα «πρέπει» του; Έχεις αντιμετωπίσει εγωιστή που, ασυναίσθητα, κάνει στην άκρη για να μην τσακωθείτε; Τον έχεις δει να παλεύει με δαίμονες ή φόβους και να μην τους παραδέχεται για να μη χαλάσει τη μάσκα; Έχεις ακούσει εγωιστή να παραδέχεται ότι κλαίει; Ότι πονάει; Έχεις λάβει «μου λείπεις» από εγωιστή; Τον έχεις τσεκάρει πως τρέμει το χέρι του όταν προσπαθεί να επικοινωνήσει πρώτος με το πρόσωπο που το ενδιαφέρει;
Σπάνιο φαινόμενο αλλά συμβαίνει. Κι όταν συμβαίνει, πρέπει να είσαι περήφανος. Και για κείνον, γιατί είναι μεγάλο βήμα, αλλά και για σένα, γιατί σε εσένα οφείλεται αυτό το βήμα. Με πείσμα και επιμονή, ραγίζει του εγωίσταρου η εμμονή.
Τους αγαπάω μωρέ! Ίσως γιατί εγώ δεν είμαι εγωίστρια. Μηδαμινός εγωισμός. Δε λογαριάζω από δαύτα! Βουρ κι όπου βγει (υπεραναλύω τα πάντα, των πάντων, ω πάντα, αλλά εγωισμό δεν έχω).
Τους αγαπάω γιατί, αν ξέρεις πως να συμπεριφερθείς σ’ έναν εγωιστή, κατά κάποιο έχεις κερδίσει μια θέση στην καρδιά του. Τους αγαπώ γιατί, αν έχεις μάθει ν’ ακούς, τους είσαι πολύτιμος. Τους αγαπώ γιατί, μέσα απ’ την ανάγκη τους για εγωκεντρικότητα, σε τοποθετούν πολύ ψηλά και δεν το καταλαβαίνουν.
Λένε ότι ο εγωισμός είναι χαρακτηριστικό ανωριμότητας, ανασφάλειας, ενώ διαπιστώνεται έλλειψη ευαισθησίας και κατανόησης. Εγώ λέω πως ο εγωισμός είναι χαρακτηριστικό ευφυΐας και πιστέψτε με, οι μεγαλύτεροι εγωιστές που έχω γνωρίσει είναι πανέξυπνοι.
Να τους αγαπάτε λίγο παραπάνω γιατί αυτό είναι το μυστικό της γοητείας τους. Βέβαια, αν δείτε ότι χάνετε τη μπάλα, απομακρυνθείτε διακριτικά. Δε χρειάζεται να χαραμίσετε τη ζωή σας μεγαλώνοντας ένα ακόμα παιδί. Μην τον εγκαταλείψετε όμως. Αξίζουν κι εκείνοι μια προσπάθεια και μπόλικη αγάπη. Η αγάπη δεν κοιτάει εγωισμούς και κουραφέξαλα!
Αυτά είχα να πω!