Κατηγορία: Δημιουργική Γραφή

  • Ξύπνα, Ελπίδα μου!

    Ξύπνα, Ελπίδα μου!

    Μες τον ύπνο της, τρύπωσε η γλυκιά και ελαφρώς στριγγλιάρικη φωνή της μάνας της! Πώς τα κατάφερνε αυτή η γυναίκα; «Άντε, ξύπνα!». Άνοιξε το ένα μάτι, το φως που την τύφλωνε ήταν ελάχιστο, αλλά τρύπωσε το σκανταλιάρικο απ’ το κλειστό παντζούρι. Βάραγε ακριβώς πάνω της και ας ήταν μόνο μια ακτίνα από την λάμπα του…

    Διαβάστε περισσότερα: Ξύπνα, Ελπίδα μου!
  • Οι ηλικίες (ή και όχι) της αγάπης

    Οι ηλικίες (ή και όχι) της αγάπης

    Η δουλειά μου είναι τέτοια που μου επιτρέπει και μου επιβάλλει θα μπορούσα ίσως να πω, να βλέπω τη νύχτα σε όλες της τις εκφάνσεις, το άλλοτε χρυσαφένιο και άλλοτε μουντό σούρουπο πηγαίνοντας, την πλανεύτρα νύχτα μέσα από το τζάμι του μπαρ που εργαζόμουν και φυσικά το δειλό μα ελπιδοφόρο ξημέρωμα που με νανούριζε παράδοξα,…

    Διαβάστε περισσότερα: Οι ηλικίες (ή και όχι) της αγάπης
  • Το απέναντι σπίτι

    Το απέναντι σπίτι

    Η νύχτα εκείνη ήταν περίεργη. Επικρατούσε μια απόκοσμη ησυχία και στον ουρανό δεν υπήρχε ούτε ένα σύννεφο. Το σκούρο μπλε χρώμα του ουρανού, μαζί με το ασυνήθιστα φωτεινό φεγγάρι, έριχναν ένα παράξενο φως στα κάγκελα των μπαλκονιών των απέναντι σπιτιών, το οποίο αντανακλούσε απευθείας μέσα στο σπίτι μου. Περίεργο. Τράβηξα κι άλλο τις κουρτίνες μου…

    Διαβάστε περισσότερα: Το απέναντι σπίτι
  • Τα πινέλα του έρωτα

    Τα πινέλα του έρωτα

    Ήταν η πρώτη φορά που χωρίζονταν. Δύο χρόνια η Κάτια και ο Στέφανος κοιτούσαν αγκαλιά τον ίδιο νυχτερινό ουρανό. Αυτή τη φορά πήρε το βιβλίο της, ένα ποτήρι γλυκό κρασί, την ταμπακιέρα της, την καρδιά της κομμένη στα δύο και βγήκε μόνη στο μπαλκόνι. Μύρισε ο καπνός από το τσιγάρο της και ο καπνός από…

    Διαβάστε περισσότερα: Τα πινέλα του έρωτα
  • Χρονοταξιδιώτης Ι

    Ο σερβιτόρος με τ΄ ατημέλητα μαλλιά που σκίαζαν τα μάτια του, ακούμπησε με νωχελικές κινήσεις το λευκό φλιτζάνι του καφέ της πάνω στο δρύινο τραπεζάκι. Η Αθηνά χάζεψε το εσωτερικό του μικρού καφέ με τη γκρι πατίνα στον τοίχο, τις ζεστές δρύινες αποχρώσεις στο πάτωμα, τα ξύλινα τραπεζάκια, τους πάγκους και τις ραφιέρες, όπως και…

    Διαβάστε περισσότερα: Χρονοταξιδιώτης Ι
  • Για τα μάτια της Μπέτυς

    Για τα μάτια της Μπέτυς

    Η Μπέτυ βγήκε από το θέατρο, φορώντας μια μακριά, μαύρη τουαλέτα σε στενή γραμμή, που τόνιζε τις καμπύλες της, με τα καστανά, κυματιστά μαλλιά της να πλαισιώνουν το πρόσωπό της, με βάψιμο που τόνιζε τα υπέροχα μάτια της. Μπήκε στην μαύρη λιμουζίνα με το ύφος της μεγάλης ντίβας και κατευθύνθηκε για το ξενοδοχείο, που εκεί…

    Διαβάστε περισσότερα: Για τα μάτια της Μπέτυς
  • Χαμένο παιδί

    Χαμένο παιδί

    Η Αγγελική είχε φορέσει τα bluetooth ακουστικά της, κατέβασε και την κουκούλα του φούτερ της ως τα μάτια και με τα χέρια στις τσέπες, επέστρεφε από το φροντιστήριο στο σπίτι αργά το απόγευμα, όταν κάτι της τράβηξε την προσοχή μέσα στους κακοκουρεμένους θάμνους του μικρού πάρκου. Στάθηκε για λίγο αναποφάσιστη και τελικά έσκυψε να δει…

    Διαβάστε περισσότερα: Χαμένο παιδί
  • Βουβό Ταγκό

    Βουβό Ταγκό

    Οι νότες της μουσικής ξεκίνησαν να διαχέονται στη πνιγηρή ατμόσφαιρα του παρακμιακού μπαρ. Εκείνη, καθισμένη στη μια άκρη του πάγκου, στριφογυρίζει βαριεστημένα στα δάχτυλα της το καλαμάκι από το ποτό της. Ώρα τώρα τον παρατηρεί από μακριά, της κάνει εντύπωση που παρόλο που δεν είναι όμορφος, εν τούτοις έχει “κάτι” που τη μαγνητίζει, δεν μπορεί…

    Διαβάστε περισσότερα: Βουβό Ταγκό
  • Αγαπημένε μου μικρέ εαυτέ…

    Αγαπημένε μου μικρέ εαυτέ…

    Αθήνα, 2021 Αγαπημένε μου μικρέ εαυτέ, Χαίρομαι τόσο πολύ που είμαι πιο μπροστά από σένα και είδα με κάθε λεπτομέρεια όλα όσα θα περάσεις μεγαλώνοντας και όλα όσα θα νιώσεις. Από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. «Θα»… Μέλλοντας. Είμαι εσύ στο μέλλον και ούσα σοφότερη, θα ήθελα να σου δώσω μερικές συμβουλές, ώστε…

    Διαβάστε περισσότερα: Αγαπημένε μου μικρέ εαυτέ…