Προηγούμενο   Ο Μέλβιν καθόταν πάνω στην καυτή αμμουδιά. Βρισκόταν σε ένα μικρό κολπίσκο που περιστοιχιζόταν από ψηλά, απότομα βράχια. Δεν θυμόταν ούτε πώς, ούτε πότε βρέθηκε εκεί. Και δεν είχε σημασία. Εκείνο που είχε σημασία ήταν τα βότσαλα. Τα κοιτούσε καθώς λαμπύριζαν μέσα στο νερό﮲ πολύχρωμα και στρογγυλά, έμοιαζαν με μεγάλες χάντρες﮲ χάντρες που……

Το κείμενο αποτελεί συνέχεια της Lethargica   Η Μέλοντι άνοιξε τα μάτια και κοίταξε γύρω της. Βρισκόταν σε ένα μισοσκότεινο δωμάτιο, που έμοιαζε με κελί φυλακής. Η μυρωδιά της υγρασίας εισχώρησε με βία στα ρουθούνια της. Ένιωσε τα σωθικά της να ανακατεύονται. Ξέσπασε σε έναν δυνατό βήχα, προσπαθώντας μάταια να εισπνεύσει καθαρό αέρα. Όταν τελικά…

Ο Ράιαν ξύπνησε καταϊδρωμένος στο κρεβάτι του. Δεν είχε ξημερώσει ακόμα. Κοίταξε από το παράθυρο το πυκνό σκοτάδι. Πάντα κοιμόταν με τα στόρια ανοιχτά. Ήθελε να ξυπνά με το πρώτο φως της ημέρας γιατί κάθε δευτερόλεπτο που έχανε ήταν πολύτιμο γι’ αυτόν.  Έκλεισε τα μάτια και προσπάθησε να ξανακοιμηθεί, αλλά δεν τα κατάφερε. Σκούπισε το…