-
Ένα παραμύθι αλλιώτικο από τ’ άλλα
Διαβάστε περισσότερα: Ένα παραμύθι αλλιώτικο από τ’ άλλαΜια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια κυρία που αγαπούσε πολύ τα παιδιά. Είχε τα δικά της, δύο, αλλά της άρεσε τόσο να είναι δίπλα σε παιδιά, που το έκανε επάγγελμα! Η δουλειά της λοιπόν, ήταν να προσέχει τα παιδιά άλλων οικογενειών, άλλα μεγαλύτερα σε ηλικία, άλλα μικρότερα. Κάποια για λίγο καιρό και κάποια άλλα…
-
13 ερωτήσεις
Διαβάστε περισσότερα: 13 ερωτήσειςΚι αν ερωτεύτηκα το άρωμά σου, που ίσα και το θυμάμαι πια; Κρατάω αυτή την αμυδρή πια μυρωδιά σου σαν φυλαχτό. Έχω πολλά φυλαχτά από σένα, γιατί δεν έχω κάτι άλλο να κρατήσω. Δεν είχα ευκαιρίες, βλέπεις. Κι αν ερωτεύτηκα τα μαλλιά σου; Εκείνα τα μαύρα, λαμπερά μαλλιά σου, που δεν τα πείραζες πολύ. Σ’…
-
Η προαγωγή
Διαβάστε περισσότερα: Η προαγωγήΈφυγε… Έφυγε ρε φίλε, πάει. Δεν άντεξε. Πόσο ν’ αντέξει κι αυτή; Πόσα ν’ αντέξει, βασικά; Ήμουν φορτικός, έλεγε. Και γκρινιάρης. Και πιεστικός. Μα πώς να μην είμαι; Από την ημέρα εκείνη του καταραμένου meeting στη δουλειά της, γύρισε ο κόσμος μου τούμπα. Αναθεμάτισε τις ώρες που γυρνούσε σπίτι κι έκλαιγε από την πίεση, τα…
-
Δέκα δευτερόλεπτα
Διαβάστε περισσότερα: Δέκα δευτερόλεπταΕίχα ακούσει πολλές φορές τους γύρω μου να λένε πως διάβασαν κάτι στα μάτια του άλλου. Είτε αυτό ήταν ένα μυστικό είτε η πιο στυγνή αλήθεια είτε οτιδήποτε άλλο. Όπου κι αν αναφέρονταν, σε άνθρωπο ή σε κάποιο ζώο, πάντα απορούσα. Δεν μπορούσα να καταλάβω πραγματικά τι εννοούσαν. Αν και η αλήθεια είναι πως στους…
-
Το πέταγμα
Διαβάστε περισσότερα: Το πέταγμαΟι ώρες περνούσαν και η μητέρα δεν είχε γυρίσει. Τα τρία παιδιά της περίμεναν καρτερικά να φανεί μη βγάζοντας άχνα. Όσο περνούσαν οι ώρες, όμως, αναστατώνονταν όλο και περισσότερο. Άρχισαν το ένα μετά το άλλο να φωνάζουν μήπως και τα ακούσει η μητέρα τους, μέχρις ότου εξαντλήθηκαν. Είχε νυχτώσει από ώρα και τα μικρά αποκοιμήθηκαν.…
-
Αδιέξοδο
Διαβάστε περισσότερα: ΑδιέξοδοΗ αλήθεια είναι πως έχω βαρεθεί να τον βλέπω. 20 χρόνια τώρα κοιμάμαι και ξυπνάω πλάι του. 20 χρόνια συν τα τέσσερα χρόνια σχέσης πριν παντρευτούμε. Πόσο αδιάφορος έγινε με τα χρόνια… Βαριέμαι μέχρι και να τον κοιτάξω, πόσο μάλλον το να του μιλήσω. Μπαίνει στο σπίτι και χαιρετά μ’ ένα νεύμα του κεφαλιού. Κάποτε…
-
Ιβάν ο Τλομελόθ
Διαβάστε περισσότερα: Ιβάν ο ΤλομελόθΓεννήθηκα ένα πρωινό του Μαρτίου. Μπορεί να ήταν και βράδυ, δεν ξέρω, δεν έβλεπα. Μεγαλώνω με τα τέσσερα αδέρφια μου. Ωραία ήταν! Καθόμασταν σχετικά ήσυχα όταν έλειπε η μαμά. Παίζαμε λιγάκι μεταξύ μας, αλλά η αλήθεια είναι πως πιο πολύ κοιμόμασταν και τρώγαμε. Ένα βράδυ τρομάξαμε πάρα πολύ, ακούγονταν κάτι τρομεροί κρότοι και νομίσαμε πως…
-
Χορεύοντας με τις λέξεις
Διαβάστε περισσότερα: Χορεύοντας με τις λέξειςΚάθε λέξη έχει την ουσία που της δίνεις. Όπως οι νότες, που αν τις παίξεις απλά, είναι ξεροί ήχοι. Αν καθίσεις πάνω από ένα πιάνο και πατήσεις το ντο, το ρε, το σολ, δεν θα παίξεις ποτέ πραγματική μουσική. Ουσία αποκτούν οι νότες μόνο όταν δώσεις ψυχή. Έτσι και οι λέξεις.Κάθε λέξη έχει τη δύναμη…
-
Το καλοκαίρι μου
Διαβάστε περισσότερα: Το καλοκαίρι μουΤην κοιτάζω… Η φωτιά φωτίζει το πρόσωπό της με έναν τόσο όμορφο τρόπο, σαν ασπρόμαυρη φωτογραφία που αναδεικνύει τις πιο όμορφες λεπτομέρειές της. Την κάνει να φαίνεται τόσο ήρεμη, τόσο γαλήνια, τόσο γλυκιά… Εκείνη κοιτάζει μια τη θάλασσα, μια τ’ αστέρια. Παίζει αμήχανα με τα χέρια της και το βλέμμα της καθηλωμένο στον ορίζοντα, μάλλον…