-
Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω! (Μέρος 4ο)
Διαβάστε περισσότερα: Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω! (Μέρος 4ο)Προηγούμενο Πήρε το μπουφάν της και βγήκε στους δρόμους. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε τον Δημήτρη σε αυτή την κατάσταση. Έξαλλο, θυμωμένο, γεμάτο μένος απέναντί της. Κάθισε στην παιδική χαρά που συνήθιζε να πηγαίνει τα παιδιά της τα απογεύματα. Κοιτούσε τις κούνιες με ένα βλέμμα κενό και συνάμα γεμάτο απόγνωση. Έκανε μία ανασκόπηση όλων…
-
Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω (Μέρος 3ο)
Διαβάστε περισσότερα: Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω (Μέρος 3ο)Η Γεωργία άρχισε να γίνεται όλο και πιο ανήσυχη, μα και παρατηρητική. Εκεί που ο Σπύρος ήταν ένα επιμελές παιδί όσον αφορά το σχολείο και τα διαβάσματά του, άρχισε να γίνεται αδιάφορος. Ήταν πλέον σίγουρη ότι ήταν μπλεγμένος, δεν ήξερε όμως ακριβώς με τι και πόσο βαθιά. Έβλεπε μάτια κόκκινα, άλλοτε ενεργητικός και πρόσχαρος, άλλοτε…
-
Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω! (Μέρος 2ο)
Διαβάστε περισσότερα: Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω! (Μέρος 2ο)Προηγούμενο Η Γεωργία, άρχισε να της εξιστορεί την ζωή της όλη από την αρχή. Ήθελε να βγάλει από μέσα της όλα τα αγκάθια που την είχαν πληγώσει, που είχαν τρυπώσει στην ψυχή της όλα αυτά τα 60 χρόνια της ζωής της. Γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό, από φτωχή οικογένεια, μοναχοπαίδι. Η μάνα της, η Τασία,…
-
Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω! (Μέρος 1ο)
Διαβάστε περισσότερα: Στ’ ορκίζομαι πως θα το κόψω! (Μέρος 1ο)Ήταν οι τελευταίες μέρες που θα πήγαινε η Αλεξάνδρα στο ίδρυμα. Δούλευε εκεί ως εξωτερική σύμβουλος. Θέλοντας να ξαποστάσει λίγο από την πίεση της ημέρας, βγήκε λίγο στο προαύλιο να κάνει ένα τσιγάρο. Κάθισε στο παγκάκι και χάζευε. Χάζευε τους ανθρώπους που πάλευαν με τους δαίμονές τους, με τις εξαρτήσεις τους. Μα έβλεπε και τους…