Πυκνά σύννεφα είχαν καλύψει τον φθινοπωρινό ουρανό. Η πόλη έμοιαζε σαν να είχε γίνει  γκρίζα, ακριβώς όπως το χρώμα των ματιών του άντρα με τη μακριά, μπεζ καμπαρτίνα και το καπέλο, που περπατούσε σκυφτός στον έρημο δρόμο. Κατέβηκε στη στοά του μετρό. Κοντοστάθηκε μπροστά σε έναν πλανόδιο τραγουδιστή κι έριξε ένα κέρμα στη θήκη της…

Ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά και το σκοτάδι είχε σκεπάσει από νωρίς την πόλη. Ο Μάρτιν έχωσε τα χέρια στις τσέπες και κατέβηκε στο σταθμό του μετρό. Μόλις μπήκε στην ασυνήθιστα σκοτεινή αίθουσα, η φασαρία των δρόμων έμεινε πίσω του. Ένα κύμα ψύχους τον τύλιξε. Ένιωσε την υγρασία να διαπερνάει τα ρούχα του…

Το φθινόπωρο είχε μπει για τα καλά και η ομίχλη, είχε ρίξει το θολό πέπλο της πάνω από την πόλη. Είχε αρχίσει να βραδιάζει και οι υγροί δρόμοι σε εκείνη την περιοχή ήταν σχεδόν άδειοι. Η Κάρλα, διέσχιζε με το αμάξι της την τεράστια, κρεμαστή γέφυρα για να φτάσει στο λιμάνι. Τα φανάρια που υπήρχαν…

Είχε βραδιάσει. Ο ντετέκτιβ Τζακ Κάρτερ, ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο του πανδοχείου και κοιτούσε το ταβάνι.. Ένα απαλό φως έμπαινε από τη λάμπα του δρόμου που βρισκόταν έξω ακριβώς από το παράθυρό του. Δεν ήθελε να κοιμηθεί. Του άρεσε να μένει ξύπνιος στο σκοτάδι. Άλλωστε, πήγαινε καιρός που δεν μπορούσε να…

Η Σόφι καθόταν στο παγκάκι του άλλοτε όμορφου, καταπράσινου πάρκου, που πλέον είχε μετατραπεί σε μια γκρίζα έκταση από τσιμέντο. Η αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού, της προκαλούσε δυσφορία. Τα ρούχα κολλούσαν πάνω στο δέρμα της. Σκούπισε τον ιδρώτα που έτρεχε από το μέτωπό της και κοίταξε τα σάπια βερίκοκα που είχαν πέσει στο έδαφος. Το…