Πολλές φορές έχω χαζέψει τα αεροπλάνα να πετούν. Τα έχω παρομοιάσει με την ανθρώπινη ζωή. Άλλα πετούν χαμηλά, άλλα πετούν ψηλά, άλλα έχουν μέσα υλικά και άλλα φορτωμένα ψυχές, άλλα και τα δύο. Όλα έχουν κυβερνήτη. Φαντάζομαι λοιπόν ότι κάθε αεροπλάνο είναι ένας άνθρωπος, ο κυβερνήτης είναι ο νους του, το φορτίο του ό,τι αγαπά περισσότερο, τα εφόδια, τα στηρίγματα, οι άνθρωποι και οι αξίες του. Η ζωή του είναι η ατελείωτη διαδρομή αποπροσγειώσεων και εκατομμυρίων μιλίων. Άλλα αεροπλάνα ζουν την ζωή τους πετώντας κοντινές διαδρομές και άλλα κάνουν υπερατλαντικά ταξίδια. Άλλα πετάνε ψηλά και άλλα χαμηλά. Επιβάτες ανεβαίνουν και κατεβαίνουν στα αεροδρόμια. Τα αεροδρόμια είναι τα κομβικά σημεία τα σημεία ανεφοδιασμού και επαναπρογραμματισμού πορείας, τα σημεία που παίρνουμε τις αποφάσεις μας. Το κάθε σκάφος έχει την δική του μοναδική ιστορία, τα δικά του φορτία, τις δικές του βλάβες, τις δικές του επισκευές και την απόλυτα δικιά του διαδρομή.
Συχνά τα αεροπλάνα πετάνε με καλό καιρό και άλλοτε με κοσμοχαλασιά. Στην κοσμοχαλασιά ζορίζονται κουράζονται τα φτερά, οι μηχανές, η άτρακτος, τα πηδάλια και χρειάζεται καλός κυβερνήτης για να τα καταφέρει. Θα χρειαστεί να αλλάξει το σχέδιο πτήσης για να αποφύγει το επικίνδυνο μέρος, μα σχεδόν πάντα θα φτάσει με ασφάλεια στον αρχικό προορισμό. Άλλες φορές η κοσμοχαλασιά γίνεται μέσα στο σκάφος με ακόμα πιο έντονες καταπονήσεις. Κάθε καταπόνηση είναι καίρια. Αυτές όλες οι καταπονήσεις είναι τα βιώματά μας και καταγράφονται όλα στο αρχείο καταγραφής πτήσεων.
Πολλές φορές είναι χρήσιμο να κοιτάμε το αρχείο καταγραφής πτήσεων. Να βλέπουμε την κόπωση, να βλέπουμε το ιστορικό και να συντηρούμε την ζωή μας τελικά. Κάθε στιγμή όμως πρέπει να ελέγχουμε τα καύσιμα, γιατί τα καύσιμα είναι η όρεξη για ζωή. Πρέπει λοιπόν να προσέχουμε τα καύσιμά μας κάθε φορά που είμαστε σε αεροδρόμιο. Πρέπει να φροντίζουμε ώστε τα καύσιμά μας. να μας φτάσουν για το επόμενο αεροδρόμιο γνωρίζοντας το φορτίο που έχουμε. Υπάρχουν πάντα κομβικά σημεία στην ζωή μας και πρέπει να προσέχουμε να έχουμε όρεξη για ζωή ικανή να μεταφέρει με ασφάλεια αυτά που αγαπάμε στο επόμενο κομβικό σημείο. Έλα όμως που δεν είναι τόσο απλό. Η δεξαμενή καυσίμων ή της όρεξης για ζωής έχει συγκεκριμένη χωρητικότητα. Ακόμα και το φορτίο μπορεί να είναι πολύ βαρύ. Ο κυβερνήτης λοιπόν πρέπει να επιλέξει. Ή θα πρέπει να αλλάξει προορισμό για ένα άλλο μέρος από εκεί που ήθελε να πάει, ή θα πρέπει να ελέγξει το φορτίο, να διαλέξει τι θα αφήσει πίσω για να πάρει κάτι νέο. Ένα ακόμα δύσκολο κομμάτι είναι ότι στην παρομοίωσή μου το φορτίο δεν είναι σταθερό μα μεταβάλλεται. Με κάθε ταξίδι το φορτίο πρέπει να ξαναμετριέται. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με το φορτίο μας να επιλέγουμε τι θα βάλουμε μέσα. Αν γεμίσουμε το σκάφος μας βαρίδια δεν θα απογειωθούμε ποτέ, αν το αφήσουμε άδειο απλά θα είναι άδεια η ζωή μας. Πάντα χρειάζεται ισορροπία.
Αλλά τι μπορεί να είναι βαρίδια;
Οτιδήποτε τρώει το καύσιμό μας χωρίς λόγο.
Οποιοσδήποτε δεν θέλει να πάμε εκεί που θέλουμε εμείς να πάμε.
Καλές πτήσεις κυρίες και κύριοι και καλούς προορισμούς να έχετε με χαρούμενο φορτίο που στηρίζει το ταξίδι σας. Μην ξεχνάτε ότι τα αεροπλάνα είναι ο πιο ασφαλής τρόπος να ταξιδέψεις. Ας απολαύσουμε όλοι μας την διαδρομή. Ας είναι και παρομοίωση.
Διονύσης Μαυραγάνης