Κατηγορία: -Αναστασία Λαζαράκη-

  • Οι συγχωρεμένοι

    Οι συγχωρεμένοι

    Η Δέσποινα ήταν μαζί με το Φίλιππο από τα φοιτητικά τους χρόνια. Γνωρίστηκαν όταν εκείνη τελείωνε τη Νομική και εκείνος ήταν ένας αμούστακος πρωτοετής από την επαρχία, που είχε περάσει σε κάποια οικονομική σχολή. Ο Φίλιππος από μικρή ηλικία ήταν ορφανός από μητέρα. Ζούσε σε δεινή οικονομική κατάσταση με έναν πατέρα αδιάφορο και αλκοολικό. Στο…

    Διαβάστε περισσότερα: Οι συγχωρεμένοι
  • Το πολυπόθητο αρσενικό

    Το πολυπόθητο αρσενικό

    Η Πανούλα (εκ του Παναγιώτα) στα μέσα της δεκαετίας του ’50, σε ένα χωριό της Πελοποννήσου, είχε γεννήσει δύο κορίτσια με διαφορά ενός έτους. Όταν έκανε το δεύτερο, ο άντρας της δεν πάτησε ούτε στο νοσοκομείο που γέννησε. Ένας ξάδελφός της την παρέλαβε, την έβαλε στο λεωφορείο και την έφερε στο σπίτι με το μωρό.…

    Διαβάστε περισσότερα: Το πολυπόθητο αρσενικό
  • Πατρικές συμβουλές ή αλλιώς μαθήματα επιβίωσης

    Πατρικές συμβουλές ή αλλιώς μαθήματα επιβίωσης

    Είμαι το στερνοπούλι ενός ζευγαριού που μετανάστευσε στο εξωτερικό στα τέλη της δεκαετίας του ’60 έχοντας ήδη δύο παιδιά στην εφηβεία. Εκεί ‘προέκυψα’ εγώ χωρίς να είμαι στο πρόγραμμα! Οι γονείς μου, όσον αφορά τις αντιλήψεις, με μεγάλωσαν με τα ίδια μυαλά που ανέθρεψαν τα αδέλφια μου. Τις δεκαετίες του ΄70 και ’80, ενώ εξελίσσονταν…

    Διαβάστε περισσότερα: Πατρικές συμβουλές ή αλλιώς μαθήματα επιβίωσης
  • Μια βροχερή Κυριακή – 2

    Μια βροχερή Κυριακή – 2

    Το πρώτο μέρος   Κοιταχτήκαμε φευγαλέα. Εγώ ανέκτησα αμέσως την αυτοκυριαρχία μου. Αυτός είχε μια ανάμεικτη έκφραση αγωνίας και έκπληξης. Τα είχε κυριολεκτικά χαμένα. Δεν έδωσα σημασία. Δεν υπήρχε χρόνος. Είχα πολύ σοβαρότερη δουλειά από την αναπόληση, είχα να σώσω τον κόσμο! Κατέβασα το συναισθηματικό μου διακόπτη και ετοιμάστηκα αμέσως για το χειρουργείο. Με την…

    Διαβάστε περισσότερα: Μια βροχερή Κυριακή – 2
  • Τα ποτήρια της σαμπάνιας

    Τα ποτήρια της σαμπάνιας

    Σαν κόρη οφθαλμού πρόσεχε η κυρά Μαρία τα ποτήρια της σαμπάνιας. Πρώτον, είχαν συναισθηματική αξία. Τα είχε από τότε που παντρεύτηκε. Μαζί τα είχαν αγοράσει με το μακαρίτη τον κυρ Στέλιο, τον πρώτο χρόνο του γάμου τους, για να γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου. Δεύτερον, με τη σαμπάνια γιορτάζονταν μόνο ευχάριστα γεγονότα. Γιορτές, γάμοι, επέτειοι,…

    Διαβάστε περισσότερα: Τα ποτήρια της σαμπάνιας
  • Το σωτήριο λάθος

    Το σωτήριο λάθος

    «Εκατομμύρια ελεύθεροι άντρες! Με τον παντρεμένο πήγες και έμπλεξες;» «Θα χωρίσει μαμά. Μου το υποσχέθηκε!» «Παιδιά έχει;» «Δύο» «Σιγά μη χωρίσει! Αλλά και να το κάνει, τόσο το χειρότερο! Εσένα η συνείδησή σου θα είναι καθαρή; Θα ’θελες να είχε μπει μία άλλη γυναίκα ανάμεσα σε μένα και τον μπαμπά σου και να διέλυε την…

    Διαβάστε περισσότερα: Το σωτήριο λάθος
  • Άρωμα νυχτολούλουδου

    Άρωμα νυχτολούλουδου

    Η Νώνη, εκ του Παγώνα, από τότε που θυμάται τον εαυτό της, το μόνο που ήθελε από τη ζωή της ήταν να την αλλάξει όλη. Το όνομά της, τη συνοικία που μεγάλωνε, τους υποτιθέμενους φίλους, τους γονείς της ακόμα. Δεν άντεχε να είναι η κόρη δύο αμόρφωτων μεροκαματιάρηδων. Αυτή ήθελε να ήταν από ‘τζάκι’. Μισούσε…

    Διαβάστε περισσότερα: Άρωμα νυχτολούλουδου
  • Μαμά και κόρη

    Μαμά και κόρη

    Άλλη μία κουραστική μέρα στη δουλειά έφτασε στο τέλος της. Είναι κι αυτή η απόσταση, να πάρει η ευχή κι αυτός ο παλιόδρομος-σκοτώστρα. Εθνική είναι αυτή; Ας είναι. Πάλι καλά που είμαι διορισμένη. Δόξα σοι ο Θεός να λέμε. Πόσοι και πόσοι περιμένουν ακόμα να δουλέψουν, έστω και αναπληρωτές. Είμαι καθηγήτρια. Τα σχολεία που εργάζομαι…

    Διαβάστε περισσότερα: Μαμά και κόρη
  • Μια βροχερή Κυριακή…

    Μια βροχερή Κυριακή…

    Έβρεχε καταρρακτωδώς, αποβραδίς. Αν ήταν οποιαδήποτε άλλη μέρα της εβδομάδας, η ζωή θα κυλούσε στους κανονικούς της ρυθμούς. Δουλειά-σπίτι, ρουτίνα, κανονικότητα. Ήταν όμως Κυριακή. Η ημέρα της πρωινής βόλτας, της χαλαρότητας, της ξεκούρασης. Η ημέρα που αγοράζω την, πλούσια σε ύλη, κυριακάτικη εφημερίδα και την ξεφυλλίζω, κάπου έξω, απολαμβάνοντας έναν περιποιημένο καφέ. Έτσι που έβρεχε…

    Διαβάστε περισσότερα: Μια βροχερή Κυριακή…