Thebluez

27/11/2018
Με ξύπνησε μια αψιά μυρωδιά αλμύρας και σαπισμένων φυκιών. Πλανήθηκε για λίγο στον αέρα και εξαφανίστηκε. Κατά τ’ άλλα η μέρα μου ήταν ως συνήθως, με αρκετούς τσακωμούς με την αχώνευτη.

2/12/2018
Το απόγευμα κόντεψα να λιποθυμήσω, δε μπορούσα να μπω στο δωμάτιό μου από τη μπόχα. Τσακώθηκα με το νιάνιαρο, μα δεν παραδέχτηκε ότι έριξε αμπούλα βρόμας. Έμοιαζε τόσο αθώος, που άρχισα να ψάχνω στους τοίχους και το πάτωμα για σωλήνες αποχέτευσης.

27/12/2018
Την ώρα που καθόμουν στο γραφείο μου άρχισα να μυρίζω ρετσίνι, έλατο και νοτισμένα φύλλα. Μου φαίνεται ότι έχω αρχίσει να τρελαίνομαι.

3/01/2019
Τσακώθηκα πολύ άσχημα με το μπαμπά. Αιτία, ως συνήθως, η αχώνευτη και το νιάνιαρο της. Το κωλόπαιδο μου μόστραρε συνέχεια τα καινούρια του παπούτσια και το τάμπλετ, που του πήρε ο πατέρας μου. Του ‘χωσα λοιπόν και εγώ μια! Θα τη θυμάται για καιρό. Το βράδυ ξύπνησα από μια πνιγηρή, χάλκινη μυρωδιά, μα αυτό που με τρόμαξε ήταν ο ήχος. Σαν κάτι να έσκισε τον αέρα και μετά ένα μέταλλο να καρφώνεται κάπου. Δε κατάφερα να ξανακοιμηθώ.

1702/2019
Δε μου το βγάζεις από το νου, η αχώνευτη και το νιάνιαρο έχουν βαλθεί να με βγάλουν τρελή. Στοιχειώνουν το δωμάτιό μου, επίτηδες. Όλο και πιο συχνά γεμίζει με διάφορες μυρωδιές, καμένης σάρκας, φρεσκοκομμένου ξύλου, ιδρωτίλα, βρεγμένο χώμα. Μα ‘κείνο που με τρελαίνει είναι οι θόρυβοι. Βογγητά πόνου, μουγκρητά ζώου, σκουξίματα, ο ήχος της φτερωτής, κορναρίσματα, κουμπιά, μουσική… Έψαξα ξανά και ξανά όλο το δωμάτιο για οτιδήποτε με μυρωδιά και ηχεία. Τίποτα.

18/02/2019
Τρελαίνομαι! Όλο το βράδυ το πέρασα να ψάχνω τοίχο τοίχο το δωμάτιο. Κατέβασα όλες τις αφίσες και τα κάδρα, τίποτα! Δε μπορεί, τρελαίνομαι. Με ξύπνησε ο ήχος κάποιου που λαχάνιαζε. Τότε την είδα! Μια αχνή εικόνα. Μια κοπέλα με χάντρες στο κεφάλι έτρεχε λαχανιασμένη και πατούσε σε ξερά φύλλα, ενώ η μυρωδιά του δάσους με χτύπησε στα ρουθούνια. Η εικόνα χάθηκε σε δευτερόλεπτα. Νόμισα ότι ήταν όνειρο, αλλά η μυρωδιά έμεινε για ώρα.

28/02/2019
Οι εικόνες έρχονται όλο και πιο συχνά. Το συζήτησα με τη Μάνια. Μαζί μετακινήσαμε όλα τα έπιπλα και ψάξαμε το δωμάτιο απ’ άκρη σε άκρη. Δε βρήκαμε τίποτα. Ξεκίνησα όμως να κλειδώνω το δωμάτιο, όταν φεύγω. Βάζω και μια ταινία, όπως είδα σε αστυνομική ταινία, που τη βρήκα πειραγμένη.

13/03/2019
Τσακώθηκα και σήμερα με τον πατέρα μου. Οι εικόνες εμφανίζονται όλο και πιο συχνά. Κρατώ τα παντζούρια μόνιμα κλειστά για να μπορώ να τις δω. Δε μπορεί να ‘ναι ταινία. Είμαι εγώ. Όμως άλλοτε είμαι σ’ ένα δάσος και ζω σε κάποιο καταυλισμό, άλλοτε σ’ ένα περίεργο διάφανο μέρος που αιωρείται, άλλοτε σε κάποιο κυκλαδίτικο νησί ή σ’ ένα λασπόσπιτο. Είμαι εγώ και ζω ένα σωρό ζωές. Μέσα μου νιώθω σα να ξέρω τα πάντα για αυτές. Σήμερα αποφάσισα να κάτσω να γράψω την ιστορία της Έλσιν, της κοπέλας που ζει στην Ουρ. Η κ. Μαρίνα λέει ότι έχω πολύ φαντασία. Πού να ξέρε!

16/03/2019
Στο πάρτι του σχολείου, περάσαμε πολύ ωραία. Έπαιζε ο DJ Ντίνο. Την ώρα που χόρευα ήρθε ο Γιώργος και μου πρόσφερε ένα hell! Με τη μουσική δε μπορούσα να ακούσω τι μου έλεγε, μα έμεινε και χόρεψε για λίγο μαζί μου. Η καρδιά μου πήγε να σπάσει! Σε αφήνω τώρα, γιατί η Μάνια με σκουντάει να κλείσω το φως. Ήρθε κρυφά, να κοιμηθεί μαζί μου.

17/03/2019
Τη νύχτα μας ξύπνησε ο ήχος από μια κοπέλα που έκλαιγε. Η κάθετη επιφάνεια του γραφείου μου λειτουργούσε σαν τηλεόραση. Πλησιάσαμε την αχνή εικόνα, σα μαγνητισμένες. Το κορίτσι ήταν στην ηλικία μας, αν και τρομακτικά αδύνατη και τότε μας κοίταξε, με πρόσωπο λερωμένο από τη μάσκαρα που έτρεχε. Η Μάνια φρίκαρε. Βρίσκονταν σε κάποιο σκονισμένο μέρος με πολλά βιβλία. Κάποιος της μίλησε σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίναμε. Έκανε να σηκωθεί, τότε είδαμε το χέρι του άντρα να την χτυπά στο πρόσωπο και η εικόνα χάθηκε. Τρομοκρατηθήκαμε, αγκαλιαστήκαμε και τρέξαμε και κουκουλωθήκαμε κάτω από τα σκεπάσματα. Πρώτη μίλησε η Μάνια. «Δε μπορεί, υπάρχει κάποιος προτζέκτορας, πρέπει να τον βρούμε!». «Μα ψάξαμε!». «Να ξαναψάξουμε!». «Έχω ψάξει πολλές φορές…». «Σήκω, θα ξαναψάξουμε και μετά θα ψάξουμε στο ιντερνέτ!». «Και ‘κει έψαξα…». «Πρέπει να ‘ναι σκηνή από ταινία!». «Ίσως, αλλά πως θα τη βρούμε; Ψύλλους στ’ άχυρα…». Ψάξαμε όλο το ιντερνέτ, αφού ξαναψάξαμε όλο το δωμάτιο! Τίποτα. Τουλάχιστον τώρα είμαι σίγουρη ότι δεν είμαι τρελή!

24/03/2019
Η Μάνια με τη δικαιολογία της αυριανής παρέλασης, ήρθε να κοιμηθεί σε μας. Είναι αποφασισμένη να βρει τι συμβαίνει. Έστησε κάμερα και περιμένουμε.

25/03/2019
Μας πήρε ο ύπνος, ευτυχώς, γιατί θα ‘χαμε τα χάλια μας στη παρέλαση. Μετά τη παρέλαση κάτσαμε όλοι μαζί σε μια καφετέρια, ο Γιώργος έκατσε δίπλα μου και μου μιλούσε περί ανέμων και υδάτων. Περάσαμε πολύ ωραία.

23/04/2019
Όλο το Πάσχα τσακώνονταν συνεχώς, του φωνάζει ότι είμαι τρελή και πρέπει να με δει γιατρός.

4/5/2019
Η Μάνια ήρθε ξαφνικά μες στο μεσημέρι. Η αχώνευτη τσαντίστηκε, ξύδι. «Το βρήκα!» αναφώνησε, μόλις κλειδώσαμε τη πόρτα. «Είναι μια πύλη!». «Τι;». «Το σημείο άλεφ, όπου όλα τα παράλληλα σύμπαντα συναντιούνται. Η πύλη έχει ανοίξει στο δωμάτιό σου, έτσι λειτουργεί σαν κάμερα. Γι’ αυτό βλέπεις σκηνές από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον!».  Ακούγεται τρελό, απ’ την άλλη μου συμβαίνουν πολλά τρελά τελευταία. Πράγματα που χάνονται και εμφανίζονται αλλού, μετά από μέρες. Πράγματα που λεν ότι είπα…

8/05/2019
Ο Γιώργος με φίλησε! Δε μπορώ να το πιστέψω! Έγινε τόσο απλά, τόσο φυσικά, σα να το ‘κανε πάντα. Είχαμε κάνει κοπάνα όλοι μαζί και πήγαμε για μπάνιο στον Άλιμο. Αφήσαμε τους άλλους να παίζουν στη θάλασσα και εμείς πήγαμε στη ξαπλώστρα. Με τύλιξε με τη πετσέτα και μετά, με φίλησε!

26/05/2019
Όλα είναι υπέροχα. Ο μπαμπάς ξαπόστειλε επιτέλους την αχώνευτη και το νιάνιαρό της. Οι εικόνες δεν ξαναεμφανίστηκαν. Η καθηγήτρια μου είπε ότι έχω πολύ ταλέντο και θα πρέπει να γίνω συγγραφέας. Μα το πιο υπέροχο απ’ όλα είναι ότι τα έφτιαξα με το Γιώργο! Είμαι τόσο ευτυχισμένη!