Τα στερεότυπα με τα οποία έχουμε μεγαλώσει, είναι αμέτρητα. Σαν χτυπήματα απανωτά που δεν ξέρεις από πού σου έρχονται. Κάποια από αυτά απευθύνονται μόνο στα κορίτσια, κάποια άλλα μόνο στα αγόρια, αλλά στο τέλος θύματά τους είναι γενιές ολόκληρες που αναπαράγουν στερεότυπα – παγίδες. Θανάσιμες παγίδες που κρύβονται κάτω από το χαλί. Όλοι έχουμε πέσει…

Όχι! Δεν γίνονται όλα για κάποιον λόγο. Έλα, παραδέξου το! Το έχεις σκεφτεί και εσύ μερικές φορές σιωπηλά, για να μην απογοητεύσεις τους γύρω σου. Όλοι έχουμε αυτοπαραμυθιαστεί και καλοπιάσει τον εαυτό μας με ατάκες σαν αυτήν. Όλα γίνονται για κάποιον λόγο, κάθε εμπόδιο για καλό, τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, τίποτα δεν είναι…

Μία αντίληψη αναλλοίωτη στον χρόνο… Επτά δισεκατομμύρια άνθρωποι και εσύ πιστεύεις πως υπάρχει η δυνατότητα να βρεις το άλλο σου μισό; Και αν είσαι ολόκληρος; Πολλοί από εμάς έχουμε μεγαλώσει πεπεισμένοι πως κάπου εκεί έξω, ανάμεσα στους δισεκατομμύρια ανθρώπους, υπάρχει ο ένας που είναι αναμφισβήτητα το ιδανικό άλλο μας μισό. Κάποιοι συνεχίζουν να μεγαλώνουν πιστεύοντάς…

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, εκεί, είναι τέλεια φτιαγμένος ο μικρόκοσμός μας. Οι μέρες μας ξεκινούν με μεγάλα αβίαστα φωτεινά πρωινά, περιτυλιγμένα από τις πιο γλυκές μελωδίες της άνοιξης. Ο ήλιος τρυπώνει από τις χαραμάδες προμηνύοντας δειλά μια νέα αρχή, που δεν θα έχει τίποτε όμοιο και συνηθισμένο με όσα ξέραμε, με όσο συνηθίζαμε να ξέρουμε…

Ένα άρθρο για την κρίση ηλικίας Σε αυτό το άρθρο δεν θα κατηγορήσω τη μέση ηλικία για τις κρίσεις μας. Εδώ το πρόβλημα δεν είναι αυτό και ποτέ δεν ήταν, γιατί πολύ απλά η κρίση δεν σε βρίσκει μονάχα στη μέση των χρόνων σου. Μπορεί να σε βρει παντού και πουθενά, πάντοτε με το βάρος…