-Ελευθερία Τσιντάρη-

Η Λευκή Πριγκίπισσα – 2 / Φινάλε

Προηγούμενο Λευκή Κάθε φορά που ανοίγω τα μάτια μου, δεν μπορώ να πιστέψω πως αυτό είναι αληθινό. Κάθε φορά που ξυπνάω, τσιμπιέμαι για να σιγουρευτώ πως όλο αυτό δεν είναι όνειρο. Ξυπνάω από τον ήχο των κυμάτων που σκάνε στην μεγάλη μας βεράντα σε αυτήν την μικρή χώρα της Ευρώπης. Αυτήν την απόδραση εγώ την…
Διαβάστε περισσότερα: Η Λευκή Πριγκίπισσα – 2 / Φινάλε
Η Λευκή Πριγκίπισσα – 1

Πρόλογος Το κορίτσι περπατάει μέσα στο άδειο χολ, ακολουθώντας το μονοπάτι που σχηματίζεται από το φως του φεγγαριού πάνω στο βελούδινο χαλί. Το κορίτσι ανοίγει τις βαριές ξύλινες πόρτες, την μια μετά την άλλη, δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό ήχο, ώσπου φτάνει στο κέντρο ενός χώρου όπου η ησυχία είναι πολύ δυνατή.Μονάχα οι απαλές ανάσες της ακούγονται…
Διαβάστε περισσότερα: Η Λευκή Πριγκίπισσα – 1
Το Χάος Μέσα Μας – Μέρος 3ο Φινάλε

Προηγούμενο ΕλίναΠαρόν, 2024 Ζούσα μία από εκείνες τις στιγμές που νομίζεις πως η ζωή σου κάνει πλάκα. Το είχα συνηθίσει άλλωστε. Δεν ήταν πρώτη φορά που η ζωή μου έμοιαζε με πρωταπριλιά. Έτριβα τα μάτια μου για να συνειδητοποιήσω πώς το χάσμα μιας δεκαετίας ενώνεται σε μια στιγμή. Κοκάλωσα μέσα στο πλήθος που με περικύκλωνε…
Διαβάστε περισσότερα: Το Χάος Μέσα Μας – Μέρος 3ο Φινάλε
Γάλα στον καφέ

Είμαι από τους ανθρώπους που πίνουν τον καφέ τους σκέτο, αλλά κάθε φορά που θέλω να θυμηθώ το χρώμα των ματιών σου, ρίχνω γάλα στον καφέ μου. Έχω μία ιδέα για το πόσο συνήθη είναι τα καστανά τα μάτια, αλλά αυτό που δεν ξέρετε εσείς, είναι το πόσο ιδιαίτερα ήταν. Ιδιαίτερα μοναδικά, γιατί ήταν τα…
Διαβάστε περισσότερα: Γάλα στον καφέ
Το χρονικό μιας εμμονής

TW : Αναφορά διατροφικών διαταραχών Γράφω και σβήνω, γράφω και σβήνω. Αυτό κάνω και δεν ξέρω και αν ο τίτλος είναι κατάλληλος ή αν είμαι και εγώ κατάλληλη να μιλήσω για αυτό. Μόνο την εμπειρία μου θα γράψω, μπας και αφυπνίσω κάποιον, αφού εγώ η ίδια δεν μπορώ να αφυπνίσω τον εαυτό μου. Η ιστορία…
Διαβάστε περισσότερα: Το χρονικό μιας εμμονής
Η αγάπη δεν πονάει

Τα στερεότυπα με τα οποία έχουμε μεγαλώσει, είναι αμέτρητα. Σαν χτυπήματα απανωτά που δεν ξέρεις από πού σου έρχονται. Κάποια από αυτά απευθύνονται μόνο στα κορίτσια, κάποια άλλα μόνο στα αγόρια, αλλά στο τέλος θύματά τους είναι γενιές ολόκληρες που αναπαράγουν στερεότυπα – παγίδες. Θανάσιμες παγίδες που κρύβονται κάτω από το χαλί. Όλοι έχουμε πέσει…
Διαβάστε περισσότερα: Η αγάπη δεν πονάει
Όχι, δεν γίνονται όλα για κάποιο λόγο!

Όχι! Δεν γίνονται όλα για κάποιον λόγο. Έλα, παραδέξου το! Το έχεις σκεφτεί και εσύ μερικές φορές σιωπηλά, για να μην απογοητεύσεις τους γύρω σου. Όλοι έχουμε αυτοπαραμυθιαστεί και καλοπιάσει τον εαυτό μας με ατάκες σαν αυτήν. Όλα γίνονται για κάποιον λόγο, κάθε εμπόδιο για καλό, τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, τίποτα δεν είναι…
Διαβάστε περισσότερα: Όχι, δεν γίνονται όλα για κάποιο λόγο!
Οι προσδοκίες σκότωσαν την γάτα

Τέλος τα ψέματα. Η αλήθεια σε κοιτάει κατάματα. Τολμάς να την κοιτάξεις; Η περιέργεια δεν σκότωσε ποτέ κανέναν. Και όταν λέω περιέργεια δεν εννοώ το ακατάπαυστο κουτσομπολιό. Μιλάω για την περιέργεια που μας τρώει για όσα δεν τολμάμε να πούμε, για όσα δεν τολμάμε να δείξουμε, για όσα δεν τολμάμε να εξερευνήσουμε. Η…
Διαβάστε περισσότερα: Οι προσδοκίες σκότωσαν την γάτα
Μία Ελληνίδα στα… Τίρανα

Το άρθρο αυτό, το γράφω ύστερα από αρκετή σκέψη και συλλογισμό. Κυρίως γιατί δεν θα αναφερθώ σε ένα ταξίδι αναψυχής που πραγματοποιείται σε κάποια φαντασμαγορική και πλούσια πόλη της Ευρώπης, αλλά στα Τίρανα, που δεν φημίζονται για την τουριστική τους ανάπτυξης. Επίσης, με προβλημάτιζε το γεγονός πως όταν η πλειοψηφία με άκουγε να λέω πως…
Διαβάστε περισσότερα: Μία Ελληνίδα στα… Τίρανα