-
Το γνήσιό μου αρσενικό
Διαβάστε περισσότερα: Το γνήσιό μου αρσενικόΤι να σου πρωτοπώ; Τον ξέρεις περισσότερα χρόνια από μένα. Την πρώτη φορά που τον είδα, δεν το συμπάθησα. Νομίζω του το είχα κάνει σαφές αυτό. Σκέψου ότι την πρώτη φορά που τον πήρε το μάτι μου, ήταν επειδή τον άκουσα να λέει σε μια κοπέλα του χωριού ότι έτσι που ήταν, ούτε γάιδαρος δεν…
-
Το Γνήσιο Αρσενικό
Διαβάστε περισσότερα: Το Γνήσιο ΑρσενικόΌχι, φίλε μου, δεν θα δικαιολογηθώ. Άντρας είμαι, θα συμβεί κάποιες φορές. Την σέβομαι την Μαρία, εννοείται. Γυναίκα μου είναι. Την σέβομαι και την αγαπώ. Άλλωστε εγώ την διάλεξα. Φίλε, ήταν τόσο όμορφη όταν ήταν νεότερη! Να έβλεπες κάτι μακριά μαύρα μαλλιά και αυτά τα μάτια της τα καστανά, με μια σπιρτάδα στο βλέμμα! Πω…
-
Το καινούριο, “γαλήνιο” διαμέρισμά μου
Διαβάστε περισσότερα: Το καινούριο, “γαλήνιο” διαμέρισμά μουΚαι επιτέλους, μετά από ατέλειωτες ώρες στα τηλέφωνα, στα viber, στις βιντεοκλήσεις, με αμέτρητες επισκέψεις σε ό,τι τρώγλη μπορείς να φανταστείς, βρήκες αυτό που σου ταιριάζει. Άξιζε όμως η ταλαιπωρία. Ένας νορμάλ ιδιοκτήτης, με νορμάλ ενοίκιο, σε νορμάλ περιοχή, με μετρό κοντά και η δουλειά ούτε μισή ώρα από το σπίτι; Όνειρο θερινής νυκτός! Κι…
-
Προσμονή
Διαβάστε περισσότερα: ΠροσμονήΠω πω… Πάλι φορτωμένη με ένα σωρό ψώνια η κυρία Μαρία από απέναντι! Αυτός ο άντρας της ρε παιδί μου, δεν κουνάει ρούπι. Είναι ο άντρας του σπιτιού, λέει και δεν είναι δουλειά του να ασχολείται μ’ αυτά. Να βλέπεις την γυναίκα σου φορτωμένη σα το γαϊδούρι και να μην κουνάς από τον καναπέ να…
-
Η ομελέτα
Διαβάστε περισσότερα: Η ομελέταΣήμερα θα σας μιλήσω για μια φίλη από το χωριό. Η φίλη λοιπόν από το χωριό, στα 19 της τελείωσε μία από τις καλύτερες σχολές μαγειρικής τότε στην Ελλάδα. Το ψιλοπάλεψε με τις κουζίνες, αλλά πάντοτε ήταν τόσο αργή, που συναγωνιζόταν εύκολα σαλιγκάρι που είχε πάρει ηρεμιστικό. Sloooowwww mooootioooon λέμε. Μπορεί στις κουζίνες να γινόταν…
-
Όνειρα ή (και) πραγματικότητες;
Διαβάστε περισσότερα: Όνειρα ή (και) πραγματικότητες;Πώς θα ήταν άραγε αν ήμασταν μαζί; Θα περπατούσαμε στους δρόμους χέρι χέρι; Θα χαμογελούσαμε, πιστεύεις, μ’ ένα και μόνο κοίταγμα; Θ’ αρκούσε άραγε αυτό για να χαμογελάσουμε; Θα περνούσαμε δυσκολίες; Σίγουρα. Αλλά πώς θα αντιδρούσαμε σ’ αυτές; Ονειρεύεσαι ποτέ τις πραγματικότητες που θα είχαμε εγώ κι εσύ; Τα όνειρά μας; Αυτά που θα μοιραζόμασταν…
-
Υποθερμία
Διαβάστε περισσότερα: ΥποθερμίαΗ ιστορία που ακολουθεί είναι ΚΑΘΑΡΑ προϊόν μυθοπλασίας και ουδεμία σχέση έχει με εμένα και τυχόν καμώματά μου. Εάν κάποιος υποστηρίξει το αντίθετο, θα του γκρινιάζω για τουλάχιστον δύο 24ωρα. Φχαριστώ. Όλη η οικογένεια βρίσκεται στο σαλόνι. Συχνά – πυκνά μαζεύονταν όλοι μαζί για να δουν κάποια ταινία ή να παίξουν επιτραπέζιο. Ήταν απ’ αυτά…
-
Για όλα εκείνα που ποτέ δεν έκανες κι επιμένεις απλά να ονειρεύεσαι…
Διαβάστε περισσότερα: Για όλα εκείνα που ποτέ δεν έκανες κι επιμένεις απλά να ονειρεύεσαι…Τι κάθεσαι εκεί; Ε; Χαζεύεις τα κύματα που διαδέχονται το ένα το άλλο και ταξιδεύεις; Τι κάνεις; Όνειρα; Πάλι; Πάλι… Πάλι σκέφτεσαι πως δεν έχεις πάει ακόμα στην Βενετία, να περιδιαβείς μέσα απ’ τις γόνδολες την πόλη. Πάλι σκέφτεσαι πως τελικά δεν έκανες εκείνο το ταξίδι με τραίνο ανά την Ευρώπη. Πάλι σκέφτεσαι πως το…
-
Ένας αχινός στον ψυχολόγο
Διαβάστε περισσότερα: Ένας αχινός στον ψυχολόγοΤην ιστορία αφηγείται η Νίκη Τσακίρη. Πατήστε Play για να την ακούσετε. Τι να σου πω κυρ-ψυχολόγε μου; Όλα ξεκίνησαν από το σχολείο. Ξέρεις, το σχολείο μας είναι μεικτό. Δεν πηγαίνουν μόνο αχινοί εκεί, αλλά διάφορα ζώα της θάλασσας. Μπορώ να σου μιλάω στον ενικό, ε κυρ-ψυχολόγε μου; Ωραία! Λοιπόν, όλα ξεκίνησαν στο σχολείο, όπως…