Κατηγορία: Ιστορίες Τρόμου

  • Η Ώρα των Πνευμάτων

    Η Ώρα των Πνευμάτων

    Το δωμάτιο ήταν σκοτεινό. Οι γονείς της έλειπαν σε ταξίδι. Η δεκαεξάχρονη Μέιπλ στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη. Κάρφωσε το βλέμμα στο είδωλό της. Το μισό πρόσωπό της, φωτιζόταν ελάχιστα από το φως που γλιστρούσε μέσα από το παράθυρο. Το άλλο μισό, ήταν βυθισμένο στο σκοτάδι. Πνιχτές κραυγές έσπαζαν την απόλυτη σιωπή. Έσφιξε τις γροθιές της.«Μην…

    Διαβάστε περισσότερα: Η Ώρα των Πνευμάτων
  • Η δουλειά του κυνηγόσκυλου

    Η δουλειά του κυνηγόσκυλου

    Βγήκα από την Σκουληκότρυπα στις οχτώ το πρωί. Είχα φορέσει τη στολή με το οξυγόνο και την αντιασφυξιογόνα μάσκα, ακουστικά ασυρμάτου στα αυτιά μου, καραμπίνα στη θήκη της πλάτης, φακό και μετρητές καρδιακών παλμών και ραδιενέργειας ανά χείρας, μαχαίρι και πιστόλι στις θήκες της ζώνης, δύο ακόμα φακούς, καθώς και νερό και τρεις μπάρες δημητριακών…

    Διαβάστε περισσότερα: Η δουλειά του κυνηγόσκυλου
  • Εφιάλτης

    Εφιάλτης

    Η Νούλα, η πιο ευαίσθητη και καλοσυνάτη της οικογένειας, σήκωνε το βάρος όλων στις πλάτες της. Έτσι έμαθε, έτσι έκανε. Ούτε και αναλογίστηκε ποτέ το πώς και το γιατί. Απλά θριάμβευε ως πρωταγωνίστρια στο ρόλο που της είχε ανατεθεί στη διανομή. Η κατοχή είχε τελειώσει, τα χρήματα λιγοστά και μετά βίας είχαν ένα πιάτο φαΐ…

    Διαβάστε περισσότερα: Εφιάλτης
  • Μιχάλης

    Μιχάλης

    Η Ελπινίκη, είναι δημοσιογράφος και συνηθίζει να επισκέπτεται διάφορα μέρη με ιδιαίτερες συνθήκες, ώστε να κάνει ρεπορτάζ για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ. Η αποστολή της αυτή τη φορά ήταν μία επίσκεψη στις φυλακές ανηλίκων… Είχε ιδιαίτερη αγωνία για το τι θα συναντούσε, μιας και δεν κατάλαβε ποτέ πώς είναι δυνατόν ένα παιδί να οδηγηθεί σε…

    Διαβάστε περισσότερα: Μιχάλης
  • Το πρόσωπο του παραθύρου

    Το πρόσωπο του παραθύρου

    Άνοιξα τα μάτια μου για μια ακόμη φορά. Ήταν σκοτεινά. Ήμουν στο δωμάτιό μου, ξαπλωμένος και μουσκεμένος από τον ιδρώτα. Βρισκόμουν στο μόνιμο καταφύγιό μου, στο μέρος όπου, ό,τι και να συνέβαινε έξω από αυτούς τους τοίχους, οτιδήποτε και να αντιμετώπιζα, ήξερα πως θα επιστρέψω και θα νιώσω ασφαλής. Ασφαλής από κάθε ασθένεια και κάθε…

    Διαβάστε περισσότερα: Το πρόσωπο του παραθύρου
  • Velvet

    Velvet

    Η Συλβί τραγουδούσε ένα κομμάτι της Bilie Holiday. Η φωνή της είχε την ίδια λεπτή, απαλή και μελωδική χροιά. Με το πιάνο και το σαξόφωνο να συνοδεύουν το τραγούδι, η Συλβί λίκνιζε την αισθησιακή σιλουέτα της και οι ελάχιστοι θαμώνες του “Velvet” ταξίδευαν στους ρυθμούς της τζαζ. Το “Velvet” ήταν ένα παρακμιακό “speakeasy” μπαρ της…

    Διαβάστε περισσότερα: Velvet
  • Ληστεία

    Ληστεία

    «Σκάσε Λιάκο!» λέω. «Βαρέθηκα τις μαλακίες σου!».Δεν μιλάει. Είχαμε εισβάλει στην τράπεζα πριν τρεις ώρες. Με τα όπλα προτεταμένα, φωνάζαμε και ακούγαμε τα ουρλιαχτά των πελατών που έπεφταν στο πάτωμα υπάκουα και έτρεμαν και έκλαιγαν. Πέντε νοματαίοι κυριαρχήσαμε σε σαράντα άτομα. Εκείνοι ήταν αδύναμοι, εμείς πάνοπλοι. Δυστυχώς όμως, ο διευθυντής πρόλαβε να ενεργοποιήσει το συναγερμό…

    Διαβάστε περισσότερα: Ληστεία
  • Μέρα (άσχημη) συνηθισμένη

    Μέρα (άσχημη) συνηθισμένη

    Ο Κώστας άνοιξε τα μάτια του. Ήταν στο σκοτεινό δωμάτιο που μοιραζόταν με την γυναίκα του. Σκοτεινό δωμάτιο, σκέφτηκε. Όπως οι σκέψεις μου τα τελευταία χρόνια. Γύρισε προς τα αριστερά, καθώς άκουγε τον (πένθιμο) χαρακτηριστικό ήχο του ξυπνητηριού δίπλα από το προσκεφάλι του. Ήταν μόνος τώρα. Σηκώθηκε από την κρεβατοκάμαρα. Άκουσε τις φωνές κάτω στην…

    Διαβάστε περισσότερα: Μέρα (άσχημη) συνηθισμένη
  • Το εξυπνότερο τέρας

    Το εξυπνότερο τέρας

    Του βγάζουν την μαύρη σακούλα από το κεφάλι και ο Αλέξανδρος ανοίγει τα μάτια του, αλλά η πρώτη πραγματική ριπή στις αισθήσεις του, έρχεται από τη μπόχα που αναδύεται. Του παίρνει μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να συνηθίσει το φως. Βλέπει ένα γυμνό χώρο, χωρίς ιδιαίτερο στολισμό, με γκρίζους τοίχους, μεγάφωνα και κάμερες. Δεν υπάρχει θέρμανση, κάνει…

    Διαβάστε περισσότερα: Το εξυπνότερο τέρας