Κατηγορία: -Αναστασία Χ.-

  • Για ένα κούτελο ζούμε

    Για ένα κούτελο ζούμε

    Μια πηχτή σιωπή απλώθηκε στο σπίτι σαν έκλεισε η εξώπορτα. Μάνα και κόρη κοιτάζονταν με μάτια γυάλινα και στόμα σφιγμένο τόσο, που έλεγες πως τα δόντια τους θα γίνουν χίλια κομμάτια από την πίεση. Η ώρα περνούσε. Η λαίμαργη φωτιά στο τζάκι έγλειψε τα ξύλα τόσο, που στο τέλος αυτοκτόνησε. Ξάφνου μια γοερή κραυγή έσκισε…

    Διαβάστε περισσότερα: Για ένα κούτελο ζούμε
  • Το μόλεμα 24

    Το μόλεμα 24

    Προηγούμενο Η Μαντώ βρισκόταν από ώρα στο ζεστό κρεβάτι της, σκεπασμένη ως απάνω με τις καμηλό κουβέρτες που είχαν κουβαλήσει με την Έρση από την Αθήνα για προικιά και κοιμόταν γαλήνια. Το πρόσωπό της στεφανωμένο από τα καστανά μαλλιά της, έμοιαζε να ΄ναι πιο λευκό και από τα λευκά, λινά σεντόνια με τη μικρή μπορντούρα…

    Διαβάστε περισσότερα: Το μόλεμα 24
  • Το μόλεμα – 23

    Το μόλεμα – 23

    Προηγούμενο Το καΐκι ξεκίνησε να κάνει βόλτες γύρω από τα νησιά. Ο Κωστής και η Φιλίτσα είχαν πιάσει από μια πλευρά και σάρωναν προσεκτικά με το βλέμμα τους τη φουσκωμένη θάλασσα και τα νησιά, για οτιδήποτε τραβούσε την προσοχή τους, ενώ έκαναν προσευχή και φυσούσαν την μπουρού. Ο ήλιος είχε ανέβει ψηλά πια. «Πρέπει να…

    Διαβάστε περισσότερα: Το μόλεμα – 23
  • Το μόλεμα – 22

    Το μόλεμα – 22

    Προηγούμενο Ο Μάρκος έσφιξε με δύναμη τα νευρώδη δάκτυλα του γύρω από τον λαιμό του Νίκου κι εκείνος σπαρταρούσε, προσπαθώντας μάταια να πάρει ανάσα. Ταυτόχρονα τον τράβηξε προς τα πίσω απομακρύνοντας τον από τη Μαντώ που είχε μείνει σαν παρατημένη κούκλα με τα πόδια της ανοιχτά σε περίεργη γωνία, την καρό φούστα της τραβηγμένη ψηλά,…

    Διαβάστε περισσότερα: Το μόλεμα – 22
  • Το μόλεμα – 21

    Το μόλεμα – 21

    Προηγούμενο   TW : Σε*ουαλική κακοποίηση, β*ασμός   Η Μαντώ χτύπησε απαλά την πόρτα του γραφείου και μπήκε χωρίς να περιμένει απάντηση. Ο Μάρκος της χαμογέλασε ψεύτικα πλατιά, αφήνοντας να φανούν όλα του τα δόντια.  «Τι θα γίνει αύριο το πρωί;» τον ρώτησε χωρίς περιστροφές, εκείνος σηκώθηκε και ήρθε μπροστά από το γραφείο, ενώ το…

    Διαβάστε περισσότερα: Το μόλεμα – 21
  • Το Μόλεμα – 20

    Το Μόλεμα – 20

    Προηγούμενο   Το μεγάλο σαλόνι μύριζε κλεισούρα και μια ανάερη οσμή μούχλας. Η Μαντώ άφησε ορθάνοιχτα τα παράθυρα και άνοιξε όλα τα φώτα, αλλά δεν κατάφερε να διώξει τη ζοφερή αίσθηση που απέπνεε ο χώρος. Ο γιατρός είχε καθίσει στην άκρη της μπορντό πολυθρόνας, στητός σαν να ΄χε καταπιεί σκουπόξυλο και σταύρωνε και ξεσταύρωνε νευρικός…

    Διαβάστε περισσότερα: Το Μόλεμα – 20
  • Το Μόλεμα – 19

    Το Μόλεμα – 19

    Προηγούμενο   Η Μαντώ αναδεύτηκε κι ενοχλημένη γύρισε το κεφάλι της από την άλλη μεριά, καθώς μερικές αδιάκριτες ακτίνες τρύπωναν ακάλεστες μέσα από τις γρίλιες και έπαιζαν με τα ματόκλαδα της. Η μυρωδιά του ιδρώτα την πλημμύρισε, τον αναζήτησε με το χέρι της, αλλά δεν τον βρήκε. Άνοιξε τα μάτια της απότομα και της φάνηκε…

    Διαβάστε περισσότερα: Το Μόλεμα – 19
  • Το Μόλεμα – 18

    Το Μόλεμα – 18

    Προηγούμενο     Τελευταία μέρα των εξετάσεων και η Μαντώ κατέβαινε ανακουφισμένη τα σκαλοπάτια του Πανεπιστημίου. Δίπλα της ερχόταν ο Στάθης που φαινόταν προβληματισμένος. Η κοπέλα σταμάτησε ένα διερχόμενο ταξί και ο Στάθης έσπευσε να της ανοίξει  την πόρτα, έπειτα μπήκε ξοπίσω της. Σήμερα είχε μια γλυκόπικρη χαρά η Μαντώ. Οι εξετάσεις είχαν πάει καλά…

    Διαβάστε περισσότερα: Το Μόλεμα – 18
  • Το Μόλεμα – 17

    Το Μόλεμα – 17

    Προηγούμενο   Το π;vς πέρασε ο καιρός ούτε που το κατάλαβε η Μαντώ. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Η “εύρεση” της στο σπίτι της αδερφή της Φώτως, όπου πήγε για να “ξεκουραστεί”, μετά την υποτιθέμενη ανάβαση ως το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου που το ΄χε “τάμα”. Όχι ότι δεν τους φάνηκε περίεργο και δεν άρχισαν να…

    Διαβάστε περισσότερα: Το Μόλεμα – 17