Ο Ιάσωνας ήταν κοντά στα εξήντα του και σε λίγους μήνες θα αιτούνταν για συνταξιοδότηση. Ως διοικητής της αστυνομίας όλα αυτά τα χρόνια, ήταν τύπος και υπογραμμός. Δεν είχε αδικήσει ποτέ κανέναν. Η φήμη του ήταν διαδεδομένη παντού. Είχε δύο γιους, τον Μιχάλη και τον Άγγελο. Ο Μιχάλης είχε σπουδάσει γιατρός και από τα πρώτα…

Η καμπάνα χτύπησε πένθιμα. Ο Αχιλλέας ίσιωσε τη μαύρη γραβάτα του και έκανε τον σταυρό του πριν μπει στην εκκλησία. Ήταν κοντά στα 35. Κανονικό ύψος, κανονικά κιλά, συνηθισμένα χαρακτηριστικά. Χωρίς τίποτα ιδιαίτερο, αλλά για την Αφροδίτη ήταν όλος της ο κόσμος. Τον ξεχώρισε ένα καλοκαιρινό απόγευμα που έπιασε βάρδια στην καφετέρια που δούλευε, πριν…

Μούλιασε το γράμμα στα γερασμένα χέρια του Πέτρου. Χαράχτηκαν όλα στο μυαλό του και δεν τον ένοιαξε που έλιωσε ολόκληρο. Δεν έκλαψε έτσι που πέρασε δύο πολέμους, δικτατορία, κατοχή, πείνα και ξύλο, διωγμούς. Κουτσός και κατατρεγμένος, έφυγε από την πατρίδα του, τη Μικρά Ασία, έφτασε με τη γυναίκα του μονάχα στην Κρήτη, γιατί το μονάκριβο…

Η Αλένα στάθηκε στο παράθυρο και τράβηξε λίγο την κουρτίνα. Κοίταξε κάτω στον δρόμο και είδε τον γείτονα να φτάνει, όπως πάντα, με την μηχανή. Το ρολόι έδειχνε μια τα μεσάνυχτα, για ακόμα ένα βράδυ που κρυμμένη στο φεγγαρόφωτο θα έψαχνε αστέρια να μετρήσει μέχρι να νυστάξει ξανά. Είχε επιλέξει αυτήν την γειτονιά λόγω της…

«Παραιτήθηκα!» φώναξε και βρόντηξε πίσω της την πόρτα η Μίρκα. Πέταξε στο τραπέζι την τσάντα αφήνοντας να ξεχειλίσουν από μέσα φάκελοι και μολύβια. Εκείνη τη στιγμή ένιωσε λες και πέταξε από πάνω της μια τεράστια πέτρα που την τράβαγε από τον λαιμό, αλλά δεν ήξερε ότι θα την έσερνε μαζί της πάντα. «Τι έγινε;» ρώτησε…

Η Κάρμεν ήταν έτοιμη να αναμετρηθεί με τον διάβολο. Μέσα στα μάτια της έβλεπες γαλάζιες σπίθες που γίνονταν κατακόκκινη φωτιά ποτισμένη με το ίδιο της αίμα. Ανάσαινε κοφτά και γρήγορα κοιτώντας το εσωτερικό της αίθουσας του δικαστηρίου. Ο βοηθός εισαγγελέα κατέφθασε και με ένα άγγιγμα στο χέρι, της έδωσε το σήμα να τον ακολουθήσει μέσα.…

Η Κέιτ ξύπνησε απότομα από την καταρρακτώδη βροχή που χτυπούσε το μεγάλο παράθυρο στο υπνοδωμάτιό της. Υποτίθεται ότι είχε ξημερώσει, αλλά κανένα φως δεν έμπαινε μέσα, μόνο οι γκρίζες ανάσες του ουρανού. «Άτιμο Λονδίνο», μουρμούρισε και έπιασε το κινητό της. Τα μηνύματα είχαν γεμίσει το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της. Προσπάθησε να συνδεθεί στον λογαριασμό της στα…