Η Λίζα πάσχιζε να κρατήσει το αυτοκίνητο σταθερό μέσα στην καταιγίδα που χτυπούσε ανελέητα την μικρή τους πόλη. Ο δυνατός αέρας έκανε τα δέντρα γύρω της να βαράνε με λύσσα το ένα το άλλο. Βροντές και αστραπές διαδέχονταν ορμές από νερό, που δημιούργησαν γρήγορα λίμνες σε πολλά σημεία του δρόμου. Οι διαβάσεις έγιναν ποτάμια. Δεν…

«Καλά να λες που δεν παντρευτήκατε», ήταν η τελευταία κουβέντα της σπιτονοικοκυράς της. Έτσι παρηγόρησε την Έλλη βλέποντάς την να εγκαταλείπει το μεγάλο διαμέρισμα που νοίκιαζε, για ένα μικρότερο και πιο οικονομικό. «Έλα να σου πάω την βαλίτσα στο αμάξι», ήταν η βοήθεια που προσέφερε στην νεαρή γυναίκα που έχασε ό,τι της θύμιζε την προηγούμενη…

Ο Ιάσωνας ήταν κοντά στα εξήντα του και σε λίγους μήνες θα αιτούνταν για συνταξιοδότηση. Ως διοικητής της αστυνομίας όλα αυτά τα χρόνια, ήταν τύπος και υπογραμμός. Δεν είχε αδικήσει ποτέ κανέναν. Η φήμη του ήταν διαδεδομένη παντού. Είχε δύο γιους, τον Μιχάλη και τον Άγγελο. Ο Μιχάλης είχε σπουδάσει γιατρός και από τα πρώτα…

Η καμπάνα χτύπησε πένθιμα. Ο Αχιλλέας ίσιωσε τη μαύρη γραβάτα του και έκανε τον σταυρό του πριν μπει στην εκκλησία. Ήταν κοντά στα 35. Κανονικό ύψος, κανονικά κιλά, συνηθισμένα χαρακτηριστικά. Χωρίς τίποτα ιδιαίτερο, αλλά για την Αφροδίτη ήταν όλος της ο κόσμος. Τον ξεχώρισε ένα καλοκαιρινό απόγευμα που έπιασε βάρδια στην καφετέρια που δούλευε, πριν…

Μούλιασε το γράμμα στα γερασμένα χέρια του Πέτρου. Χαράχτηκαν όλα στο μυαλό του και δεν τον ένοιαξε που έλιωσε ολόκληρο. Δεν έκλαψε έτσι που πέρασε δύο πολέμους, δικτατορία, κατοχή, πείνα και ξύλο, διωγμούς. Κουτσός και κατατρεγμένος, έφυγε από την πατρίδα του, τη Μικρά Ασία, έφτασε με τη γυναίκα του μονάχα στην Κρήτη, γιατί το μονάκριβο…

Η Κάρμεν ήταν έτοιμη να αναμετρηθεί με τον διάβολο. Μέσα στα μάτια της έβλεπες γαλάζιες σπίθες που γίνονταν κατακόκκινη φωτιά ποτισμένη με το ίδιο της αίμα. Ανάσαινε κοφτά και γρήγορα κοιτώντας το εσωτερικό της αίθουσας του δικαστηρίου. Ο βοηθός εισαγγελέα κατέφθασε και με ένα άγγιγμα στο χέρι, της έδωσε το σήμα να τον ακολουθήσει μέσα.…